Orpg Darcy & Maaike

Elenore kwam de coupe binnen en kon meteen zien dat er wat was met Arianna. "Ann? Is er iets gebeurd toen ik even weg was" vroeg ze aan haar.

Damian liep en kwam Gabriel tegen en zijn vriend. "Opzouten verrader" hij duwde Gabriel hard tegen de muur aan en liep gewoon verder.

Gabe duwde hem weg. 'Doe normaal man' zei hij.

Arianna knikte, en ze vertelde het hele verhaal.

Elenore luisterde en zuchte. "Maar waarom kwam die hier?" vroeg ze en keek Arianna aan.


Damian snoof alleen maar en hij liep terug naar zijn coupe.

arianna keek haar aan. 'geen idee' zei ze en ze zuchtte.

Al snel waren er geen huizen meer, maar groene landschappen. Ze zuchtte even. "Die Noot is vreemd op een ongemakkelijke manier" zei Elenore en keek naar Arianna, maar ze was bij haar gedachte niet echt bij. Haar hoofd zat te tollen over dat Gabriel haar wel mooi vond.

Arianna knikte. 'Ja precies' zei ze, ze keek haar aan. "Waar zit jij met je gedachte?'

Elenore wist dat ze niks kon verbergen voor Arianna, want die pulkt het hoe dan ook wel uit haar. "Nou ik was opweg naar de wc toen ik Gabriel tegen kwam en hij had het samen met een vriend van hem over meisjes? Zijn vriend had het over dat jij knap was, maar Gabriel zei dat ik ook mooi ben? Maar ben ik dat wel?" zei ze en zuchte. De laatste zin was weer meer tegen zichzelf dan tegen Arianna.

Arianna glimlachte. 'Natuurlijk ben je mooi!' zei ze. 'En dat zeg ik niet alleen omdat je mijn vriendin bent'

Elenore zuchte even, ze geloofde helemaal niet dat ze mooi was. Misschien was ze dat wel, maar niet zo mooi als Arianna. "Misschien kunnen we beter onze gewaden aan doen" sprak ze tegen Arianna.


Damian was zijn coupe weer in gegaan en deed zijn gewaad alvast aan.

Arianna knikte. 'Goed idee!' zei ze.

Gabe had zijn gewaad al aan.

Elenore deed de gordijn dicht van de coupe zodat er geen pottenkijkers naar hun loerd. Langzaam deed ze haar gewaad aan en wachtte totdat ARianna ook klaar was, want dan kon de gordijn weer open.

Arianna glimlachte toen ze weer aangekleed was. 'Nou,' zei ze. 'Ik heb echt zin om naar school te gaan'

Elenore glimlachte en knikte "Ik ook wel een beetje" ze deed de gordijn weer open en schrok van een verveelende eerstejaar. Ze keek die eerstejaar kil aan en meteen ging die weg.

Arianna liep de trein uit en liep naar een koets.

Elenore liep ook de trein uit en ging richting de koets. Ze liep Arianna achterna.

Damian was al uitgestapt en zat nu al in een koets.

Arianna zat in de koets. en gabe ook.

Elenore zat in de koets bij Arianna, ze zag Gabriel in een andere koets en ze zuchtte.
Al snel vertrok de koets.

Arianna zag haar kijken. 'Vind je hem opeens leuk ofzo xd?\

"Nee helemaal niet. Ik snap alleen niet waarom hij mij mooi vind" sprak ze en keek gewoon hoe ze steeds dichterbij Zweinstein komen.

Arianna haalde haar schouders op. 'Dat vinden meer mensen jongens hoor'

"Ja bij jou" sprak ze tegen Arianna. Al snel stopte de koets en ze stapte uit. Ze liep het kasteel in en ging toen de Grote zaal in. Er waren al veel mensen in de Grote zaal, ze zuchte en nam toen plaats bij de Griffoendor tafel en hield een plek bezet voor Arianna.


Damian was al in de Grote zaal en zat aan de Zwaderich tafel samen met zijn slaven eigenlijk.

Arianna ging naast haar zitten en praatte een beetje met anderen vriendinnen.
Gabe ging aan de tafel van griffoendor zitten, tegenover Elenore en Arianna.

Damian zag Arianna binnen lopen en gaf haar een knipoog en grijnsde licht naar haar.

Elenore zag opeens dat Gabriel tegenoover haar en Arianna zat. Waarom moet die net plaats nemen waar ik ook ben, dacht ze geergerd. Ze zuchte en hoopte dat de ceremonie snel ging beginnen. Ze probeerde niet te kijken naar Gabriel.

Gaberial keek naar de docenten en praatte met zijn vriend.

Arianna negeerde Damian.

Al snel begon de ceremonie en kwamen de eerstjaars binnen. Na een kwatier was iedereen ingedeeld en begon Perkamentus aan zijn lange speech. Elenore zucht even en onderukte een gaap. Maar als snel was het afgelopen en kon ze gaan eten.

Damian luisterde helemaal niet naar Perkamentus het was altijd dezelfde speech dus echt luisteren hoefde niet.