de gene die vrij is en de gene die wilde tot hij vrij was

try glimlacht en staarde naar het vuur

Julia dacht aan haar moeder. Ze slaakte een diepe zucht, haar moeder had de hele familie in een half uur tijd verloren.. Ze was nu helemaal alleen..

try keek toen julia een diepe zucht slaakte ze wilde eigelijk vragen wat er is maar dat kon hij om een of andere reden niet en hij staarde weer naar het vuur, ze had de afgelopedagen zo veel gedaan

Julia trok haar benen op en sloeg haar armen eromheen terwijl ze naar de dansende vlammen staarde.

try keek julia enkel maar aan

Julia keek op en besefte dat Try naar haar keek. "Is er iets?" vroeg ze zacht.

dat kan ik denk ik beter aan jou vragen, je kijkt zo verdrietig zegt hij dan tegen julia

Julia keek hem aan en zuchtte. "Ik denk aan mijn moeder.. Ze heeft haar hele gezin in een uur tijd verloren.. Ze moet wel wanhopig zijn, ik hoop dat het goed met haar gaat" zei ze zacht.

ow...jah dat hoop ik ook. zegt try zachtjes en hij dacht na

Julia zuchtte opnieuw. Ze miste haar moeder, wat ze dan ook gedaan had, ze hield toch van haar.

als je terug wilt breng ik je er heen, zegt hij dan nog zachter maar wel hoorbaar

"Doe niet zo stom, natuurlijk wil ik niet terug. Ik hou wel van haar maar wat ze deed is fout, daar wil ik geen deel van zijn. Bovendien hakt ze me kop eraf als ik terugkom" zei Julia en ze keek hem aan. "Wij blijven samen, dan beloof ik"

try luisterde en luisterde naar haar woorden en hij glimlachte, en ging bij haar zitten, bedankt, fluistert hij en slaat zijn armen om hem heen

Julia glimlachte en ze sloeg haar armen ook om Try heen. "Nee jij bedankt" fluisterde ze.