Last Year At Hogwarts

@Feniks Sirius Mag wel. Zal ik hem voor je toevoegen?

nee hoeft niet, ik maak dadelijk een over de orde, daar had ik zin in, en ik hoe meer van toekomst of verleden niet het nuX3

Ginny glimlachte. "Gewoon thuis zoals altijd. Maar het was uit te houden" zei ze grijnzend.

Hermelien lachte "Oke, mooi zo" zei ze blij. "Hoe is het trouwens met Charlie en zijn draken?" vroeg ze aan haar.

"Het gaat prima geloof ik. Waarom wil je dat weten?" vroeg Ginny.

Ron kwam snel het perron op rennen. Was hij te laat? Zodra hij het aantal mensen zag, trok hij een conclusie: Nee. Zijn moeder (mvr. Wemel) wilde vandaag extra vroeg vertrekken want ze kwamen bijna elk jaar te laat. 'Daar moest en zou ze verandering en brengen!' zei ze vanochtend nog. Maar er was altijd wat voordat ze de auto in stapte. 'OOh wacht, mn handtas!' 'Ooh wacht, mijn portemonnee!' 'Ginny, weet je zeker dat je dagboek bij je hebt? Natuurlijk niet, Ga hem nu ophalen!' Hij kon het in zijn hoofd horen galmen.

Ginny zag Ron aan komen rennen en grinnikte. Hij was als laatste door de poort gekomen, aangezien ze met zoveel waren maakte dat een verschil van een aantal minuten. Niet helemaal eerlijk natuurlijk maar aangezien ze zich eindeloos irriteerde aan zijn houding vond ze het terecht.

Hermelien keek op en zag eindelijk Ron en had een glimlach op haar gezicht. "Waarom deed het zolang Ron?" vroeg ze aan hem.

"Vanwege mijn -uche- moeder en mijn -uche- vergeetachtige zusje." Hij keek vol sarcasme in zijn blik haar zusje aan. De relatie tussen hem en Ginny was goed opgebouwd deze zomer om een of andere reden. Tuurlijk, beste vrienden waren ze niet, maar het ging beter. "En voordat je het vraagt Hermelien, ik ben niet verkouden."

Ginny gaf Ron een duw. "Ik ben hier niet de enige vergeetachtige" zei ze grijnzend. "Jij was bijna koekeroekus vergeten dus mijn fout is het niet helemaal"

"Maak me niet aan het lachen!" Hij begon Ginny grijzend te imiteren. "Ooh wacht, m'n dagboek! Ooh wacht, m'n makeup case! Ooh wacht, mijn fluffie dinges mini mini oempaloempa - of hoe dat beest ook heetten mag..."

"Arnold is geen oempaloempa, maar een ukkepulk" zei Ginny. "En zo ging het helemaal niet Ron, laat me niet lachen Ron" zei ze.

"Nou ik wou gewoon weten hoe het met Charlie was meer niet Ginny" sprak ze tegen haar op een nonchalante manier. Hermelien moest haar best doen om niet te gaan lachen, maar af en toe kwam er een gegrinik uit. "Haha... Heel grappig Ron, ik wist heus wel dat je niet verkouden was" zei ze een beetje droog.

"Nou, dat ukkepulkje dan." zei Ron grinnekend. "Ik vind alles, echt elk ding, van Fred en George goed bedacht: Maar de naam 'Ukkepulk'. Die slaat echt helemaal nergens op!" Hij praatte snel door. Hij had geen zin om zich te vervelen, met zijn zusje en Hermelien. Waar bleef Harry?

Harry kwam wat gehaast het perron opgelopen. Hij keek rond of hij zijn vrienden zag.

Ginny lachte. Toen zag ze vanuit haar ooghoek Harry het perron opkomen. Er verscheen een stralende glimlach op haar gezicht en ze rende naar hem toe en vloog hem om de hals.

Harry sloeg lachend zijn armen om Ginny heen. 'Ook hallo,' zei hij glimlachend.

Hermelien zag Ginny als een speer iemand om de hals sloeg en wist meteen wie het was. "Hai Harry" riep ze naar hem toe en glimlachte naar hem, ze keek even via haar ooghoeken naar Ron.

Ginny glimlachte en keek hem aan. "Waar bleef je zo lang?"vroeg ze grijnzend. "Ik miste je"

Harry stak zijn hand op naar Hermelien. Hij grinnikte. 'Ik ging iets te laat weg,' zei hij terwijl hij Ginny een zoen gaf.

Ginny glimlachte en liet hem los. "Zullen we dan maar een coupee gaan zoeken nu iedereen er is?" vroeg ze. Ze had haar koffer al in het bagagegedeelte van de trein gezet.

Harry knikte. Hij tilde zijn koffer en de kooi van Hedwig op en liep richting de trein.

Hermelien hoorde Ginny en knikte, ze pakte ook haar koffer en sleurde Ron gewoom met haar mee, want die stond bijna als een standbeeld te kijken.

Ginny stapte de trein in en wachte tot iedereen er was voor ze een coupee ging uitzoeken. Doordat ze zo laat waren zaten bijna alle coupee's al vol. Uiteindelijk slaagde ze erin om helemaal achter in de trein een lege te vinden.

Harry ging bij het raam zitten. Hij glimlachte.