sanne en steff

oke in een mooi land en bla bla bla XD
het is in de middeleeuwen en vele geruchten rond over heksen en tovenaars al heeft nooit iemand een echte gezien. de koning heeft het bevel gegeven iedere heks te verbranden wat hij echter niet weet is tot zijn dochter zelf ook een heks is, zal ze het kunnen verbergewn
een groepje ridders die een eed aan de koning hebben afgelecht dienen hem trouw en volgen al zojn bevelen op, maar wat als een ridder iets laat gebeuren wat nooit zou mogen, hij word verlieft op de princes

vul in

naam:
leeftijd:
uiterlijk:
innerlijk:
extra:
door:

naam: Daliha
leeftijd: 22
uiterlijk: uiterlijk + gewone kleren in het paleis reis/train kleren
innerlijk: Daliha is een rustig persoon die zich niet snel op laat jutten. Ze is ontzettend eigenwijs en koppig en luisterd naar niemand, zelfs haar vader niet. Ze is het liefste de hele dag buiten zodat ze van de natuur kan genieten.
extra: Dalihi is een heks. Zonder dat iemand het weet, zelfs haar vader weet het niet, traint ze s'avonds in het bos als iedereen slaapt of s'middags wanneer ze zo genaamd ritten gaat maken over het land van haar ouders. Niemand weet het en dat wil ze het liefste ook zo laten, want ze wil er niet achter komen wat er gebeurt wanneer haar vader er achter komt dat zijn bloed eigen dochter een heks is. Naast haar magie vecht ze ook, dit om bezig te zijn en niet de aandacht te trekken. Het heeft haar wel altijd geholpen haar geheim geheim te houden.
door: Sanne

naam:
leeftijd:24
uiterlijk:komt
innerlijk:betrouwbaar, trouw, aardig al kan hij soms ook heel kil zijn, hij is makkelijk boos te krijgen al houd hij zich wel altijd in zo goed mogelijk hij is wel slim op een roekeloze manier, hij is de jongste van de ridders
extra:eehm
door:feniks

even goede naam bedenken

oke ;D

tyler

oke en uiterlijk??

even kijken ik heb geen ridder plaatje even zoeken:p
heeft zowizo zwart haar

hebbes
http://browse.deviantart.com/?qh=&section=&q=knight+anime#/dbdqwg

beginnen dan maar he

jah

tyler zat in de stalle hij was zijn zwaard aant slijpen en natuurlijk na aant denken dat deed hij daar altijd wel, het was er lekker rustig en het was daar niet zo druk als in het palies en dat vond hij wel fijn een plekje waar hij even rust aan zijn hoofd had en hij ging met een ronde steen soepel over zijn zwaard

Dahlia keek om de hoek van een gang. Al de hele dag waren ridders haar aan het zoeken maar ze wist ze te ontvluchten. Ze grinnikte en deed de kap van haar mantel op. Ze had momenteel even geen zin in het gezeur van haar vader dus ze had haar trainkleren aan gedaan met daar een mantel overheen en probeerde nu on opgemerkt bij de koninklijke stallen te komen, wat aardig aan het lukken was. Nog een hoek om, het halletje door en dan door de deur. Ze rende geruisloos door de gangen en kwam aan bij de stallen. Ze gaf een stalknecht orders haar paard te zadelen en wachtte geduldig tot hij klaar was. Ondertussen hielt ze de deur in de gaten.

tyler was klaar met zijn zwaard te slijpen en te poetsen terwijl hij stemmen hoorde en eentje herkende als de dochter van de koning en hij wist tot haar vader de andere had gevraagt haar te zoeken en haar te sturen naar hem en hij stond op en keek even om de hoek hij deed zijn zwaard weg en liep dan op de prinses af, uwe hoogheid, zegt hij beleeft en hij boog iets wat hij de eersten jaren als ridder erg had geweigert maar ze hadden hem geleert te gehorzamen. moet u niet bij u vader zijn of heeft u hem al vereert met een bezoek, vraagt hij beleeft

dit is Sherapine haar paard, nu draagt het een gewoon zadel en hoofdstel

Daliha keek op toen ze iemand hoorde. Ze glimlachte lichtjes en zette haar vinger tegen haar lippen als teken dat Tyler stil moest zijn. 'Laat die manschappen van hem nog maar zoeken. Krijgen ze tenminste wat beweging.' ze grinnikte en steeg op het paard. 'Als ik vind dat ze genoeg beweging hebben gehad ga ik wel naar mijn vader.' met die woorden gaf ze haar paard de sporen en draafde de stal uit, over het terrein, naar de poort waar ze net op het laatste moment door glipte in een galopje. De ridders hadden haar gezien maar op dat moment was ze al buiten, richting het bos. Ze lachte en gaf haar dier losse teugel zodat het zelf zijn tempo kon bepalen. Dahlia keek nog even achterom en lachte. Ze vond het geweldig om de ridders van haar vader te snel af te zijn.

tyler was stil geweest en had geluister,ze had altijd wel een smoesje daar maar hij kon haar nooit tegen houden waarom wist hij ook niet en hij ging terug, toen hij werd eengesproken tot hij mee moest gaan zoeken hij zadelde zijn paard en hij steeg op en reed weg

Dahlia liet het dier door galloperen tot ze aankwamen bij een groot meer bidden in het bos. Ze steeg af en keek rond. Naast het meer lag een groot leeg stuk grond wat ze gebruikte om te trainen en om haar magie op stand te houden. Ze keek goed rond of ze niet toevallig toch door iemand gevolgd was en ging in het midden van de cirkel zitten. Ze sloot haar ogen en vouwde haar handen samen. Ze concentreerde zich. Het paard was begonnen met grazen en bleef netjes bij Dahlia in de buurt

tyler was eerst een stuk door de stad gereden maar hier was ze niet, ze vonden haar eigelijk nooit en hij besloot naar hed bos te gaan niet echt om te zoeken want hij wist tot het geen nut had als ze niet gevonden wou worden vanden ze haar niet dat wist hij al lang en hij geloppeerde zodra hij buiten de stads muur was en zo het bos in en na een tijdje ging hij in draf over en hij bekeek de natuur

Dahlia hielt haar ogen gesloten, ze zei niks en luisterde alleen maar naar de geluiden die de rustige natuur maakte. Wel hielt ze opvallende geluiden goed in de gaten. Ze kon het niet hebben dat ze gesnapt werd. Zo nu en dan opende ze lichtjes haar ogen maar nooit helemaal. Ze bleef zich concentreren totdat er 3 kleine vlammetjes voor haar verschenen en in de lucht bleven zweven. Langzaam opende Dahlia haar ogen en keer ernaar. Ze glimlachte maar liet ze meteen verdwijnen toen ze hoefgetrappel hoorde.


oke wat ik dus ook dacht, in de middeleeuwen worden er toch ook altijd mensen uitgehuwelijkt enzo... misschien kunnen we daar ook wat mee doen

tyler was na aand denken als zijn paard ineens stijgert hij greep net op tijd de teugels beter beet maar dan bokt het paard ineens en tyler wrd van het paard geworpentegen de boom aan en hij vloekte zachtjes en hij kwam wat recht en zag het dier weg galloperen en hij keek rond waar van was hij geschrokken want normaal deed hij nooit zo en hij hoort een gesis en keek op en niet ver van zijn arm zat een slang en hij trok zijn dolk en de slang beet hem en hij hakte het dier door midden, en hij kreunde even pijnlijk toen hij zijn arm voede branden

jah goedd

Dahlia kwam overeind. Ze hoorde hoefgetrappel en ook haar rijdier had het geluid opgevangen en stond nu met gespitste oortjes te kijken in de richting van waar het paard van Tyler vandaan kwam. Dahlia pakte de teugels van het geschrokken paard en kalmeerde het. 'Waar is je ruiter?' vroeg ze zachtjes aan het dier maar deze bleek haar niet te snappen. Dahlia leidde het paard naar haar eigen paard en steeg op. Ze hielt de teugels van Tyler's paard vast en dreef haar paard aan. Ze draafde richting het pad waar Tyler's paard vandaan was gekomen en keek zoekend rond.

tyler stond wankelig op en hij voelde zijn arm branden en hem het zweet uit breken, dan hoord hij hoef getrampel en hij keek rond, hallo...vraagt hij en hij heild zijn arm tegen zich aan, hij moest eerst kijken wie het was voor hij zei tot hij wat had en hij ging goed recht staan en liep wat richting het getrampel

Dahlia reed door totdat ze Tyler zag. Ze sprong van haar paard af en rende naar hem toe waarna ze hem op haar liet leunen. Ze bracht hem naar de paarden en legde hem daar tegen een boom aan. Ze keek rond of ze geneeskrachtige kruiden zag. Ze had al heel snel opgemerkt dat het om een slangenbeet ging en ze moest het vergif wat neutraliseren anders zou Tyler het niet redden tot aan het kasteel. Ze keek hem even aan en ging toen in een nabij struikgewas opzoek naar de bladeren. Ze vond ze en liep terug naar de boom met Tyler en de paarden. Ze begon de bladen zacht malen met haar handen en deed er wat water bij zodat ze het op de wond kon leggen. Dit deed ze dan ook en ze bond het tegen de wond aan met een stukje van haar mouw. Een naaister zou dat wel weer maken.

tyler kreeg alles in een soort roes mee, hij keek naar het meisje en herkende haar lichtjes ook al kon hij nu niet helder denken en hij voelde het zweet op zijn voor hoofd en de brandende pijn in zijn arm die verder leek te trekken maar dan voelt hij op een plaats iets kouds en hij snakt even verschrikt naar adem en hij voelde tot het op een plaatts kouder wer en de brandede pijnleek minderder en langzamer verder te trekken.b..be..dank, zegt tyler trillerig maar nog steeds sterk houdend en hij wilde weer recht komen, palies, brengt hij uit, dan wist die gene waar ze heen moesten.

Dahlia knikte. 'Daar gaan we heen zei ze rustig. Maar ik moet eerst een manier vinden dat je niet van je paard valt.' zei ze rustig. Ze keek rond. Er was nergens touw of iets te vinden en ook dat had ze zelf niet mee. Ze keek Tyler aan. 'Denk je dat je mij vast kan houden of dat je je paard goed vast kan houden dat je niet valt?' Dahlia keek Tyler door dringend aan. 'Denk je dat je dat lukt?' zei ze nog een keer voor de verduidelijkend.

tyler hoorde vaag de woorden maar na dat het meisje ze een paar keer had gezegt en hij daardoor goed begreep zijn hij kort maar krachtig, jah, en hij dwong zich zelf nu recht te komen en hij lukte hem met behulp van een boom, iemand anders zou dat niet geprobeert hebben maar daar was hij te koppig voor en hij keek naar het paard dat hij wazig zag en hij zette een stap voor uit...en wankelde en hij pakte dalilah bij de schouder vast. sorry..ik verloor m..m..mijn even wicht wat. zegt hij schor

Dahlia keek bezorgd naar Tyler. 'Jij gaat niet in je eentje op het paard.' Dahlia leidde Tyler naar haar paard en gaf het dier opdracht om te gaan liggen.' Het dier ging liggen. 'Zo stap er maar voorzichtig op zei Dahlia terwijl ze hem hielp. Toe hij zat pakte ze de teugels van Tyler zijn paard en liep terug waarna ze zelf ook opstapte. Haar paard kwam overeind en ze zorgde ervoor dat Tyler haar goed vast had voordat ze het dier liet weg stappen.