Steffanie en Anniek are back:)

"Maakt niet uit, je hebt je slaap hard nodig" zei Katherina.

rabb knikte al vond hij het wel erg tot hij in slaap was gevallen. en hij luisterde naar het schip en bij deze geluiden wist hij tot iedereen sliep. oke we kunnen gaan zegt hij zachtjes en hij stond op en ging voorzichtig en zachtjes naar buiten en keek even rond en ging toen richting de hut van james

Katherina knikte en ging met hem mee.

James was aan het snurken.

rabb keek katherina aan toen hij bij de deur stond en dan maakte hij de deur geluidloos open en sloopt naar binnen en keek naar james

Katherina glimlachte even naar hem en begon te zoeken.

rabb zocht een tidje door totdat hij een stuk pappier van met zijn foto er op en zijn voledige naam, regilus artus bruno black. en hij draaide zich naar katherina toe en wees op het blad

Katherina glimlachte en knikte naar hem en ze ging verder zoeken.

Rabb zag tot ze verder ging zoemen en hij volgde haar voorbeeld

"Ik vind niks" zei Katherina uiteindelijk zacht.

Ik heb alleen mijn naam kunnen vinden das toch iets. Zegt hij en hij keek van katherina naar james. We gaan voor die wakkerword.

Katherina knikte en ze opende de deur en ging voorzichtig naar buiten.

oke en nu...
-----

rabb volgde katherina geluidloos

Katherina sloop geluidloos over het dek en zette haar zintuigen op scherp. Ze had echt geen zin om gepakt te worden. Ze wilde gewoon de puzzel helpen oplossen.

rabb volgde haar en lette ook op alles en hij trok har achter het kanon als hij voetstappen hoort en hij zag niet veel later gabi lopen die was dus de wacht ronde aant lopen

Katherina keek hem geschrokken aan. Ze had het totaal niet doorgehad, maar goed dat Rabb wel oplette. Ze hield haar adem in en wachtte.

rabb bleef dood stil zitten en dacht na ze zou nu een rondje maken op het dek zelf en dan weer naar beneden dek gaan soms duurde het weliswaar lang dus ze moesten nu maar even wacheten

Katherina keek zwijgend naar Rabb terwijl ze wachtte tot alles weer veilig zou zijn.

Toen gabi weer weg was van het dek stond rabb langzaam op en ging dan verder richting de boeg en richting een sloep

Katherina sloep naar de sloep en toen sprong er iemand uit de schaduw. Ze slaakte een geschrokken gilletje.

James was in het licht verschenen. "Ik wist dat je terug zou komen" zei hij tot Rabb.

rabb schrok ook en keek hem met groten ogen aan hoe wist die tot ze hier waren en hij zette behoudzaam een stap achter uit maar hij zei nog niks, als was zijn blik kwaad en rebels maar ook vol leed aangezien tot zijn moeder er van wist en hij ging dan dichter bij katherina staan om haar te beschermen zo ver het kon

"Fijn dat jullie weer terug zijn" zei James met een halve grijns op zijn gezicht. "Ik miste de aanwezigheid. Jongen nu je weet wat er gaande is, laat me je dingen leren. Ik weet dat je deze dingen leuk zult vinden."

Katherina beet op haar lip en keek naar de James. Wat wilde hij? Waarom zag hij er zo vriendelijk uit? Waarom speelde hij een spel?"

Rabb keek james aan hij vertrouwde hem niet en hij nam een rebelse houding aan maar je merkte wel ineenw onzekerheid aan hem. Ik wil niet tot je me dingen leert niemand van jullie jullie zjjn kiet te vertrouwen zegt hij en hij stond nu bij katerina en nam haar hand vast hij wilde hijr weg

"Waarom doe je nou zo? Wil je echt op reis gaan opzoek naar antwoorden zonder enige ervaring?" vroeg James kortaf.

jah dat wil ik en, onervaren heid houd mij niet tegen en ik leer het wel van iemand anders zolang het bij jou maar niet is, zegt rabb

"Je valt me tegen Regilius. Ik had je wat sterker verwacht.. Maar jij bent gewoon zwak en laf" zei James.