Gladiator rpg wie wil?

dat weet ik dus nog niet, dat ben ik nog goed aant over wegen. ik denk tot hij zijn vader wilt evenaren. en dat mag niet, je weet net als wij tot we toen nog net gewonnen hadden. zegt hij nadenkten en hij keek ook bedenkelijk. misschien weet u iets, ik heb hel laten over horen toen ik er achter kwam tot hij de zoon is van hem. maar over dat zei hij geen een woord, verder beantwoord hij alles behalve dat. zegt hij dan wat gevrustreerd

marc keek naar luce en zag tot de lanista diep in gesprek was en hij keek luce aan. gaat het nog. vraagt hij zacht en sober zonder zijn lippen te bewegen

Camiel schudde spijtig zijn hoofd. 'Ik zou niets weten. Ik ken het alleen maar van verhalen. Ik heb geen idee hoe alles met die man is gelopen en ik heb geen idee wat hij aan het beramen is.' Camiel keek opzij naar Marc. 'Het enige wat mij op dit moment te binnen schiet is hem in een isoleer cel stoppen en niemand behalve jij zelf bij hem in de buurt te komen.' Camiel schudde zijn hoofd. 'Dan gaan mensen dingen denken en argwaan krijgen. Dat kan opstanden veroorzaken en dat wil ik niet.'

Luce keek opzij naar Marc. Ze schudde haar hoofd en keek toen uit het raam. Naar de blauwe lucht en de volgens die vrolijk door de lucht vlogen. Vrij zonder zich ook maar ergens zorgen over te hoeven maken.

de man is gedood in een slagveld, zegt de lanista en hij zuchte, ik wacht nog wel eens even af, en laat hem extra bewaken, maar in deze staat kan hij toch niet veel.of eens ergens anders plaatsen een tijdje. zegt hij en hij nam een slok van zijn wijn en je zag hem nog even verder na denken. hebt u nog verder intresant nieuws. vraagt hij dan.
marc keek luce aan en hij vond het erg voor haar, ik beloof je op mijn dood ik haal je hier uit. fluistert hij zo zacht mogelijk naar haar, maar het klonk niet overtuigent, hij wist dat zelf ook hij was dood op, hij was een paar dagen ziek geweest van de spuit.
de lanista zag tot marc wilde praten met luce en hij gooide de fles met mijn naar hem toe, marc werd geraakt en kreunde pijnlijk. ik had je niks gezegt slaaf sst hij tegen hem en keek naar luce. kom jij maar hier bij ons staan. zegt hij dan.
------

ga slape doei <33

mijn internet lag er gisteravond en vanochtend uit... Maar lang leve internet in de bus
er zit hier trouwens een hele knappe jongen voor me
-------------------------------------------------------------------

Luce wilde naar Marc toe om hem te helpen. De fles wijn was zo te zien hard aangekomen en was gebroken waardoor er op de grond allemaal stukken glas lagen. Ze kon zo snel niet zien of Marc door het glas was geraakt maar maakte zich wel zorgen. Ze keek op toen de Lanista zei dat ze bij hun 2 moest komen staan. Ze beet op haar onderlip en schuifelde toen naar het 2tal toe. Ze hielt haar handen voor zich vast en keek naar de grond totdat de Lanista zei dat ze anders moest doen of ze een opdracht kreeg. Ze deed haar mond open om te zeggen dat Marc geen slaaf was en zo nooit meer op de been kwam om te vechten maar bedacht zich voordat er ook maar een klank uit haar keel kwam en sloot haar mond weer.

Camiël keek emotieloos naar Marc toen die de fles wijn naar zich toe gegooid kreeg. Eigen schuld. Moest die knul maar eens leren luisteren. Hij keek kort naar Luce en keek toen weer naar de Lanista. Hij nam nog een slok wijn en dacht na terwijl hij in het glas keek. 'Nee.' zei hij toen rustig en hij keek op. 'Je moet alleen gaan oppassen dat gladiatoren hier niet in opstand komen. Stel je voor dat er hier mensen zijn die zich bij hem aangesloten hebben. We kunnen niet riskeren dat die in opstand komen.


is het goed als Camiël, nu zijn vader er niet meer is, zeg maar de grote geldschieter van de arena is en dus een soort van baas daar vind ik wel grappig

oehhhhh
ik had eerste repititie/ kennis making met het toneelstuk waar ik aan mee ga doen XD was leuk
maar nu ben ik er weer.
---


marc heild zijn wond maar zijn ogen keken boos naar de lanista en camiel maar daarna keek hij naar de grond en luisterde naar het gesprek. hij wist van zich zelf tot hij al veel volgenlingen had. en ook zeer trouwe, en zijn beste vriend heilp hem nu aangezien hij zelf niet veel kon. maar het zou lukken.hoe dan ook

de lanista knikte. ik laat niemand nu bij hem alleen verzorgers en bewakers, zegt hij dan en hij gebaarde luce tot ze nieuwe wijn voor hem moest gaan halen.
-----

goed

Luce knikte. Ze boog en liep naar een grote kast waar allemaal flessen en glazen in stonden. Ze pakte een nieuwe volle fles wijn en opende die waarna ze terug liep naar de tafel en de lanista en Camiël inschonk. Ze zette de fles daarna weer op een andere kast, waar open flessen op stonden en liep toen weer naar de tafel waar ze weer naar haar voeten keek. Ze wilde hier weg. Ze voelde zich niet prettig.

Camiël nam een slok van de nieuwe wijn en keek de Lanista aan. 'Ik wil wel dat hij voorzichtig blijft trainen.' zei hij resoluut. 'Maar alleen met voldoende beveiliging zodat hij nergens heen kan.' zei hij kalm. Dan keek hij naar Luce. 'Wat ga je met haar doen. Ze kan prima vechten maar ze is gebroken. Dat maakt haar zwak.' Hij bekeek Luce goed. Je zag geen sporen van wat er met haar gedaan was door de kleren die ze droeg. Maar hij wist dat die er moesten zijn. Dat kon niet anders.

met haar moet ik nog eens kijken, ze is best mooi ik wilde haar als een danser gaan gebruiken voor vermaak tot de arm helemaal genezen is dan kan ze weer vechten, legt hij uit en
de lanista keek camiel aan, als u het wilt maar ik vind het gevaarlijk en daarbij is het de vraag wat hij kan hebben nu,zegt hij en hij keek naar marc, kom maar eens hier heen dan merk je wat ik nog kan, mompelt marc dan zachtjes maar je hoorde geen rebelsheid. en hij wist tot hij pijnlijk pak slaag ging krijgen.

Luce keek om naar Marc. Haar ogen werden bezorgd en ze schudde haar hoofd. 'Doe het nou niet.' fluisterde ze zachtjes naar hem. Ze wilde niet dat hem meer overkwam dan dat hij nu al was overkomen met de verdovingen en alles. Ze hoorde dat ze moest dansen en walgde bij het idee alleen al. Maar dat moest dan maar. Ze wilde niet dat haar arm weer achter uit ging.
Camiël keek naar Marc. Hij wilde net opstaan om hem een mep te verkopen en hem te laten zien dat hij niets meer kon hebben toen hij Luce zachtjes hoorde fluisteren. Hij keek haar aan. 'Wat zei je daar?' Luce keek haastig op. 'Niets meneer. Helemaal niets.' zei ze haastig waarna ze weer naar de grond keek. Camiël keek walgend naar Luce en toen naar de Lanista. 'Ik wil niet dat deze 2 nog bij elkaar in de buurt komen. Ze geven te veel om elkaar. Dat kan je zien aan hun gedrag.' zei hij vel.




zouden ze in die tijd voorbehoedsmiddelen kennen...??? :O XD
bedenk me net iets

Marc keek luce aan en hoorde hoe ze het op nam voor hem en hij vond het wel fijn, tenminste iemand die om hem gaf. maar dan keek hij op naar camiel, hij wilde nog wat zeggen maar bedacht zich en heild zijn mond en hij keek naar de lanista die langzaam op stond, zoals u wilt, zegt die en hij knikte met zijn vingers en er kwamen 2 bewakers naar marc gelopen en marc bleef braaf staan al merkte je toch zijn houding veranderen hij wilde niet mee maar hij kon niks doen
de lanista keek toe en ook naar camiel,
marc werd vast gegrepen, en het was bij een wond en hij schreeuwde het uit en trok zich los en greep naar zijn boven arm toen de andere man hem pakte en nu schreeuwde hij niet en hij keek naar luce, en zijn lippen vormde, maak je geen zorgen
-----

ik meen het wel en weet het niet zeker maar het is vies.
een varkens darm maar uit einde dicht geknoopt

oke want anders: ze heeft nogal de kans gelopen zwanger te worden door haar straffen en ik denk niet dat de Lanista daar erg blij mee zou zijn XD
------------------------------------------------
Luce bleef aan de grond genageld staan. Ze bleef naar haar voeten kijken. Voorzichtig keek ze even opzij naar Marc maar toen de de bewakers zag merkte ze dat het goed mis was dus keek ze meteen weer naar de grond. Hoe waren ze ooit in dit parket verzeild geraakt? Luce voelde voorzichtig aan haar pols. Dat was het enige wat ze nu kon doen aangezien ze anders straf kreeg en die had ze de laatste tijd wel vaak genoeg gehad.
Camiël kwam overeind. 'Ik ga er maar weer eens van tussen. Mijn moeder is nog steeds niet over het ongeluk heen. Dus ik laat haar liever niet te lang alleen.' Hij deed zijn mantel om en keek naar de Lanista. 'Ik spreek jou binnen kort. Ik hoop dat je dan een oplossing voor Marc hebt. Hij kan niet niets blijven doen. Kost teveel en daardoor draaien we verlies.' Hij keek naar Luce. 'En als haar pols te zwak blijft kijk je maar wat je met haar doet. Maar dan wil ik haar niet hier houden. Kost ook te veel en het geld groeit me niet op mijn rug.' zei hij rustig.


nog 1 keer dan ga ik slapen

Als jullie het leuk vinde:

Ik heb een nieuw RPG over HP aangemaakt over de oprichting van zweinstein, dus de eerste jaren van de school toen lessen nog dodelijk waren. Dus als jullie mee willen doen!

marc werd weg gebracht en keek nog even snel om er moest actie onder nomen moeten worden en het liefst vanacht nog hij zou zijn vriend waarschuwwen. anders ging het erg af lopen. en hij ging mee.
de lanista keek camiel aan. natuurlijk mijn heer zegt hij waarna hij hem na keek, en dan de bewakers wenkt breng dat meisje weer naar haar cel, en zorg tot ze morgen een nuttig werkje kan doen. en hij zelf ging toen ook weg.
marc werd begeleid en onder weg deed hij op een gegeven moment net of hij viel maar daar door kon hij de cel van zijn vriend in kijken, en hij knipperde 4 keer met de ogen als teken tot het vanacht moest gebeuren, en ze tilde hem op en drachten hem weg,

Luce werd weer geboeid met het stuk touw dat in haar polsen sneed. Ze werd terug naar haar cel gebracht. Onderweg hielt ze haar hoofd hangen en keek ze niet op of om toen gladiatoren dingen riepen, floten en haar kleineerde. Het kon haar allemaal niet meer schelen. Ze was kapot, gebroken en kon het niet meer hebben. Het slimste was nergens op te reageren en het gewoon laten zoals het was. Het touw werd los gemaakt en Luce werd haar cel in geduwd waarna er een klik klonk en haar cel op slot werd gedaan.

Marc werd in zijn cel gestopt en daarna werd de deur afgesloten. Bereid je maar voor op morgen. Grijnst hij en dan liep hij weg en marc keek hem even na en ging toen op het bed zitten en hij mompelde heel zacht dingen in zijn eigen taal. Hij smeekte of de goden hun bij wilde staan vanacht

Luce ging op het strobed zitten. Ze frunnikde aan haar haar. Ze moest hier weg zien te komen.. Maar hoe? Ze werd bijna 24 uur per dag in de gaten gehouden door bewakers aangezien de Lanista en nu ook Camiël haar niet meer vertrouwde en niet wilde dat ze ontsnapte. Wat ze niet goed begreep want ze koste toch alleen maar geld? Of niet dan? Ze zuchtte en ging liggen waarna ze zich helemaal opvouwde en haar armen om haar benen sloeg. Hoe was ze hier ooit terecht gekomen?

Marc had zich neer gelecht en was gaan slapen zo wist hij zeker tot hij om 1 uur vanach wakker was voor de uitbraak hij wist tot ze er uit kwamen zijn vriend was al lang niet meer direct zijn contact meer zo zouden ze geen argwaan krijgen er van. En marc sliep rustig door

Luce kon de laatste tijd de slaap maar moeilijk vatten. Elke keer liep die uit in de zelfde nachtmerrie: De lanista kwam er achter dat ze zwanger was van een van de gladiatoren en vermoorde haar en haar kind. Maar elke keer opnieuw, op precies het zelfde punt werd ze met een gil wakker. Het zweet liep op haar voorhoofd en ze trilde. Maar deze keer was het anders. Toen ze wakker werd hoorde ze geluiden. Ze draaide zich met haar hoofd naar de muur en trok het dunne laken dat ze had over zich heen tot boven haar oren. Ze kneep haar ogen dicht en probeerde weer de slaap te vatten. Maar dat ging niet zo makkelijk.

Marc was nog niet zolang wajker toen hij de geluiden hoorde. En hij grijnsde ze waren begonnen en hij pakte uit zijn bet een lepel maar die was geslepen dus ook scherp en hij wache bij de deur en na een tijdje werd die opengedaan door een jonge en niet zomaar een jonge de jonge die luce ook de eerste sraf had gegeven en had helpe met ontsnappen en hij omhelse marc even broederlijk. Oke we gaan er voor de meeste bewakers zijn uitgeschakkelt. Marc knikte en hij begon te rennen maar niet zo goed als normaal en bij de deur van luce stak hij de bewaker neer en blokkeerde de andere uithaal. En dan stak de jongen hem neer. En marc maakte de deur open.

Luce dook nog dichter onder de dekens. Ze legde haar handen bij haar oren zodat ze niets hoorde. 'Ga weg. Ga weg. Ga weg.' Mompelde ze zachtjes toen ze hoorde dat haar deur open ging. Wat moesten ze zo laat van haar? Er zou toch niet nog een straf in aankomst zijn? Ze hielt haar ogen gesloten en bad dat, wie er ook haar cel binnen kwamen, dat die snel weer zouden vertrekken als ze net deed of ze sliep. Ze lag te trillen in haar bed van angst. Bang wat er zou gaan gebeuren.

Marczag luce liggen en ze maakte zich wel zorgen en liep naarhaar toe en gingnaast haar zitten. Lucr ik ben het...zegt hij dan en legde een hand op dedeken. Ik had het belooft. Zegt hij dan en hoopte tot ze meeging

Luce trilde en slaakte een gesmoord kreetje toen ze iemand in de buurt voelde. Toen ze Marc zijn hand op haar schouder voelde kwam ze overeind en omhelsde ze hem. Ze snikte. 'Je brengt jezelf alleen maar in gevaar. Waarom doe je dit?' vroeg ze terwijl ze haar hoofd tegen zijn borst legde en haar ogen gesloten hielt. Marc nam veel en veel te veel risico's. Wat als het mis liep. Dan kreeg hij de volle lading....'



Ik wil eigenlijk, als het kan, dat Luce ook nog ergens een keer die knul tegen komt die zij het ziekenhuis in heeft gewerkt. Oeh wat zal ze kwaad worden XD of juist bang...?? weet nog niet maar lijkt me wel leuk

Ik ben allang in gevaar en daarbij ik wil vrij zijn niet als een dier behandelt worden en omdat hier mensen zijn om wie ik veel geef en ik gun ze hoop. En vrijheid. en niet tot voor hun geleeft word begrijpje zegt hij en hij omhelsde haar ook en negeerde de pijn. Oke nu moet je sterk zijn en met mij mee komen. Zegt hij en hij pakte haar hand zachtjes vast. Trouwens die jonge van je eerste straf wilt iets zeggen. Zegt marc
De jonge glimlachte warm. Het spijt me van toen maar hwz kon niet anders...anders had iemand anders je erger aangepakt. En...ik moest van marc op je letten. Legt hij uit

Jah zoiets zat ik ook te bedenken.
Moet nu weg sociale vaardigheids training half 9 weer on

Luce keek de jongen wat argwanend aan. Als dat zo was wat hij zei had hij gewoon met zijn poten van haar af moeten blijven. Maar als hij mee ging zou hij dat nog wel merken. 'Oke, voor nu vergeef ik je maar denk maar niet dat het daarmee gedaan is. Het is dat ik hier ook weg wil voordat ik dadelijk zwanger word van een van die gekken anders had ik dit nu niet naar achter gelegd.' Ze kwam overeind en keek de jongen vel aan. Ze was dan wel klein en momenteel heel kwetsbaar maar dat bleef er niet bij dat ze een vechter was en het niet zo makkelijk links liet liggen als haar iets overkwam. Ze liep de jongen voorbij naar de deur, bedacht zich toen, liep naar het strobed en haalde daar de briefopener vandaan die ze terug had weten te jatten. 'Pas maar op. Ik kan hier goed mee doden.' siste ze voordat ze het wapen weg stopte en de cel uit liep.

De jongen wist tot het moeilijk was. En hij vond het erg tot ze er niet aan dacht tot hij haar ook geholpen had. Een ander zou veel verder zijn gedaan. En hij knikte enkel wat bedroeft.
Marc ging er nu niet op in en hij ging mee naar de deur. De oost en zuid kant van het gebouw is al van ons we moeten de lanista te pakken krijgen en de rest van het gebouw in handen krijgen dan kunnen we verder handelen. Zegt hij en hij zei maar niet tot hij niet veel krach had. en hij ging op een strak tempo door

Luce vond dat dus helemaal niet. Als hij haar had willen helpen had hij gewoon met zijn tengels en mond van haar af moeten blijven. Ze zou toch wel huilen, dat kon ze op commando (lol). En van streek was ze ook wel geweest. Daarbij kwam dat de beveiligers niet mee konden kijken dus ze waren er nooit achter gekomen of hij wel wat bij haar gedaan had. Maar goed daar zou ze later wel ruzie over maken. Nu eerst hier weg komen. 'Laat hem. Hij komt ons toch niet in z'n eentje achterna. Kunnen we niet gewoon weg nu het nog kan?' vroeg Luce zachtjes toen Marc zei dat hij eerst achter de Lanista aan wilde gaan. Dat vond ze niet logisch.