Isis verveelde zich en liep naar buiten, waar het regende. Ze vond de regen nooit zo erg, ze was alleen maar dankbaar dat er überhaupt regen was. Ze liep vrolijk rond, ze was altijd vrolijk. En neuriede een liedje. Ze probeerde een plan te bedenken om een docent te gaan pesten.

Lily keek hem begrijpent aan. "Je moet jezelf bewijzen, laten zien dat je verandert bent" zei ze toen.

Katherina keek James een lange tijd aan en schudde toen haar hoofd. "Ik kan geen vrienden met je zijn zolang ik verliefd op je ben.. Zolang mijn hart gebroken is.. Het zal te pijnlijk zijn" zei ze met trillende stem.

Edan stopte bij een raam. Hij stopte en keek naar buiten. Hij zag een gedaante lopen, toen ze wat beter keek zag hij dat het Isis was.

James knikte langzaam. 'Dat snap ik.' zei hij zacht. 'Ik hoop dat je toch gelukkig wordt Katherina.. dat verdien je.'

Christopher keek naar Lily. Hij grinnikte. 'Ik moet me wel veel bewijzen dan,' zei hij, maar op een vertederde manier.
Brooke was in de leerlingenkamer huiswerk aan het maken.
Hugo verveelde zich.

Albus ging bij Hugo zitten. "Heej! Alles goed? Je kijkt een beetje nors"

"Dankje James, ik hoop hetzelfde voor jou, dat je gelukkig blijft. En zeg Brooke dat ze zichzelf gelukkig mag prijzen met je, en dat ze als ze je ooit pijn doet een groot probleem heeft" zei Katherina zacht.

Lily glimlachte. "Ik weet zeker dat het je zal lukken."

James gaf haar een knuffel. 'Je bent fantastisch!" zei hij, en hij liet haar weer los.

Isis liep vrolijk, ze danste/huppelde half, jeej. happy.

Christopher glimlachte en boog voorover. 'Je bent geweldig, Lily,' fluisterde hij in haar oor.
Hugo keek op. 'Verscheidene dingen die me dwars zitten,' zei hij.

Roos keek op van haar boek. Kort keek ze naar Hugo en dan las ze verder.
Edan glimlachte bij het aanzicht. Hij liep richting de grote hal en ging daar staan. Hij keek over het grasveld naar het klein afgetekende figuur in de verte dat Isis moest zijn.
Tristan was saai XD

Isis liet zichzelf vallen in het gras en keek naar de lucht, ze genoot van de regen, en ze was nu drijfnat.

"Jij ook" zei Katherina, ze hield het niet meer, ze kon elk moment in tranen uitbarsten. Ze rende de gang op weg van James. Ze wilde niet dat hij zich schuldig zou voelen, dat hij het zou zien.

Lily glimlachte. "Dankje" zei ze. Ze keek hem in zijn ogen. "Het zal je lukken"

"Gooi het er maar uit" zei Albus. "Dat zal je vast goed doen"

Christopher boog weer naar achteren. Hij glimlachte. 'Ik hoop het.'
Hugo zuchte. 'Dat hele gedoe met Harm. En.. ik zag Lily en Zagrijn buiten,' zei hij.

'Chagrijn.' verbeterde Roos Hugo. Ze legde haar boek aan de kant. 'He, ik weet wat je voelt. Ik voel me er ook niet prettig bij hoor. Harm had me zowat gedood. Elke keer als ik hem zie word ik doodsbang.

Na een poosje liep Edan richting Isis. 'Pas op. Straks vat je nog kou.' zei hij serieus.

Isis keek hem aan. 'Het is echt heel erg warm, het regent alleen.' zei ze, en ze ging overeind zitten. 'Hoe wist je dat ik hier was?'

James liep naar de leerlingen kamer en plofte op een bank neer, hij keek voor zich uit. Hij baalde, hij had haar echt geen pijn willen doen.

Hugo keek naar Roos en knikte. 'Hij ging van zijn stokje. Ik heb hem naar de ziekenzaal moeten brengen,' zei hij.
Brooke keek op naar James. Ze zei niks.

James keek Brooke aan en zweeg.

"Lily en Zagrijn!?!!!!!" riep Albus uit. "Wat is dat nou weer voor een onzin!?" hij was nog niet op de hoogte.

"De sorteerhoed kan toch in je hoofd kijken, het zal wel goedkomen" zei Lily glimlachend.


Katherina stopte in de atromonietoren en barste in huilen uit.

Awww noo zielig!

Hugo keek verbaasd op van Albus' reactie. 'Je wist het nog niet?'
Christopher keek Lily aarzelend aan.
'Gaat het?' vroeg Brooke aan James.

Tristan dwaalde door het kasteel.

Roos keek op naar Albus. 'Al even hoor..' Dan keek ze naar Hugo. 'Dat meen je niet?! Had hem laten liggen dan!' (oeeh heel lullig)

Edan ging naast haar zitten. 'Ik zag je vanuit het kasteelraam op de 1ste verdieping.

Isis lachte. 'Zat meneer mij te begluren?' vroeg ze en ze keek hem aan, met een twinkeling in haar ogen.

James keek haar aan. "Jawel' zei hij. 'het was gewoon moeilijk.' mompelde hij.

Hugo keek verontwaardigt. 'Ik kon hem toch niet in de regen laten liggen?!'
Brooke knikte. Ze glimlachte troostend.

Roos sloeg haar armen over elkaar. 'Makkelijk.' zei ze rustig.
Edan grinnikte. 'Misschien. Misschien niet.'

James glimlachte. 'Ik ben wel eerlijk geweest, en daar ben ik blij mee.'
Isis gaf hem een duw. 'Of gewoon ja!'

'Dat is het beste,' zei Brooke. Ze schreef verder.
Hugo grinnikte. 'Wat ben je toch harteloos zusje.'