Maaike & Sifra

'Dat is niet aardig om tegen iemand te zeggen,' zei Nate scherp terwijl hij leidde.
'Echt?' zei Aurora opgewekt. Ze opende haar ogen, maar doordat ze haar concentratie verloren had stapte ze op haar jurk en wankelde ze achterover.

Emma glimlachte naar hem. 'Je wist al dat ik niet aardig was toen je me ten dans vroeg' zei ze. 'Bovendien was het een grapje.'

Will greep haar vast en hield haar net optijd tegen. 'Ja, echt' hij grijnsde.

'Waarom ben je zo negatief over jezelf?' vroeg Nate fronsend.
Aurora lachte. 'Sorry, ik ben een beetje een kluns,' zei ze.

Will lachte. 'Geef niet' zei hij. En hij trok haar weer overeind.

Emma keek hem aan. 'Soms is negativiteit de waarheid' zei ze schouder ophalend.

Aurora glimlachte.
Nate schudde zijn hoofd. 'Nee, het is alleen maar een manier om mensen op afstand te houden,' zei hij en danste verder.

Emma slikte en zweeg. Ze stopte met dansen. 'Bedankt voor het dansen' zei ze zacht en ze boog lichtjes. Ze draaide zich om en liep weg.

Will glimlachte naar haar en ging op een bankje zitten.

Aurora ging naast Will zitten en keek omhoog naar de lucht die bezaaid was met sterren. 'Het is hier echt prachtig,' zei ze zacht.
Nate keek Emma na en zuchte. Hij liep de andere kant op om weer op mensen te letten.

Emma liep door de gangen en liet zich tegen de muur zakken. Ze zuchtte. Ze was hier net, en hij had haar nu al geraakt. Ze had hier geen zin in, ze wou naar huis, ze kon de wereld niet redden.


Will keek naar haar en toen naar de lucht. 'Zeker' zei hij.

Aurora keek Will aan en zuchte. 'Ik wou dat ik hier kon wonen, het is hier veel leuker dan thuis,' zei ze en glimlachte.
Nate liep wat rond door de zaal. Hij verveelde zich.

Emma stond op, ze voelde zich belachelijk in deze jurk. Ze voelde zich sowieso belachelijk, wat deed ze hier?

Will keek haar aan. 'Waarom?' vroeg hij nieuwsgierig.

Aurora haalde haar schouders op. 'Thuis moet ik dingen leren, en heb ik verantwoordelijkheden.. Het is hier gewoon zoveel meer.. sprookjesachtig,' zei ze en lachte toen. 'Het klinkt wel een beetje raar als ik het zo zeg.'

Will glimlachte. 'Hier hebben we ook verantwoordelijkheden hoor' hij zuchtte diep.

'Daar is het weer, het sippe gezicht,' zei Aurora en trok een wenkbrauw op. 'Je zou meer moeten lachen, dat staat je veel beter.'
Nate liep het balkon op en keek uit over het land. Toen zag hij plotseling iets wat hem niet beviel. Vlakbij de bosrand bewogen er dingen, al kon hij niet goed zien wat het waren. Het kwam echter hun kant op.

Will grijnsde. 'Beter?' vroeg hij. Ze had gelijk.

Emma liep terug naar de kamer en deed die belachelijke jurk uit.

Aurora knikte. 'Veel beter,' zei ze glimlachend.
Nate ging op zoek naar Will om hem te waarschuwen.

Will glimlachte. 'Ik weet dat ik niet al mijn hoop op jullie kan vestigen maar..' hij zuchtte. 'het zou zo veel makkelijker zijn.'

Emma had haar eigen kleding weer aangedaan, ookal werd ze dan raar aangekeken.

Aurora keek Will verbaasd aan. 'Ik weet niet of er iets is wat we kunnen doen. Ik betwijfel het zelfs,' zei ze aarzelend.
Nate rende door de gangen op zoek naar Will.

Will haalde zijn schouders op. 'Je weet maar nooit.' zei hij.

Emma liep door de gangen en werd zowat omver geblazen door Nate. 'He!' riep ze.

Aurora keek zwijgend omhoog naar de sterren.
Nate rende langs Emma heen zonder te stoppen. 'Sorry, geen tijd!' riep hij en rende naar buiten toe. Hijgend kwam hij tot stilstand om even op adem te komen en rond te kijken, toen zag hij Will en Aurora zitten. 'Will!' riep hij uit.

Emma fronste, wat was er aan de hand dat hij zo hard rende? Ze rende achter hem aan, probeerde hem bij te houden. "Wat is er dan!?' riep ze.

Will keek om en zag Nate staan, aan de blik op zijn gezicht te zien was er iets en hij sprong op. 'Wat is er!?' vroeg hij direct.

'Ze staan aan de rand van het bos. Elfen, centaurs, en ze komen hierheen,' zei Nate hijgend.
Aurora kwam overeind en keek verward van Nate naar Will.

Will keek geschrokken. 'Zorg dat iedereen op het feest veilig is. Roep alle soldaten' zei hij kalm, en hij rende zelf naar binnen.


Emma kwam aangerend, ze zag Aurora's gezicht. "Wat is er!!?'

Nate knikte en rende naar binnen toe om alle soldaten op te roepen.
Aurora beet op haar lip. 'Ik weet niet, maar het klinkt als foute boel,' zei ze. Ze had niet echt begrepen wat Nate had gezegd.

Emma keek geschrokken. 'En wat moeten wij nu doen?' vroeg ze angstig.

Will rende naar andere bewakers en vroeg ze om het feest stil te leggen enzo.

'Laten we naar binnen gaan,' zei Aurora en trok Emma mee.
Nate zadelde na het oproepen van de soldaten zijn paard op en zorgde ervoor dat iedereen zich als een linie opstelde voor het kasteel, als verdediging.