Gladiator rpg wie wil?

jep
--------------
Luce keek naar de jongen. Ze deed een paar stapjes naar voren. Haar gedachten draaide op volle toeren: blijf van me af. Alsjeblieft raak me niet aan. En andere van dat soort gedachten. Ze keek de jongen aan. Ze moest toegeven de wonden in zijn gezicht waren mooi genezen. Hij was knap. Maar hij had haar vreselijke dingen aan gedaan. En dat maakte een monster van hem. Ze keek naar de grond en schuifelde wat met haar voeten.

de jongen keek luce aan. ik wil tot jij voor me gaat lopen zegt hij en hij pakte marc bij zijn boven arm en heild het mes op zijn keek gericht, en jij gedraagt je, sist hij en hij begon te lopen met ze hij ging richting camiel hij zou marc wel eens leren dan kon hij luce haar plaats wijzen, hij wilde net naar de school gaan toen hij de uitbraak zag en had zijn bewakers er ook heen gestuurt

Luce begon langzaam te lopen. Haar hele uitstraling was nog altijd angstig en bang. Ze keek naar haar voeten en liep langzaam richting de school terug. Ze wist dat de jongen daar heen zou gaan. Ze wist dat er ooit een dag geweest zou komen dat hij daar heen ging en haar op haar plaats zou wijzen. En blijkbaar was die dag nu geweest.

Camiël was in een woord woest. Hij keek naar de Lanista voor hem en schold diens huid vol. 'Hoe had je ze kunnen laten ontsnappen?! Ik zei toch dat je ze in de gaten moest houden! En Marc en die griet. Je hebt toch ondertussen wel gezien tot wat ze in staat zijn?!' Hij smeet zijn glas wijn, dat hij gekregen had om te kalmeren, op de grond waar er zich een rode vlek vormde en de glasscherven en splinters alle kanten op vlogen. 'Niets nut!' riep hij nog waarna hij naar het raam liep en naar buiten keek.

marc liep ook rustig door en hij was in gedachten verzonken hij was niet bang of zo, al maakte hij zich meer zorgen om luce dan om zich zelf, en hij zag tot ze de school weer in gingen en hij werd over genomen door 2 bewakers en de jonge liep door richting de zaal en hij keek even achterom naar luce en mark die ook mee gingen daar zorgde de bewakers wel over. en hij kwam binnen en zag de lanista en camiel. de lanista zat op zijn knieen en zei heel veel verontschuldigingen maar tot hij niet wist tot marc al zo ver er mee was geweest met die op stand, en tot hij alles zou doen om het goed te maken
camiel....ik heb ze wonderbaarlijk genoeg gevonden. zegt hij dan

Camiël wilde de Lanista net een trap geven voor zijn domme gedrag maar keek toen op naar zijn vriend. Hij grijnsde naar hem en keek naar de bewakers die Marc en Luce bij zich hadden. 'Goed bezig.' zei hij waarna hij naar hem toeliep. 'De vraag is nu alleen, hoe komt het dat jij ze wel tepakken krijgt, terwijl je er niet van wist en dat zielige hoopje daar ze niet bij kan houden.' hij grijnsde. 'Wat zou het ook. goed je weer te zien.' Dan bedenkt hij zich iets. 'Waar is de 3de?' vroeg hij verbaast.

Luce stond iets wat zenuwachtig van haar ene voet op de andere te huppen. Ze wilde hier weg. En zo snel mogelijk. Ze zag alleen geen mogelijkheid en om nu door alle extra bewaking van haar eerdere meester te komen? Nee dat zou haar niet lukken.

de jongen grijnsde ik was op weg hier heen en toen zag ik ze otsnappen en eentje herkende ik maar al te goed dus ik besloot ze te pakken, zegt hij en hij keek minachtent naar de lanista, tot je hem nog in dienst houd je kan beter een andere strengere nemen, en die 3e is op de ziekenboeg, hijwas bijna dood, en misschien gaat hij het nog, antwoord hij rustig

marc keek niemand aan

Luce keek op toen ze hoorde dat de andere jongen het misschien nog zou kunnen halen. Hij was niet dood? Ze had hem dood zien gaan! Of was dat maar gespeeld zodat de jongen achter marc en haar aan zou gaan? Dat zou het geweest zijn. Het had zijn leven gered maar die van Luce en Marc niet. Die waren nu beide terug bij af.

Camiël knikte en toen grijnsde hij. 'Interesse in een baantje?' vroeg hij eigenlijk meer voor de grap dan voor het echt. Hij wenkte Luce die langzaam dichterbij liep. 'Schenk wat te drinken in.' zei hij vel en met een toon waar Luce de rillingen van kreeg. Ze knikte en liep naar de kast waar ze vol zenuwen 2 glazen met wijn vulde en terug liep. Een gaf ze aan Camiël die hem aannam en de andere hielt ze haar eerder heer voor. Ze keek hem niet aan maar keek naar de grond.

Marc keek de jongen dodelijk aan hij luste hem rouw zien vriend overleefde het gelukkig wel. Je mag blijzijn tot hij nog leefd. Sist hij tegen de jongen die net het wijnglas van luce aan nam en haar aan keek ze luisterde in iedergeval wel al naar iemand. Je spreekt voor je beurt slaaf. Snquwt hij. Ik doe toch wat ik wil. Zegt marc zacht maar je hoorde nog steeds geen rebelsheid door het middel hij wilde wel zijn aderaline terug dan kon hij zich beter verzetten dan nu.
Ik neem aan tot het een grapje was cam. Zegt de jonge diens naam harm was

Luce schuifelde snel weer naar achter en keek naar de grond. Ze had geen zin om tussen het gekat en gesnauw in te staan. Ze was zich al geestelijk en lichamelijk aan het voorbereiden op haar straf die Harm haar nog zou gaan geven voor wat ze hem had aangedaan voordat ze naar de gladiatorschool werd gebracht.

Camiël haalde zijn schouders op. 'Weetje. Ik moet toch opzoek naar iemand die de baan van Lanista op zich wil en vooral kan nemen.' zei hij rustig waarna hij een slokje wijn nam. 'Als het iemand is die ik ken en door en door vertrouw weet ik dat het goed zou moeten gaan. Als het iemand is die ik niet ken word het voor mij lastig iemand aan te gaan wijzen.' Hij keek Harm aan. 'Begrijp je?'

Marc heild zich stil
Harm knikte ik begrijp je zegt hij dqn en hij keek naar marc. Hem wil ik hier even niet hebben zodat ik alles hier weer op orde en zo voort kan stellen daarna kan ik me op hem richten. Legt hij na denkent uit . Dus wil jij hem even bij houden vraagt hij als volgt en hij keek van marc naar luce. En jij gaat je plaats nog leren kennen sist hij. Als je haar iets doet maak ik je af. Snauwt marcdan

Moet even weg doei

Camiël keek naar Marc. 'Ik denk dat het voor jou toch een enkeltje isoleercel word voor de komende paar dagen. Hij wenkte een bewaker. 'Bind hem goed vast in cel 5. Kettingen, boeien, alles. Niemand mag bij hem komen behalve Harm en ik. 3 bewakers voor de deur moet voldoende zijn.' De bewaker knikten wenkte 2 andere die Marc grepen en hem de kamer uit sleurde.

Luce keek toe wat er gebeurde en toen bang naar Harm. Je zag dat haar ogen waterig waren. Ze was bang. Doodsbang. Hoe moest ze zich hier nu weer uit gaan redden? Ze kon wel doen alsof ze het fijn vond wat Harm deed. Hem uitdagen maar dat durfde ze niet. Hij kende haar te goed om hem voor de gek te houden. Ze bleef staan.

Marc keek dodelijk naat camiel en probeerde verzet te tonen. Mij krijg je niet klein en dat weet je. Zegt hij tegen hem toen hij werd afgevoert de zaal uit. Harm keek hem na en had een naar voor gevoel maar hij zou af wachten. Mmarc werd naar de isoleer cel gebracht waar ze hem vast maakte met ketens rond zijn polsen enkels en nek. De deur goed beveiligt en extra bewaking daar zat hij in het donker en alleen het kijk gat gaf licht

Harm keek naar luce en wenkte een bewaker. Breng haar na de kamer van de lanista zegt hij dan wetent tot dat zijn kamer nu was. Ik moet camiel onder 4 ogen spreken. en de bewaker nam luce mee

Luce werd de grote toch behoorlijk luxe kamer in geduwd. Ze hoorde achter zich een klik van een deur die in het slot werd gedaan maar geen voetstappen wat betekende dat de bewaker voor de deur bleef staan. Ze liep naar het raam, waar wonder boven wonder geen tralies voor zaten en keek naar beneden. 2 bewakers stonden onder het raam. Ze vloekte zachtjes. Er was dus echt geen enkele mogelijkheid hier uit te komen.. Ze liep naar het bed en ging erop zitten.

Camiël keek Harm aan. Hij wist dat wat Marc zei geen loze dreigementen waren. Maar uit een isoleercel zou hij nooit kunnen komen dus daar maakte hij zich niet zoveel zorgen over. 'Zeg het maar.' zei hij rustig.

Zou jij de zwakke punt kunnen vinden van marc. Dat zou me heel erg kunnen helpen als hij uit de isoleer cel komt. Legt hij zijn vriend uit. Trouwens ik ga het hem niet makkelijk makken hij heeft jou vader tenslotte vermoord zegt hij en legde een hand op zijn schouder. En daarna grijnst hij. Maar eerst een appeltje schillen zegt hij en liep weg

Marc zat in zijn cel en dacht aan luce hij moest haar helpen en hij begon proberen los te komen door te trekken

Camiël keek Harm na. Hij dronk zijn glas leeg en zette het weg. Hij keek kort naar buiten waar Gladiatoren bezig waren te trainen. Dan verlaat hij de kamer en loopt hij richting de isoleercellen. Op naar Marc. Om te kijken hoe ze hem het beste konden breken. Het zou lastig worden maar het ging vast wel lukken.

Luce zat op het bed. Ze hielt haar ogen gesloten en liet zich naar achter vallen. Ze voelde de vrijheid van de kamer maar ook de angst die zo bezit van haar zou gaan nemen. Ze hielt haar ogen gesloten. Haar borst ging, nu nog, rustig op en neer.

Harm kwam bij de kamer en ging naar binnen toe en keek naar luce. En hij grinnikte zachtjes. Denk je ik ga maar eens braaf liggen dan zal hij me sparen. Zegt hij tegen haar en hij liep dichter bij en keek luce aan ik heb slape loze nachten van jou en je opstandig gedrag gehad. Sist hij dan

Marc was bezig met de kettingen hij moest iets doe hoe moe uitgeput hij moest de rest helpen. En hij voelde hoe zijn polsen waren aant bloeden en hij kreunde van pijn en frustratie

Luce schoot overeind toen ze de stem van Harm hoorde. Haar ogen schoten open en keken hem aan, bang. 'Alsjblieft. Je moet begrijpen waarom ik het deed.' zei Lucindia zachtjes. Denk niet alleen aan jezelf. Verplaats je eens in mijn situatie.' zei ze zacht. Ze kon niet veel uitbrengen maar ze probeerde het. Ze kon zich toch niet tegen hem verzetten. Nu niet meer. Niet nu Camiël haar gebroken had met de gladiatoren die haar dagelijks kwamen bezoeken.

Camiël liep de gangen door naar de isoleercellen. Hij gaf de bewakers opdracht om de deur te openen en liep naar binnen. De deur achter hem sloot weer en hij keek naar Marc. 'Moet je jezelf nou eens zien.' zei hij met een grijns. 'Vastgeketend als een dier. Een dier dat niet kan en waar naar gestaard kan worden. Je zult je zeker wel klein voelen. Nu je haar niet kan helpen.'

Harm keek luce aan. Ik begrijp heel goed tot je het niet wilde en je verzette. Maar jij moet leren tot je een slaaf bent en een slaaf moet doen wat diegezegt word. En je tegen je meester keren is een erg straf baar feit zegt hij en hij stond inmiddels bij haar en legse een hand onder aar kin. En nu gaan liggen. Sist hij in haar oor

Marc hoorde de deur opengaan en keek naar wie het was en zag cam en hij keek hem kwaad aan en hij spande de kettingen maar hij kon niet dicht bij hem komen. Kom maar niet te dicht bij dot dier is vals sist hij tegen camiel en zijn lichaam beefde van de spanning. Maar hij had geen aderaline anders waren die ketens al uit de muur geteokken maar dan hoort hij hoe hij over luce begon en daar ging hij niet op in

'Je was mijn meester niet. Je hebt van me afgenomen wat mijn enige trots nog was. Wat je vader niet deed omdat die trouw was aan zijn vrouw. En jij? Je had zelf slaven. Waarom had je hen niet genomen? Waarom nam je mij? Om je vader te sarren?' Luce schudde haar hoofd. 'Nog steeds ben je mijn meester niet. Ik kan van me afbijten. Net als de vorige keer.' Luce probeerde tijd te rekken om een plan te bedenken. Maar er kwam helemaal niets in haar op. Helemaal niets wat ze zou kunnen doen om hier weg te komen. Maar je merkte wel dat ze bang was. Bij de eerste aanraking van Harm ging er een rilling door haar heen.

Camiël snoof. 'Ik ben niet bang voor jou.' zei hij rustig. 'Je weet dat je afhankelijk van mij bent gladiator.' Hij lachte. 'Moet je dit nou zien. De beste man van hier, verzwakt tot op het bod. Niet in staat om terug te kunnen vechten. Beetje jammer.' Camiël schudde zijn hoofd. 'Als je gewoon luisterde zou je het zoveel beter kunnen hebben hier.'

Harm duwde luce op het bed. Laat ikje een ding goed duidelijk maken ik ben niet mijn vader en die zal ik ook nooit worden. Zegt hij tegen haar en hij ging ook op het bed zitten. Maar ik ben voorbereid en niet zo onbezonnen als de vorige keer. Sist hij tegen haar en gaf wen kus op haar wang.

Marc keek camiel wodent aan. Hij hoorde de woorden hart aan komen maar hij zou laten zien tot hij niet zwak was. En hij begon zich meer te verzetten tegen de ketens. Het leek net als of het middel na die 2 weken begon uit te werken. Je hebt gelijk ik ben de sterkste hier en ik ben nog nergens aan dood gegaan en hier aan die oettings liggen daar ga ik ook niet dood aan. Sist hij en hij bleef trekken en doen en zijn ogen stonden veller. En ik doe watbik zelf wil. En geen een rijke luiaart krijg me tot inkeer schreeuwt hij en op dat moment knapte er iets in zijn ogen en je zag een fonkje rebesheid. En de keten knapte ook

Luce grinnikte. 'Ik heb je dus toch kunnen leren dat je niet alles kan doen en later zonder gestraft te worden.' Ze draaide zich weg van Harm. Hij had haar nog niet vast dus nu ging dat nog. 'En geloof me als ik zeg dat ook ik dingen geleerd heb om van me af te bijten.' siste ze waarna ze overeind kwam en een paar passen naar achter deed, van het bed weg. 'Ik ben niet meer zo makkelijk als eerst.' Haar afschuw voor Harm begon groter te worden dan haar angst en dat had toch wel enig voordeel.

Camiël trok aan een touw wat de bewakers alarmeerde. 'Ga de zuster halen.' zei hij zacht tegen een van hen. 'En laat haar het middel meebrengen om het opnieuw toe te dienen.' zei hij zacht waarna de bewaker weg rende en de andere 2 naast Camiël kwamen staan, wachtend om in te grijpen.

Jah he. Maar volgens mij hebben ze je hier nog niet genoeg gestraft want je wilt en blijft je nog steeds verzetten. Zegt hij op een toon tot je merkte tot hij het niet acepteerde en ook hij stond weer op en keek haar aan. Een laatste kans ga liggen anders zorg ik tot je het doet en dan ben je nog lang niet jarig. Sist hij zacht maar duidelijk hoorbaar voor haar en hij zette nog een stap dichter boj. Alles van wapens was uit de kamer gehaalt

Marc schelde alles bij een aangezien hij het kon en hij voelde de aderaline weer door zijn lichaam stromen en je zag aan hem tot hij blij was tot het terug wae en hij probeerde de andere keten ook los te krijgen en hij hoorde wat camiel zei en zijn ogen vernouwde zich. En hij slingerde de ketting ricting zijn hoofd hij zou hem wel leren die verwende snot aap

Luce tufte voor Harm zijn voeten op de grond. 'Sommige heb ik het makkelijk gemaakt. Maar bij jou zou ik dat nooit doen en dat weet je zelf toch ondertussen ook wel?' Luce grinnikte. 'Oh wacht. Je denkt dat alles altijd zo gaat als dat jij het wilt. Beetje jammer.' Luce deed een paar stappen naar achter en keek ook in een flits om te zorgen dat ze zichzelf niet klem ging zetten tegen de muur. Als dat gebeurde was het gedaan. Dan kon ze het vergeten.

Camiël bukte om de ketting te ontwijken. Een van de bewakers greep de ketting vast en gaf er een flinke ruk aan om Marc uit zijn evenwicht te krijgen. De andere besprong hem op dat moment en drukte hem tegen de grond aan. Op dat moment kwam de zuster binnen met een spuit in haar hand. 'Hou hem tegen de grond gedrukt.' riep Camiël.

Harm keek even na het spuug dat op de grond pag en toen naar luce sn hij had het gehad hij zou zorgen tot ze luisterde. Ik krijg altijd wat ik wil slaaf hoe dan ook en met een snelle beweging greep hij luce vast en keek naar haar pols waar pittekens op stonde en hij grijnsde en kneep er hart in toen hij haar mee trok naar het bed. Leuk geprobeert sist hij tegen haar

Marc probeerde recht te blijven staan maar het lukte niet omdat zijn bewegingen afhankelijk waren van de ketens. en hij viel en hij voelde meteen een gewicht op zich en hij schelde er woedent tegen en probeerde er onder uit te komen. Maar dan hoort hij camiel en keek hem woedent aan en vloekte in zijn taal tegen hem. Maar dan ziet hij de zuster en nog erger de spuit. En hij begon meer te vloeken en probeerde nog meer los te komwn en nu zag je wat van angst bij hem. Hij wilde geen een spuit je wist nooit welke rotzooiber in zat



Ben even weg tot strakjes

'We zullen jou weer eens even tot bedaren brengen.' zei Camiël terwijl hij de prik overnam. Hij liep naar Marc en terwijl de bewakers die gevloerd hielden bracht Camiël de vloeistof toe. Hij keek Marc aan. 'Eens kijken hoe je hierna gaat doen.' zij hij terwijl hij afstand nam en de bewakers opdracht gaf om Marc los te laten. De bewakers trokken zich terug maar hielden Marc in de gaten.

Luce beet op haar lip en kneep haar ogen samen toen Harm haar kneep. Maar ze schreeuwde niet. Die plezier gunde ze hem niet. Ze stribbelde wild tegen. Ze zou het hem niet makkelijk maken. Wat het van haar ook zou vragen. Ze zou het niet doen. Nooit meer.