thy are angels orpg

oke

als iemand dood gaat komt hij als een engel zonder leeftijdgrens verder leven en goede daden verichten, vb een beschermengel zijn, een wachter van de dood zijn en tal andere dingen, maar sommigen engelen vergaan het verkeerde pat en worden verbannen naar de echte wereld zonder vleugels alleen met misleiding en hun ontsterfelijk heid dwalen ze door de straten, somge engelen proberen ze terug een kans te geven om een engel te worden een goede, maar dat is niet zo simpel.

naam:
leeftijd:
uiterlijk:
innerlijk:
extra:
door:


naam:servio
leeftijd:19
uiterlijk:komt
innerlijk:koppig, rebels, eenkennig, is in het echte leven zovaak gepest en slechte dingen meegemaakt tot hij in veel dingen niets meer het goeds ziet zelf niet de engelen waardoor hij al zeer snel een gevallen engel is geworden hij is kil en op zich zelf aan g gewezen en dat is te merken
extra:hij is al lang een gevallen engel
door:fenioke

naam: Riven
leeftijd: ze ziet eruit al 17(leeftijd dat ze overleed), ze is echter al 100 jaar dood.
uiterlijk: Lang bruin golvend haar, lichtbruine ogen, lichte gladde huid.
innerlijk: Moedig, goed, vriendelijk, behulpzaam, slim
extra: Ze is er om gevallen engels terug te helpen en de leiden
door: Anniek

oke

servio zat in een steeg terwijl het met bakken uit de hemel regende, maar hem kon het niks schelen en bleef rustig zitten kijkt na de druppels die neer vielen, die waren tenminste niet alleen

Riven liep over straat opzoek naar haar nieuwe opdracht. Ze had gehoort over een gevallen engel die haar hulp nodig had. Ze had haar sjaal(zo'n ronde) om haar nek en over haar hoofd. De regen was kil ookal kon ze dat niet echt voelen. Ze liep de steeg in, ze was nu vlakbij.

servio stond langzaam op hij had gewoon een spijkerbroek aan en een schirt en een vest er op aan dat allenmaal doorregent was en zijn haren plakte aan zijn gezicht, dan begint hij de steeg uit te lopen

Riven liep de steeg in en stond toen recht voor Servio's neus. Ze glimlachte lieflijk, haar kleding was ligt en je kon zien dat ze niet gewoon een meisje was. "Hallo, Servio" zei ze zacht.

servio keek riven aan en zijn ogen vernouwde zich, weer eentje oh ik ben zo goed want ik kom je helpen meisje, sist hioj bot weg en loopt net rakelings langs riven heen.
hij had daar geen zin meer in die andere had het ook eens geprobeert bij hem maar hij werdt gek van haar,,,,

"Ik merk dat je nogal verbittert ben.. Alles wat ik wil je je helpen aan een fijne plek" zei Riven

dood me dan voor eens en altijd, zegt servio dat had die aan de andere ook gevraagt maar die had geweigert, en hij keek riven nog even aan, ach laat maar....en hij loopt dan weer door

"Je zult altijd blijven bestaan, de vraag is, wil je een vredig nabestaan of een krankzinnige" zei Riven,

servio snuift min achtent en loopt dan door en kijkt naar de regen intussen die valt en je merte iets ongewoons aan servio zelf

Riven zuchte en verdween in het niets.

servio liep een tijdje door tot hij onder een brug belande en ging daar onder liggen en keek even na de brug voor hij weg begon te duzzelen

Riven verscheen op haar favorite plek aan het water onder de brug en staarde naar het water. Ze dacht na, ze wist, haar roeping was ondankbaar werk, niemand waardeerde het en het was ijskoud. Maar toch bleef ze het maar deon

servio duizelde langzaam weg in een weereld waarin hij niks hoefde te voelen de slaap

Riven dacht na, ze moest de jongen beter leren kennen, zijn zwakke plekken ontdekken.. Dat was misschien haar optie hem te redden. Ze was de beste in haar roeping, deze jongen was de moeilijkste taak.

maar zelfs in zijn slaap was het voor servio niet altijd rustig als hij eens naar droomde, en hij schrikt met een korte schreeuw wakken en legt een hand op zijn schouder, was zijn echte leven niet al een genoeg kwelling ngeweest na het pesen en thuis waar altijd ruzie was en geen aandacht voor de knindern dacht hij, nu zit hij er voor eeuwig in en de nacht merries herhalen zich

Op dat moment verscheen Riven voor Servio. "Rustig maar, het was maar een droom"

servio schrok zich kapot en sprong naar achterenen zijn ogen waren ver open van schrik, ben je helemaal gek geworden, snauwt hij verhit en keek riven aan, en hou je buiten mijn dromen de vorge die dat niet deed is dood, nou dood kun je niet zeggen sist hij en hij doelde op de ander die voor riven was gekomen die was niet meer zich zelf er na

"Ik weet wat er met Angela gebeurt is, ik denk alleen dat jij ook nog niet weet met wie je te maken hebt. Geef me een kans" zei Riven.

sorry, maar ik geef niet graag kansen we als ik er zelf nooit gekregen heb, zegt servio bot weg en hij begint weer te lopen, hij vond het niet fijn die riven had iets....iets wat hij niet kon plaatsen en dat maakte hem wat bang al liet hij het niet merken

Riven liep kalm met hem mee. "Begrijp je niet dat dit een kans voor jou is? Je verdient het om het goed te hebben"

servio vernouwde zijn ogen maar ging er niet verder op in en liep enkel en alleen door terwijl hij nadacht, hij had nooit een kans gehad waarom kreeg hij die nu dan

"Denk er maar over na" zei Riven en ze verdween weer.

servio keek naar de plek waar riven net verdwenen was, en dan loopt hij door en hij voelde een rilling dat meisje had iets...