mooi zo...dan leg je een eed af, zegt dacota en pakt haar bij haar arm en loopt richting een andere dd, leg een eed af beveelt ze

ik ben een snelle leerling zegt try en keek hem weer ebels aan

Riven schrok en ze trok haar arm terug. "Nee" zei ze fel.

"Crusio" zei de vriend kil. Hij wou hem zien lijden.

je wilt me dienen.... of niet. zegt ze kwaad en ze trekt riven mee na de kamer waar try zit.
try was klaar voor de vloek maar ziet dan riven binnen komen, en hij voelde de pijngolf weer en hij kreunde en viel op zijn handen hij deed zijn uiterste best.
lief...laat hem eens heel hard schreeuwen, vraagt ze en ze pakte riven steviger vast zodat ze niet bij try kon komen

---
sorry internet werkt niet goed bij oma:p reageer traag

De vriend liet de vloek zo erg mogelijk worden.

Riven keek met betraande ogen naar Try. Ze voelde zijn pijn.

dacota bleef riven vas houden

try kon het bijna niet meer houden en hij keek riven aan,sorry vormen zijn lipen en niet veel later valt hij helemaal op de grond en schreeuwt het uit van de pijn

"Stop, alsjeblieft stop" schreeuwde Riven wanhopig.

De vriend lachte kil maar ging door, Dacota was de baas.

try was door blijvn schreeuwen maar het werd zachter terwijl hij zich lichter in zijn hoofd begon te voelen,

dacota merkte het en knikte naar haar vriend te stoppen, leg je dan de eet af...of moet ik beginnen met hem ppijn te doen, dreigt ze

"Oke ik leg de eed af" zei Riven wanhopig. "Maar laat hem alsjeblieft gaan, doe hem geen pijn"

De vriend stopte weer

ik laat hem niet meer gaan riven toen ik dat d vorge keer deed dwarsboomde hij me veel, maar ik zal hem niet pijn doen als je de eed af legt zegt ze en ze steekt haar hand uit

try hijgde zwaar en lag op de grond alles deed hem pijn en hij hoorde wat woorden en hij keek op, riven nee. kreunt hij terwijl hij probeert op te staan

"Ik heb geen keus Try, ze mag jou geen pijn doen" zei Riven met betraande ogen en ze pakte Dacota's hand vast.

dacota glimlachte en nam de hand van riven stevig vast en knikte na de dd tot die mog beginnen en die begon met de spreuk.

NEE, schreeuwt try tegen riven en hij slaat met zijn vuisten op de grond, hij moest het tegen houden, en hij krabbelt moeizaam recht tot hij uit eindelijk staat trillend en hij wankelt na haar toe, riven..zegt hij zachtjes

"Het spijt me, dit is het beste" zei Riven zacht. Er rolde tranen over haar wangen.

De vriend greep Try vast. "Je maakt het haar alleen maar moeilijk" siste hij.

dacota neegeerde wat er gebeurde en consentreerde zich om de dd, wil jij riven skywalker ieder bevel op volgen van dacota en dan laat zij jou broer metrust, vraagt de dd als laats als er een (rood of wit) ins zich rond hun handen had verbonden

try voelde de greep en keek riven aan, hij vond het erg tot ze het moest doen en ook nog voor hem...omdat hij niet sterk genoeg was, en hij voelde zijn benen trillen maar hij weigerde neer te gaan of wat dan ook hij wilde zich sterk houden

"Dat zweer ik" zei Riven.

De vriend hield Try stevig vast//

goed dan bezeg ik nu de eed, zegt de dd en je ziet hoe het lind langzaam verdween. mooi zo riven zegt dacota. goed ik wil je straks zien bij het eten en voor nu gga je maar even naar je kamer we praten straks verder, zegt ze en ze keek dan naar haar vriend en try. denk je tot je hem nog veel kan leren. vraagt ze aan haar vriend en ze keek try aan
try keek dacota dodelijk aan dit vergaf hij haar nooit

Riven ging naar haar kamer.

"Net zijn vader" zei de vriend kalm.

dacota knikte denkelijk, kijk maar of je hem kan breken zo niet...dan mag hij zijn vader gaan vrijgezellen, fluistert ze hem in het oor
try volgde haar met zijn blikk maar hoorde niet wat ze zei en hij begon meer moeite met te blijven recht staan krijgen

De vriend grijnsde kil en knikte. "Geen probleem, maar hoe zit het met de eed?"

dacota grijnsde, geen enkel probleem ik moch hem niks doen maar iedere ander wel, dus ga je gang zorg wel tot riven hem niet kan horen, zegt ze an en gaf haar man een kus.
try had het gehoort. en ze stond kort bij en hij gaf haar een trap, leugenaar sist hij en hij kon niet blijfen staan en als die vriend hem niet vast gehouden had was hij gevaneb
dacota keek hem dodelijk aan

rabb was goed gestraft geweest en hij klopte bij riven aan, hij wilde haar spreken

"Binnen" zei Riven zachtjes. Je kon goed aan haar zien dat ze gehuild had. Ze was nog steeds somber.

De vriend sprak een geluidsdichtte spreuk over de ruimte uit en liep een rondje om Try heen. "Mijn voorstel is simpel, sluit je bij ons aan."

rabb kwam binnen en zag rivens gezicht en hij liep snel naar haar toe en ging naast haar zitten, het spijt me ontzettent ik zei tot we moesten verdwijnselen, zegt hij schuld bewust, en nu...zitten we hier vast.

try volgde de vriend met zijn ogen en zijn houding werd rebelser, sorry ik luister naar niemand zelfs niet na mijn moeder, dus zeker niet na jou,

"We zullen zien" zei de vriend kil. "We hebben vandaag, anders stuur ik je naar je vader, crusio'

Riven sloeg haar armen om Rabb heen en drukte haar gezicht in zijn borst. "Het is niet jou fout, je had het niet kunnen weten" zei ze snikkend.

try keek de vriend aan en hij voelt de pijn en zijn lichaam was nog niet herstelt en hij valt om de grond en schreeuwt het uit

rabb heild riven stevig vast en troosent, maar dan spijt het me nog erg. zegt hij , huil maar dat doet je goed zegt hij en hij gaf haar een kus op haar hoofd

Riven huilde zacht. "Ik heb een eed af moeten leggen" zei ze zacht.

"Al van gedachten verandert?" vroeg de vriend kil. "Want als je nog lang tegenwerkt kost het je meer dan wat pijn.."

dat meen je niet,,,zegt rabb en hij keek riven aan, ik beloofje ooit komt het goed en hij bleef haar vast houden, waar is je broer, moest hij ook de eed af leggen, vraagt hij dan hij wilde eigelijk tot ze bij een bleven

try lag op de grond en grinnikte schor, alsof ik bang ben voor de dood,antwoord hij en hij keek hem aan en zijn ogen vonkelde