Ik ben aan het denken hoe ik hem terug kan krijgen. x]

James liep door het kasteel, hij keek een tijdje naar het schilderij, fronste, en schoof het opzij. Hij had zich herinnerd. Hier was een gang.. En er was iets mee.

Lily ging naar llk..

Er was iets waardoor James de gang herkende, maar hij wist niet wat. En Maaike ook niet.

Lily plofte op een stoel bij het haardvuur

James zocht zijn weg terug naar de leerlingenkamer.

Lily staarde somber naar het haartvuur. Het was hopeloos.

James kwam na een tijdje de leerlingen kamer binnen.

Lily staarde somber naar de vlammen. De leerlingen kamer was verder verlaten, het was al vrij laat op de avond.

James keek naar Lily, hij was nog niet moe en wou niet naar boven, maar hij wist ook niet of hij wel alleen met haar in de kamer moest blijven. Kon hij het zich nou maar herinneren!

Lily keek niet op of om, naar bed wilde ze ook niet, zou het toch niet voor elkaar kunnen krijgen om in slaap te vallen.

James ging in een stoel zitten en dacht na.

Lily zag James van uit haar ooghoeken en beet op haar lip maar ze zweeg. Ze vlocht haar lange haar in zoals ze dat heel vaak deed en boog zich over haar boek. Ze las graag savonds voor het slapengaan. Dit deed ze bijna elke avond.

James keek naar haar, ze was zeker weten prachtig..

Lily streek voorzichtig een plukje van haar haar achter haar oor. Ze kon zich niet goed concentreren op haar boek, zeker niet nu James zo dicht bij haar zat.

James had de neiging om te vragen of ze meer over zichzelf kon vertellen, maar dat was stom na wat er gebeurd was. Hij sloot zijn ogen en deed zijn best om iets te herinneren, iets...

Lily deed de hele tijd allemaal van die typischlily trekjes terwijl ze zich probeerde te concentreren.

James kreeg verschillende flitsen voor zich te zien, Lily vanuit verschillende kanten gezien, telkens weer deed ze het zelfde, haar haar, ze ging verzitten, ze hield een boek vast, ze lachte naar hem.

Lily zuchte en legde haar boek weg. Het lukte haar gewoon echt niet. Ze zag James naar haar kijken toen ze zijn blik perongeluk kruiste. Ze glimlachte even naar hem zoals ze steeds weer deed als ze hem vroeger zag kijken. Daarna keek ze weer afwezig naar de vlammen.

James was gefrustreerd, hij wist zeker dat hij haar kende. Natuurlijk kende hij haar. Het voelde nu alsof hij er alleen even niet op kon komen, uit alle macht consentreerde hij zich en keek hij naar haar. Lily, Lily Evers.

Lily viel langzaam op haar stoel inslaap. Ze rolde zich op als een kat zodat ze helemaal in de stoel lag.

James keek naar haar, waarom was het zo ongelooflijk moeilijk om dit meisje te herinneren?

Lily slaapwandelde naar de bank waar James op zat en ze ging met haar hoofd op zijn schoot liggen en ze krulde zichzelf opnieuw op.

James keek met grote ogen naar haar. 'Uh Lily?' mompelde hij, terwijl hij voorzichtig zijn hand op haar haar legde. Hij wou haar helemaal niet wegjagen, dit voelde vertrouwd, en hij wou haar vasthouden, zodat ze veilig was.. Maar aan de andere kant was het vreemd, wie was ze?

Lily schoot geschrokken overeind en keek recht in de ogen van James. "Potter?!" riep ze uit.

James zijn ogen werden groot, en wazig. Alle beelden kwamen terug. James die Lily aan keek bij het meer. Ze keek kwaad. "Potter".
James die een jongen met zwart haar, Snape, herinnerde hij zich, in de lucht liet zweven. Lily kwam naar hem toe. 'Potter!" Al die anderen keren dat ze hem bij zijn achternaam had aangesproken. Hij die altijd had geantwoord met "Evers." Lily Evers, Lily en James. Natuurlijk kende hij haar, natuurlijk wist hij wie ze was. Hoe kon hij haar vergeten? Vanaf het moment dat hij haar zag was hij gek op haar, hij keek recht in haar ogen. 'Lily Evers' zei hij.