Lily haalde haar schouders op. "Een beetje wel ja" gaf ze toe.

"Wat is er dan?" vroeg Katherina en ze keek hem aan. Ze had totaal niet door wat er aan de gang was. Ze zat niet bij griffoendor dus ze had de gezelligheid tussen Brooke en James ook totaal gemist.

Christopher deed zijn mantel af en legde hem over Lily's schouders. Hij glimlachte.

James keek haar aan. 'Ik..' begon hij. 'Ik moet je wat vertellen, en het is niet zo leuk.!'

Lily keek hem glimlachend aan maar schudde haar hoofd. "Zo heb jij het koud" zei ze. Ze aarzelde even maar ging toen tegen hem aanzitten en deed de mantel zo dat ze er allebij onder paste.

Katherina keek hem aan en legde haar handen in zijn hals. "Rustig maar" zei ze zacht. "Vertel het maar gewoon.. Het moet eruit.. Wat is er aan de hand?"

James vond het lastig, ze was hartstikke lief voor hem. Hij pakte haar handen en maakte zich los, hij deed een stap naar achter, nam een diepe zucht en zei: "Ik heb gezoend met Brooke.'

Christopher was even verbaasd door haar gebaar, maar wilde het niet laten merken. Hij sloeg zijn arm om haar middel.

Het voelde alsof er een baksteen in Katherina's maag viel. Ze keek hem een tijdje zwijgent aan. Ze wist dat er meer aan ging komen, ze zag het aan zijn blik. Maar ze begreep het niet. "Brooke...." herhaalde ze zacht.

Lily glimlachte, het voelde fijn om hem zo dicht bij te hebben. Morgen zouden ze naar zweinsveld gaan. Ze verheugde zich er nu al op. Het kon haar niet meer schelen wat haar vrienden zouden zeggen.

James ging zitten. "Ze vroeg me of ik.. haar met rust wou laten.' zei hij zacht. 'En ik kon het niet.. dus ik vroeg haar waarom, en ze zei.. ze zei dat ze van me hield.' probeerde hij uit te leggen. 'Ik heb.. erg lang nagedacht.'

Katherina keek hem aan. Ze bleef bewegingloos op haar plek staan en haar ogen vulde zich langzaam met tranen. Ze begreep het. "Je houd ook van haar.." zei ze zacht.

Christopher keek naar Lily. 'Waar denk je aan?' vroeg hij zacht.

'Het spijt me zo ontzettend' fluisterde hij. 'Ik.. ik heb altijd van haar gehouden.' hij keek naar de grond. 'En toen kwam jij en.. en nu zij weer, en.. ik raakte helemaal in de war.. maar.. ' hij keek in haar ogen. 'Ik denk dat dit het juiste is..' zei hij uiteindeiljk. 'En.. je bent een fantastische meid.. en ik weet zeker dat je iemand zal vinden die.. wel voor je zorgt, en van je zal houden.. en je met het respect behandelt dat je verdient... en het spijt me echt dat ik je pijn doe .. echt..'

Lily keek hem aan. "Aan mijn familie en vrienden.. Dat het me niet kan schelen wat ze zullen zeggen, en ik denk aan morgen"

Katherina voelde een traan over haar wang rollen. "Ik begrijp het niet" zei ze zacht. "We hadden het zo goed samen..."

James knikte. 'Ja' zei hij zacht. 'Alleen... wat ik voor brooke voel is anders.. jij.. je bent eigenlijk.. mijn beste vriendin... en..' hij dacht na. Hij was hier nooit goed in geworden. 'En zij..'

"Ik geloof het niet.." zei Katherina zacht. "Hoe kan het zijn dat ik zoveel van je hou? Als ik niets voor jou ben?" Haar stem trilde en sloeg over. Het klopte niet, het was niet eerlijk!

ah, zo zielig

Christopher grinnikte. Hij keek nadenkend naar Lily.

James keek haar aan. 'Ik.. ik weet het niet.' fluisterde hij.

Lily glimlachte. "En waar denk jij aan?" vroeg ze.

"Je zei dat je van me hield" fluisterde Katherina, "Je deelde elk moment met me... En nu vertel je me dat alles een leugen was, waarom?"

James keek haar aan. 'Het was geen leugen!' zei hij. 'Ik hou ook van je, alleen.. op een andere manier.. je was mijn beste vriendin,, en jij had die gevoelens voor mij.. en ik.. i kraakte in de war! Ik heb het nooit zo gevoeld.. en ik dacht echt, serieus, dat ik verliefd op je was,, en toen kwam Brooke, en ik raakte nog meer in de war.... ' Hij keek haar niet aan. 'het spijt me! Maar.. . ik.. '

Christopher keek naar het meer. 'Misschien vraag ik het schoolhoofd wel of ik overgeplaatst mag worden naar Huffelpuf,' zei hij aarzelend. Dit was de eerste keer dat hij het hardop uitsprak, en het klonk als een belachelijk idee.

Lily keek naar hem en ze vond het totaal geen belachelijk idee. "Ik denk dat hij voor jou dat wel wil doen" zei ze aanmoedigent. "Wat trekt je aan huffelpuf?" voegde ze er nieuwsgierig aan toe.

Katherina beet op haar lip. James meende het, hij wilde haar niet kwetsen en dat wist ze natuurlijk zelf ook wel. Ze had mijn maar het kon niet anders. Met hem zijn terwijl hij van Brooke hield was ook geen oplossing. "Stil maar" zei ze zacht en iets rustiger, ze moest sterk zijn, om het voor hem makkelijker te maken. "Ik begrijp het" ze veegde voorzichtig haar tranen van haar wangen.

Christopher schudde zijn hoofd. Hij had er nu al spijt van dat hij het gezegd had. 'Nee, laat maar,' mompelde hij.

Lily keek hem aan. "Waarom?" vroeg ze. Ze vond het vreemd dat hij erover begon maar het toch afkapte. Ze wist dat hij het niet zomaar zei, hij had er vast al even mee gelopen.

James keek haar aan. 'Denk.. denk je dat we nog vrienden kunnen blijven?'

Tristan liep rond.

Roos zat in de leerlingenkamer, verdiept in een boek.

Edan dacht aan Isis.

Christopher zuchte. 'Ik ben een zwadderaar. Zo'n iemand zullen ze nooit toelaten in Huffelpuf,' zei hij.