division rs

Katherina knikte. "Ja, door mijn opdracht te negeren moet ik net zoals jij vluchten, bovendien wil ik niets liever dan bij je blijven" ze zacht en ze pakte zijn hand.

Lj glimlachte waterig, weetje leg me alles op een nuchter moment uit lijkt me beterder. grinnikt hij vreugde loos en hij keek haar aan, laten we dan maar gaan voor ze ons vinden. wil jij verschijnselen ik kan het nu niet. bekent hij schaap achtig

"Het spijt me echt" zei Katherina zacht en ze pakte hem vast en verdwijnselde naar een afgelegen plek bij het strand. "We moeten gaan rondreizen voorlopig" zei ze en ze liep in een kringetje om de plek heen en mompelde beschemende spreuken/

Lj duizelde het en hij ging snel zitten en hij keek naar zijn handen die ietjes trilde, hij was ooit verslaaft gewees aan alchol en weer ineens zo veel drinken was nu niet bepaald goed om te doen. en hij keek katherina aan en knikte, hij wilde graag helpen maar dat ging nu niet goed dat wist hij

Katherina maakte vervolgens met haar toverstok een soort grot in het zand waar ze in konden zitten. "We moeten morgen maar wat spullen gaan kopen om in te slapen" zei ze zacht tegen Lj.

Lj knikte enkel weer en keek naar katherina, en hij ging de grot in hij wist even totaal niks meer en hij dacht aan te veel dingen tegelijk.

Katherina ging in de grot zitten en kreunde zacht. Haar hele lichaam deed pijn van de martelingen van voldemort. Maar ze durfde daar niks over te vertellen, het ging nu om hem, hij was genaait omdat zij een foute keuze gemaakt had.

Lj keek naar katherina en ging dichter tegen haar aan zitten met zijn hoofd tegen haar aan. ik hou van je fluisterde hij
----
ben weg en pas morge middag weer on

Katherina vertrok wat van de pijn maar negeerde het. Ze pakte zijn hand en keek naar hem. "Ik hou ook van jou, het doet me echt pijn dat ik dit allemaal heb aangedaan"

Lj luisterde naar de woordwn van haar en hij heild haar hand stevig vast alsof hij bang was tot ze morgen er niet meer was en langzaam valt hij in slaap

Katherina keek naar hem en zuchtte. Ze streelde hem zacht en viel zelf ook in slaap/

volgende morgen werd Lj langzaam wakker en hij had hoofd oijn en hij wist meteen wat er gaande was geweest en hij ging kreunend recht zitten en hij zag katherina en ondangs de pijn lachte hij even.

Katherina werd na een tijdje langzaam wakker en ging overeind zitten.

morgen, zei Lj tegen katherina als hij ziet tot ze wakker was, gaat het...vraagt hij en hij keek haar bezorgt aan.
----
ben even weg achter een uurtje weer on

Katherina knikte. "Last van blauweplekken enzoo.. De heer was woedent" zei ze zacht.

het spijt me voor je. antwoord Lj en hij bleef rustig zitten terwijl hij na dacht

"Het is mijn eigen, domme schuld" zei Katherina zacht.

waarom ben je dd geworden, vraagt Lj dan hij wilde gelijk nog een vraag stellen maar deed dit maar niet hij kon ze beter 1 voor een stellen

"Het was geen keus voor me. Slechts een verwachting, een plicht" zei Katherina zacht.

je snapt mijn vraag niet, zeht Lj en hij dacht even na, ik bedoel of je er zelf voor gekozen hebt of je ouders of iemand anders, snap je en of je het wilde of niet. vraagt hij nu wat uit gebreider

"Nee, ik had geen keus. Vroeger zag ik er niet het probleem van in dus vond ik het niet erg. Maar nu pas begrijp ik hoe gruwelijk ik ben geweest. Jou liefde maakte me sterk genoeg om weg te gaan.." vertelde Katherina.

Lj knikte hij begrijpte het wel, maar toch had het pijn gedaan toen hij het hoorde, maar hij snapte ook wat gevoel met je kon doen, ik ben blij voor je, maar we moeten wel kijken wat we nu moeten gaan doen, ik ben eerlijk gezegt gewend op op dd te jagen niet om voor ze te vluchten. maar wat wilde ze dan. vraagt hij nieuwschierig en hij pakte haar hand vast hij wilde haar troosten het was geen makkelijke beslising geweest voor haar

"Ze wilde mij als verleidster, ik was slim en mooi ik was best waardevol voor ze." vertelde Katherina zacht en ze keek voor zich uit. "Nu willen ze ons allebei dood, omdat ik met je gevlucht bent kunnen we beter zeker weten dat we niet gevonden worden, want hij wil je om mij te straffen martelen en op een gruwelijke manier om het leven brengen. Daarna ben ik aan de beurt."

Lj luisterde aan dachtig, en knikte, dan is het noodzakkelijk tot we niet gevonden worden en als ze het doen ik kan tegen martelen, zegt hij en hij keek haar aan, ik heb geld bij maar niet extreem veel de rest heb ik op de bank duss, zullen we zo maar de nodige dingen gaan in slaan. vraagt hij aan katherina en hij ging het zand hutje uit

Katherina keek hem aan en knikte. "We moeten slechts slaapzakken en een tent halen.. Misschien spullen om eten mee te kunnen maken.."