Nate liep de kerkers in en keek rond.
Aurora keek op.

Emma zweeg en hield zich stil.

Will liep naar de kerkers waarvan hij gehoord had dat Emma en Aurora er zaten.

Nate zag Emma en Aurora zitten en liep naar hun cel toe. 'Hey, zijn jullie oke?' vroeg hij.
Aurora stond op. 'Kun je ons eruit halen?'

Emma keek met een ruk op en staarde Nathaniel aan.
Will kwam aangelopen.

Nate keek Emma verbijsterd aan.
Aurora keek van Emma naar Nate.

Emma keek hem aan, geen emotie op haar gezicht. Ze zweeg.

Will kwam de kerkers in. 'Daar zijn jullie[ mompelde hij.

Nate keek om naar Will. Hij zweeg.
Aurora stond op. 'Will!'

Will haalde een sleutel ergens vandaan en maakte de cel open. 'We moeten opschieten' zei hij.

Emma keek op naar Will.

Aurora stak haar hand uit naar Emma om haar overeind te helpen. 'Kom, dan gaan we,' zei ze zacht.
Nate draaide zich zwijgend om en liep weg.

Will keek Nathaniel na en liep toen de kerker uit. Hopend dat ze hem zouden volgen.

Emma stond op, glimlachte even, en liep achter Will aan.

Aurora liep achter Will aan. 'Is het niet gevaarlijk voor je om hier te zijn?' vroeg ze.
Nate liep richting de troonzaal.

Will knikte. 'Jawel' fluisterde hij. 'We meoten snel zijn.' hij sloop door het kasteel.
Emma voelde haar hart breken toen Nate opnieuw weg liep.

Nate gooide de deuren van de troonzaal open en liep naar binnen. 'He ouwe, ben je daar?' riep hij.
Aurora volgde Will.

Emma liep mee, maar was ondertussen boos.

Will keek om zich heen, waar was Nate? 'Loop maar door' mompelde hij en hij wees in een richting.

Will's oom keek op. 'Jij!' zei hij, hij was kwaad op Nate én Will.

Aurora keek Will aan. 'Wat ga je doen?' vroeg ze fronsend.

Nate knikte. 'Jep. Ik denk dat we nog iets af te maken hebben,' zei hij en trok zijn zwaard.

De koning grinnikte vals. 'Ik heb genoeg mensen hier om je af te slachten Nathaniel' zei hij.

Will keek Emma en Aurora aan. 'Ik kom zo!' zei hij.
Emma keek opstandig. 'Dan ga ik ook mee'

Nate haalde zijn schouders op.
Aurora knikte. 'We zien hier toch om je te helpen?' zei ze.

Will zuchtte, knikte, en liep snel door het kasteel, hij zocht Nate.

De koning keek hem aan. 'Geen levenslust meer?'

'Dat gaat je geen moer aan,' snauwde Nate. 'Ik wil gewoon van je af, dat is alles.'
Aurora zuchte. Ze had een naar voorgevoel.

De koning lachte. 'Gevoelig punt Nate?' zei hij hatelijk, hij trok zijn zwaard.

Emma was kwaad, en wou eigenlijk weg gaan, toch wou ze ook hem zoeken.

Nate zweeg. Hij keek de koning kwaad aan.

Will voelde wat er aan de hand was, hij wíst het gewoon. En hij rende naar de troonkamer, Emma rende erachter aan en stormde de kamer in. Wat er dan ook was gebeurd, ze moest weten dat hij veilig was.

De koning keek op en keek naar Emma en Will. 'Of zijn dat je gevoellige puntjes?'

Nate draaide zich om. Hij klemde zijn kiezen op elkaar. 'Ga weg,' zei hij. Hij richte zijn zwaard op de koning. 'Ben je een lafaard?!'

Emma keek naar Nate. 'Omdat jij wegloopt moeten wij jou ook maar in de steek laten?' zei ze.
De koning grijnsde. 'Weggelopen? Wie is hier dan de laffaard?'

Nate schudde zijn hoofd. Hij rende op de koning af en haalde uit met zijn zwaard.