Anniek & Sifra

James wachte op reactie

Julia haalde haar schouders op. " het kan toch". Zei ze grijnzend en ze trok haar jas aan

'Kom maar naar het park,'smste Rachelle terug en pakte haar jas. 'Ik zie je snel!' zei ze en begon te lopen richting het park.

"veel plezier" zei Julia glimlachend en ze liep de andere kant op maar het huis vanchristopher. Ze stopte voor zijn deur en belde glimlachend aan.

James glimlachte en stapte in zijn auto en reed naar het park.

Rachelle ging op een bankje zitten en wachtte.
Christopher hoorde de bel gaan en opende deur. 'Hey,' zei hij met een grijns.

"hej" zei Julia glimlachend. Toen zag ze zijn neus en ze keek hem bezorgd aan. "wat is er met je neus gebeurt?" vroeg ze zacht.

James liep naar het bankje en zag rachelle al zitten. "Hej" zei hij grijnzend

Christopher halade zijn schouders op. Hij sloot de deur achter Julia en liep de woonkamer in.
Rachelle keek op. 'Ah, daar ben je,' zei ze en kwam overeind. Ze glimlachte.

"Ik hoop niet dat je hier al lang zat" zei James en hij keek naar haar. "Zullen we dan maar gaan?"

Riven ging op de bank zitten en glimlachte naar hem. O

Rachelle knikte glimlachend.
Christopher plofte neer op een stoel. Hij keek Riven half glimlachend aan.

James glimlachte en pakte haar hand vast en begeleide haar naar zijn auto die aan het rand van het park stond. "Let's go to the sea then" zei hij grijnzend en hij opende de deur voor haar.

Julia glimlachte en keek naar hem. Ze wist niet precies wat maar ze had het idee dat er iets mis was. "Waarom draag je een zonnebril?" vroeg ze nieuwsgierig.

Rachelle stapte lachend in. 'Wat ben je toch ook een slijmbal XD'
Christopher haalde zijn schouders op. 'Omdat het lekker weer is,' zei hij met een gemaakte grijns.

James grijnsde en ging achter het stuur zitten en begon te rijden. "ik neem aan dat het een compliment is" zei hij grojnzend tegen haar.

Julia grijnsde naar hem. "maar we zijn binnen, zullen we dan maar naar buiten gaan om van de zon te genieten?"

Christopher bewoog onrustig heen en weer. 'Nou.. liever niet,' zei hij aarzelend.
'Wat jij wil,' zei Rachelle schouderophalend.

James parkeerde zijn auto. "Zo we zijn er." zei hij grijnzend en hij haalde een tas van de achterbank vandaan. "Voorkeur van waar je heen wil?'

Julia bekeek Christopher onderzoekend. "Waarom dan die zonnebril? Wat is er aan de hand?" vroeg ze met een bezorgde frons op haar gezicht.

Christopher was even stil, toen haalde hij langzaam de zonnebril weg. Hij sloeg zijn ogen neer.
Rachelle sstapte uit. Ze schudde vrolijk haar hoofd.

Julia keek hem met grote ogen aan en bracht voorzichtig haar hand naar zijn gezicht en legde deze op zijn wang. "Wie heeft je zo toegetakeld?" fluisterde ze geschokt.

"Mooi want ik heb een compleet plan" zei James grijnzend en hij deed zijn auto op slot en begon over het strand te lopen.

'Mijn vader,' zei Christopher. Hij haalde zijn schouders op.
Rachelle trok een wenkbrauw op. 'Een heel plan? Maar je wist pas een kwartier geleden dat ik mee zou gaan!' zei ze.

"Misschien is dat overdreven, gewoon een simpel idee" zei James schouderophalend terwijl hij doorliep. "Ik was al langer van plan je te vragen"

"Wat?!" zei Julia geschrokken en ze keek hem aan. "Dit is echt niet normaal?! Je zou naar de politie moeten gaan, een vader hoort zijn zoon niet te slaan.. Hoe lang is dit al aan de gang?" langzaam werd haar stem zacht en bezorgt. Dit had ze nooit verwacht, wat gruwelijk voor hem.

Rachelle ging naast James lopen. Ze grinnikte.
Christopher schudde zijn hoofd. 'Hij heeft nog nooit eerder zoiets gedaan, het was gewoon een foutje, dat weet hij ook!' zei op een verdedigende toon. Hij wist niet eens waarom hij het voor zijn vader opnam.

"Wat is er zo grappig?" vroeg James terwijl hij opzij naar haar keek.

Julia beet op haar lip terwijl ze hem strak aan bleef kijken. "Een foutje?" herhaalde ze zacht. "Hij heeft zeker per ongeluk je hele gezicht bewerkt?" ze slikte even. "Weet je dat zeker?"

'Ik zei niet dat hij het per ongeluk deed. Hij was zich gewoon niet bewust van zijn acties,' zei Christopher kalm.
'Je bent zo zelfverzekerd,' zei Rachelle lachend. 'Misschien was ik wel helemaal niet mee gegaan.'

"Natuurlijk zat dat in mijn achterhoofd." zei James glimlachend. "Maar wie geen hoop heeft heeft niks. Bovendien ben je wel mee gegaan."

Julia keek hem aan, ze kon er niet bij dat zijn vader hem gewoon geslagen had. Dus daarom had hij afgezegd, omdat hij zich schaamde. "Je bent er zeker van geschrokken?" vroeg ze zacht en ze kneep in zijn hand. "Gaat het met je?"

Rachelle glimlachte. 'Ja.'
Christopher haalde zijn schouders op. 'Het is echt niet zo erg,' mompelde hij.

Julia beet op haar lip. Ze maakte zich zorgen. "Oke" zei ze zacht en ze gaf hem een kus. "Zullen we iets leuks gaan doen?"

James glimlachte. "Dus uiteindelijk kwam die zelfvertrouwen goed van pas." zei hij. "Zullen we een plekje uit gaan zoeken om te zitten?"

Er verscheen een glimlach op Christopher's gezicht. 'Zoals wat?' vroeg hij terwijl hij Julia naar zich toe trok en haar zoende.
Rachelle wees naar leeg plekje. 'Wat dacht je van daar,' zei ze, en rende zonder het antwoord af te wachten in die richting.

James rende lachend achter haar aan en haalde haar halverwege in. "Je bent snel maar niet snel genoeg" riep hij grijnzend.

Julia zoende hem terug en liet toen haar lippen weer even los en bracht haar mond naar zijn oor. "Ik vind dit wel leuk." zei ze glimlachend en ze sloeg haar armen om zijn hals. Opnieuw drukte ze haar lippen op die van hem.