Will draaide zich om. 'Wat doe je hier nog!?' schreeuwde hij. 'Eerst beledig je iedereen, dan ga je weg, dan kom je de held uit hangen maar wilt ze vervolgens niet laten redden, behalve door jezelf? Denk je dat iedereen je dan vergeeft dat je ons in de steek hebt gelaten? En nu beledig je me opnieuw. Wat ben jij voor iemand dat jij jezelf een vriend noemt? Verdwijn.' riep hij.

'Ik ben de enige persoon die bij je zijde bleef al die tijd omdat ik je vriend was, terwijl al die andere mensen je in de steek lieten! Ik heb me jarelang voor je uitgesloofd omdat ik geloofde dat je wel kon winnen van je oom. En jij wilt al die moeite zomaar ineens weggooien omdat Emma en Aurora daar vastzitten terwijl het lot van het hele land van jouw afhangt. Ik wil je godverdomme helpen, maar blijkbaar wil je mijn hulp niet,' zei Nate kwaad.

'Ík geef om mensen' schreeuwde hij. 'Vind je het gek dat Emma en Aurora je niet mogen, als je niet eens open staat om ze te redden, ook al gaat dat dan ten kosten van anderen.. Het gaat om je instelling Nathaniel!' hij keek kwaad. 'En nee misschien wil ik jou hulp niet.. als je me toch alleen maar behandelt alsof ik een of ander verwende prins ben' zei hij en hij reed weg.

Nate keek William hoofdschuddend na en keerde zijn paard om. Toen bedacht hij zich en reed stapvoets achter hem aan, te ver weg voor will om het te merken, maar dichtbij genoeg om hem niet uit het oog te verliezen.
De soldaten sloten Emma en Aurora in de kerker van het kasteel op.

Emma lag op de grond, bewusteloos.

Will reed naar een plek dicht bij het kasteel, daar stopte hij om na te denken over een goed plan.

Nate keek vanaf een afstandje naar Will. Hij vroeg zich af wat hij precies van plan was.
Aurora was nog bij bewustzijn en stond op. Ze liep naar de tralies in een poging ze te verhitten, maar er gebeurde niets. Een magie bestendigde cel.

Emma kreunde en kwam bij, ze greep naar haar hoofd. Waar was ze?

WIll zuchtte en sloeg zijn handen voor zijn gezicht terwijl hij nadacht. Het was allemaal zijn schuld, maar hoe ging hij dit rechtzetten?

Aurora ging op de grond zitten. Ze keek naar Emma en beet op haar lip.

Emma keek naar Aurora. 'Wat is er gebeurd?' mompelde ze vaag.

Will haalde diep adem, misschien kon hij doen alsof hij zich overgaf? En dan konden Emma en Aurora hun kracht gebruiken?

'We zijn gevangen genomen,' zei Aurora somber. 'Gaat het?'

Emma knikte. 'Beetje hoofdpijn' zei ze.

Will dacht diep na, misschien kon hij iemand in het paleis overhalen hem te helpen?

Aurora keek Emma bezorgd aan. 'Hij was er net.. Nate,' zei ze.

Emma keek haar aan. "Wanneer?' vroeg ze zacht.

Will besloot dat dat misschien wel het beste was, maar toch had hij ergens wel Nate nodig.

'Tijdens het gevecht. Ik zag hem vlak voordat we meegenomen werden,' zei Aurora.
Nate stond ergens achter verborgen en wachtte af. Hij bewoog onrustig heen en weer.

Emma keek haar aan en zweeg.

Will stond op en liep naar zijn paard.

Aurora keek om zich heen. 'De cel is magie bestendig geloof ik. Maar we moeten zien te ontsnappen,' zei ze en zuchte.

Emma knikte. 'Ja, maar hoe?'

Will bond zijn paard vast.

Nate zuchte. Hij draaide zich om en glipte via de achteringang van de keuken naar binnen.

'Wist ik het maar,' zei Aurora en balde gefrustreerd haar hand tot een vuist.

''Misschien kunnen we iemand met de sleutel hier heen lokken, en dan door de tralies heen hem aanvallen en de sleutel afpakken' xD zei Emma.

Will sloop via een geheime achteringang het paleis binnen.

Aurora trok een wenkbrauw op. 'Hoe wil je dat doen, hem verleiden?' zei ze, ietwat geamuseerd.
Nate sloop door het kasteel.

Er verscheen een kleine glimlach op haar gezicht. 'nee' zei ze, ze keek naar buiten.
Will sloop door het kasteel, en hij ging naar de kamer van eenvriend van hem.

Nate liep richting de kerkers. Hij wist bijna zeker dat ze daar opgesloten zaten.
Aurora was in gedachten verzonken.

Will legde alles uit en ze maakte samen een plan.

Emma leunde tegen de muur van de kerker aan en legde haar hoofd op haar armen.

Aurora staarde voor zich uit.
Nate liep de trap van de kerkers uit.

Emma hoorde iemand aankomen en keek op.

Die vriend van hem ging met een paar anderen mensen afleiden, Will ging naar de kerkers.