pirats legend

ehmm, dankej, zegt servio wat ongemakkelijk en hij keek naar zijn hande,en hij vroeg zich af of ze het medalion van haar al er op had gezien, jij hebt een mooi medalion hoe kom je er aan. vraagt hij zacht

"Gekregen van mijn broer." zei Riven en ze stopte het medaillon terug onder haar kleren. Haar broer had haar verteld het goed verborgen te houden. Ze viste de kogel uit de wond. "Zo, nu nog even hechten" zei ze.

servio knikte en voelde niks van pijn en hij vond dat best raar maar ging er niet op in, en toen ze over hechten begon vond hij minder en hij begon te neurien

Tot slot wikkelde Riven een verbandje om de wond af te dekken. "Zo weer helemaal de oude, voel je je beter?" vroeg ze glimlachend.

servio keek op en knikte hij voelde zich alleen wat moe en hij gaapte, sorry zegt hij ben alleen wat moe en hij stond op draaide zich om en deed snel zijn shirt aan

"Oke, misschien moet je dan wat rusten. Dan help ik Shiki nog even." zei Riven.

servio knikt, bedankt en hij loopt de kamer dan uit en gaat na zijn kamer en gaat dan in zijn bed liggen

En nu moeten we wachte op Ruuz..

jah...

roepenXD

RUUUUUUUUUUUUUUUUUUZZZZZZZZZZZ XD

RUUUUUUUUUUUUUUUUZZZ HIER KOMEN :D:D:D:D

Ik kon eindelijk op de computer! xD
---

Shiki zat op een stoel en wachtte op zijn beurt xD

Haha:P Maaike vraagt of je naar End of the world komt:P

---

Riven pakte hechtnaald en draad en ze keek naar hem. "Dit kan even prikken. Maar vroeger vochten ze er altijd om dat ik ze mocht verplegen dus misschien valt het mee" zei ze en ze stak voorzichtig de naald in zijn wond. Ze had nooit door dat ze healende krachten gebruikte als ze iemand verbond zodat de pijn verzachtte.

Shiki gaf geen krimp toen ze de wond begon te hechten. Hij voelde er helemaal niks van. 'Het doet geen pijn.' zei hij tegen haar, en hield zijn arm ontspannen om het makkelijk voor haar te maken. Tot zijn verbazing deed de wond ineen keer ook minder pijn.

servio viel langzaam in slaap X3

Riven glimlachte. "Je moet toch wel iets voelen?" vroeg ze verbaast terwijl ze de laatste steken zette en de naald opruimde. "Zo dat was dat"

'Ik voel serieus helemaal niks.' zei Shiki en bedankte haar toen ze klaar was. Hij keek even naar de hechtingen en zuchtte diep. Hij stond op, en keek door het raam naar buiten, naar de piraten die het schip aan de zijkanten schrobden.

"Graag gedaan" zei Riven terwijl ze de spullen weer opborg. "Vanwaar die zucht? Ben je gewoon moe of maak je je ergens zorgen over?"

servio sliep hij was moe na dat gevecht maar hij vraagde zich af wat ze kwamen doen

'Ik maak me zorgen over Servio... Je zult het misschien niet snappen, maar hij is speciaal. Hij kan ook het soort dingen dat ik kan doen. Ik ben bang hij het volgende doelwit van de piraten gaat worden.' zei Shiki en beet zachtjes op zijn onderlip.

"Denk je dat de piraten het van hem weten?" vroeg Riven. "Als dat zo is moeten we extra alert zijn.. Geen piraat kan een aanval overleven."

servio schrok dan ineens wakker, en rekte zich uit en ging dan snel zijn kamer uit en het dek weer op de meesten waren druk bezig en merkte hem niet op en hij ging dan helemaal voor aan op het schip op de boeg zitten en hij keek naar de zee die donkerder werd door de avond die in begon te vallen en hij ging daaar makkelijkder liggen en keek naar het witte schuim van een golf hier en daar

'Ze weten waarschijnlijk nog niks, en dat moet zo blijven.' zei Shiki en keek naar de zee.

"Weten veel bemanningsleden het of alleen jij?" vroeg Riven en ze keek naar hem. Ze was zichzelf niet eens bewust dat zij hetzelfde was als hem en Servio.

'Alleen ik weet het. Nou ja, ik weet het niet precies. Hij weet er zelf ook niks van.' zei Shiki.

"Dan is er niet veel om zorgen om te maken. We kunnen niet meer dan het geheim beschermen." zei Riven en ze keek ook naar buiten.