The wikhans

Na tienduizend gesprekken met Klaas, haha, waarin hij het nog maals uitlegde, denk ik dat ik een poging ga wagen.

jey maaike XD

en vervolgens komt er geen karakterbeschrijving XD....heb de inro tekst al angepast maaike...dus je kunt een elf zijn

Naam: Emma
Leeftijd: rond de 17 / 18 jaar, wat wij kennen als tieners. Maar ze weet niet précies haar leeftijd.
Wezen: Elf (Lord Of The Rings elf!)
Uiterlijk: Ze heeft lang bruin haar tot haar middel, wat in een ingewikkelde manier is ingevlochten. Haar ogen zijn groen bruin, en ze heeft een bleke huid. Ze is redelijk klein voor een elf.
Krachten: ElfieElf krachten.
Verhaal: Komen jullie vanzelf achter als ik het weet.
Karakter: Emma een vrolijk maar stil. Ze kan ontzettend koppig en eigenwijs zijn, en dat is erg lastig. Als ze bang is of onzeker, wordt ze heel erg stil, en verlegen. Ze komt vanzelf op gang bij mensen die ze beter kent.
Gespeeld door: Maaike

yay, nu denk ik dat we genoeg mensen hebben...wat vinden jullie?

Jaaaaaa :d

JAH XD

ok...dan begin ik maar he XD

David deed zijn kraag verder omhoog en probeerde met een zakdoek het light van de opkomende zon van zijn gezicht te houden. hij had veel eerder uit jagen moeten gaan, dan was dit niet gebeurd. zo snel als hij kan rende hij naar het afgelegen landhuis dat diep in het bos verborgen lag, en hem al bijna een eeuw als huis diende. hij was wel blij met zijn jacht deze avond, "met een beetje geluk hoef ik volgende week zelfs nog niet de voeden."mompelde hij. toen hij eindelijk de grote eikenhouten deuren had bereikt liep hij naar binnen. opgelucht deed hij zijn jas af en stopte hij de zakdoek weg. hij keek door de grote hal en toen naar het balkon dat een verdieping hoger ook aan de hal grensde. hij kon het nog altijd niet voor mogelijk houden dat dit huis zomaar leeg was laten staan. hij liep de kamer in en zag Rumuth opgerold slapen op de grote poef bij de kachel. de jonge goudgele draak was ongeveer zo groot als een flinke hond, maar daar zou verandering in komen na nog eens 500 jaar ofzo. hij had de draak bij zich in laten wonen omdat zij, net als hij, onsterfelijk en haar ouders kwijt was. hij had haar gevonden als ei toen hij nog ronddoolde een paar decennia terug. toen ze uit kwam was ze nog kleiner dan ze nu was. "maar je blijft lui en ongevaarlijk voor de komende paar eeuwen."mompelde hij grinnikent. hij plofte neer op de stoel naast de openhaard en pakte het boek waar hij in aan het lezen was. 'mythen uit de noorse mythologie' stond er op de kaft.

Damien, voelde zich verveeld. hij had altijd zo'n hekel aan het aanhoren van dat gezeik van het gewone volk. de een heeft iets gestolen van de ander, iemand is arbeidsongeschikt geworden, iemand heeft iemand vervloekt tot een miezerig hoopje as... maarja het kwam bij de baan, dus bleef hij gewoon aardig lachen en knikte zo af en toe, terwijl hij zich inbeeldde wat voor vreselijks hij allemaal met hen kon doen. "hmm...die dikke kan ik wel als offer gebruiken, de demonen zullen wel in een paar eeuwen niet zo'n vette maaltijd hebben gehad" dacht hij. toen na een tijdje het hele schouwspel voorbij was ging hij weer terug naar zijn vertrekken. "eindelijk nuttige bezigeheden" mompelde hij. in het midden van een ronde kamer stond een grote tafel met daarop een grote landkaart. hierop stonden met kleine lichtgevende steentjes aangegeven waar zijn troepen zich bevonden. hij had twee dagen geleden een groep jagers eropuit gestuurd om een elf te vangen die zich in de bossen van de Ardennen had verschanst. hij verafschuwde elven. die puntoren hadden al te vaak zijn plannen verijdeld de afgelopen millenia. maar nu zat het anders, nu was hij de leider van een machtig rijk, en kon hij ze een voor een opjagen en doden, totdat er geen meer over waren en hij de rest van de mythische wezens van de aardbodem kon wegvagen. hij lachte om zijn eigen genialiteit.

JEZZUS wat een lang bericht ahhahaa daar kan ik niet aan tippen hoor :c

Maaike schreef:

JEZZUS wat een lang bericht ahhahaa daar kan ik niet aan tippen hoor :c

i thought...start with a bang XD

its dead outa here...

Emma liep rustig door het bos, nadenkend over het volgende pad wat ze zou inslaan.


we moeten gewoon beginnen.

Darragh ging met een zucht in de takken van een boom zitten. Hij zat nu al de hele dag te wachten, maar er was nog geen een vogeltje langskomen vliegen. Hij barste van de honger. Normaal zaten hier zat vogels.

___________________________

Tweede rol :3

Naam: Alice Hearts
Leeftijd: 115
wezen: Naga (slangmens)
uiterlijk: picca
krachten; Ze heeft Duistere krachten (maar niet Wikhan xD)
verhaal: Alice was ooit een lief klein meisje dat een fijn leven had bij haar familie. Totdat haar hele familie werd vermoord. Alice was toen net 4 en ze besefte nog niet goed wat er allemaal gebeurde. Ze werd meegenomen door de (Wikhan jagers?) Daar werd ze opgevoed en zo is ze geworden als ze nu is.
karakter:Ze is vooral heel medogenloos, verder zien jullie nog wel
gespeeld door: De demonenkoningin des Duivelsheid Demona

rabb liep door het bos en keek op bij het ninste geluid hij was bang om gevolgt te worden

Darragh likte over zijn droge lippen. Hij begon nu ook dorsr te krijgen. Met een sierlijke sprong landde hij op de grond. Zo soepeltjes als een echte kat.

Alice liep zo licht als een veertje door het bos. Ze leek wel te zweven. Ze had geen schoenen aan en de blaadjes knisperde zo zacht als door de wind onder haar voeten.

david zuchte en legde het boek weg...wat had het voor een nut erover te lezen als hij toch nooit een mitysch wezen tegen zou komen hierzo. hij kroelde Rumuth op het light behaarde hoofd en stond op. hij liep een paar rondjes door het huis en stopte in de kamer waar hij een grote kaart van europa aan de muur had hangen. hij had met een punaise aangegeven waar zijn familie had gewoond. het enige nadeel aan het vampier zijn....het verliezen van familie en vrienden...het idee waar hij nu al een tijdje mee zat spookte weer in zijn hoofd...hij zou daarheen kunnen rijzen, mischien een graf bezoeken...."ja" dacht hij "ik denk dat ik dat ga doen ook" hij sprinte naar beneden en begon allerlij dingen in te pakken.

P.S. hij heeft geen idee van de barriere omdat hij zolang afgezonderd heeft geleefd....dus daarom denkt hij dat hij er gewoon heen kan gaan.

damien tikte op de tafel. hij werd ongeduldig...drie dagen geleden had hij hen achter de elf aan gestuurd, en nog waren ze niet terug. hij had nog wel een van zijn beste jagers op de zaak gezet...en dan had je ook nog het probleem van de rebbellie....een grote groep wezens waaren zich aan het verenigen om de wikhans af te zetten. hij maakte zich weinig zorgen om de andere 'beesten' die tegen hem in opstand kwamen, maar hij kon niet zeker zijn of er ook elfen zich aan de groep hadden toegevoegd...en dan had hij een probleem....

Darragh likte nogmaals langs zijn lippen en begon te lopen. Af en toe stond hij even stil om te luisteren of hij werd beslopen en om te ruiken of hij dicht bij water was. Een keer was hij zich dood geschrokken toen hij wat geritsel hoorde, het bleek een konijn te zijn, maar het had ook een van de Jagers kunnen zijn. Het hield het er maar op dat hij gewoon goed op zijn hoede was.

Alice liep licht als een veertje door. Ze was erop uitgestuurd om te Jagen op wikhans. Ze liep zo zacht mogelijk om te oefenen en ervoor te zorgen dat als ze iemand vond hij of zij haar niet zou horen.

david wandelde door een dicht woud ergens in het zuiden van zweden, met Romoth veilig verpakt in zijn rugzak. ze sliep zoals gewoonlijk. het werd bijna light...maar zolang hij door dit bos reisde had hij er geen last van. hij had de hele nacht op topsnelheid gerend, dus nu kon hij wel even gewoon rustig lopen.

damien wandelde tierend door zijn kamer. "DIE ZwAKKELING, DIE ONOZELE....HOE KUNNEN ZE NOU VERLIEZEN VAN 1 MIEZERIGE ELF!!!!" hij had net het bericht gekregen dat de groep jagers de achtervolging niet hadden overleeft. toen zette zijn brein opeens een lightje aan...dit was het perfecte excus...'ik moet dit verhaal oplazen...en dan....dan kan ik eindelijk een heilige mars oproepen tegen de elven...jah...die stommelingen zullen alles geloven' hij grinnikte helemaal...'waren ze toch nog ergens goed voor' zei hij terwijl hij de pillon die de groep jagers had voorgesteld van de kaart afhaalde en in het vuur smeet.

het was toch een beetje ingewikkeld zeker