Two makes the seal.

geen dank, dan zie ik je morgen wel zegt rabb en hij glimlachte terug hij zou nu wel even rustig willen slapen net als hem het was een lange dag geweest en hij ging de kamer uit

Koning Buckley zag Rabb de kamer uitkomen en versperde hem de weg. Hij keek hem kwaad aan.

rabb keek koning buckley rebels aan hij wist tot hij hem gehoord had en hij moest nu voorzichtig zijn hij kon zo op gepakt worden voor hoog veraad,...en de andere dingen waarvoor hij vervolgt moest worden die benjemin voor hem had op genomen...kon hij nu zo weer weg nemen.
---

ben heel even douce

'Leg maar eens uit wat dat te betekenen had,' zei de koning ijzig kalm.

tot wat, wat te betekenen had, vraagt rabb eerst net wetent of hij van niks wist maar in zijn hoofd werd alles meteen in werking gezet hij wist hoe hij nathaniel uit deze situatie al kon redden, door te doen alsof hi hem eerder al bedreig had, dan kon nathaniel nog altijd zijn plan door zetten en intussen keek hij de koning rebels aan

'Waar jullie het zojuist over hadden,' zei de koning kwaad. Hij begon zijn geduld te verliezen.

wilt u dat wel echt weten, zegt rabb uit dagent en keek de koning nogsteeds rebels aan

'Anders zou ik het niet vragen,' snauwde de koning.

ik denk tot je dat net wel gehoort hebt niet waar. vraagt rabb en keek de koning aan, hij zo nog af wachten maar dan zou hij zijn mond goed open doen hij wilden hem eerst even zelf laten denken, maar hij zou nathaniel veilig stellen

brb even eten

Emma was kwaad weggelopen, dacht hij haar te kunnen zoenen zonder het nog verder uit te leggen? Wat een sukkel.

'Koop je mijn zoon om om dingen voor je te doen?' vroeg de koning kwaad.
Nathaniel keek uit het raam.

Emma was kwaad en liep naar buiten, ze werd helemaal gek gewoon. Ze liep naar de tuin en ging op een bankje zitten.

Julia liep de tuin in en zag Emma zitten. "Emma?!" riep ze vrolijk uit en ze ging haastig naar haar zus toe en omhelsde haar. Ze merkte dat er iets mis was. "Wat is er?"

Emma slikte en keek haar aan. 'Ik... Nate..'

Nathaniel keek vanuit zijn raam neer op Emma en Julia. Hij was zich niet bewust dat zijn vader Rabb buiten zijn kamer aan het lastigvallen was.

Julia hield haar zus stevig in haar armen. "Wat is er gebeurt?" vroeg ze zacht.

Emma zuchtte. 'Ik was bij hem..' ze vertelde over het gedoe wat er gebeurd was onderweg, dat hij gewond was geraakt, etc. 'En nouja. hij heeft me gekust... en.. Ik weet nu niet wat ik voel. Wat er gebeurd is.. en toen ik hem vroeg waarom hij het deed zei hij dat hij iets wou experimenteren. maar.. ik.' ze kreeg tranen in haar ogen en keek naar de grond.

Julia veegde voorzichtig de tranen van haar wangen. "Wat vervelend" zei ze zacht. "Voel je iets voor hem?"

Emma beet op haar lip. 'Ik weet het niet, dat is het probleem.. Ik had gezworen hem te haten.. of in elk geval.. niet verliefd op hem te worden.. En nu dit. Mijn gevoelens voor hem veranderen. Maar dat kan gewoon niet.. '

Julia keek haar meelevend aan. "Misschien bedoelde hij met experimenteren wel dat hij wou kijken hoe het zat met zijn gevoel.." zei ze toen zacht.

'Wat een rot manier!' zei ze. "Hij had er op kunnen rekenen dat het iets met mij zou doen toch?? En hij wil het niet uitleggen. En ik weet nu niet hoe ik me voel of hoe ik me moet gedragen.'

Nathaniel keek nog steeds toe vanuit het raam, en ondanks dat hij niet kon horen wat er gezegd werd had hij wel een vermoeden aangezien Emma moest huilen. Hij zuchte.

"Jongens en gevoelens zijn niet zo'n goede combinatie, ze kunnen daar gewoon niet zo goed over praten." zei Julia geruststellend. "Een kus kan duidelijk maken of er een vonk is. Misschien heeft hij dat ook wel gevoeld maar kan hij er niet voor uit komen" zei ze

Emma keek haar aan. 'Trouwen met iemand waar je niet verliefd op bent is makkelijker als je het voor je volk doet... trouwen met iemand waar je wel gevoel voor hebt.. maar die weigert met jou te trouwen.. dat kan ik niet..'

"Wil je dat ik met hem praat?" vroeg Julia en ze keek hem aan. "Misschien heb je het verkeerd opgevat" zei ze en ze knuffelde haar zus opnieuw.