Maaike & Sifra

Nate baande zich een weg door de bomen en raapte zo nu en dan takken op.
Aurora ging op de grond zitten en sloeg haar armen om haar knieen.

Will keek om zich heen en dacht na.
Emma keek naar Aurora. 'Gaat het wel?'

Aurora keek op. 'Jahoor,' loog ze.
Nate stond stil en keek naar Will. 'Wat?'

Will keek naar hem. 'He?'
Emma knikte. 'Ok'

Aurora keek in gedachten verzonken voor zich uit. Ze zuchte. 'Ik heb iets stoms gedaan,' mompelde ze.
'Waar denk je aan?' vroeg Nate.

Will haalde zijn schouders op. 'Niet's bijzonders' zei hij en hij liep door.

Emma keek naar haar. 'Wat heb je gedaan dan?' vroeg ze bezorgd.

Aurora sloot haar ogen. 'Ik kuste Will... en nu durf ik hem niet eens meer aan te kijken. Hij haat me waarschijnlijk,' fluisterde ze en beet op haar lip.
Nate bleef net zolang takken rapen totdat hij zijn handen vol had. 'We moeten ook iets te eten hebben..'

Emma bleef een lange tijd stil. 'Waarom zou hij je haten?' vroeg ze uiteindelijk.

Will knikte en luisterde of hij bepaalde dieren hoorde of niet.

Arora opende haar ogen weer. 'Omdat ik zoiets stoms deed. Bovendien heb ik tot nu toe alleen maar voor problemen gezorgd,' zei ze.
Nate keek om zich heen.

'Dat is niet waar, je hebt hem al twee keer gered' zei Emma. 'En Will is volgens mij niet de persoon die kwaad word als iemand anders iets stoms doet. Bovendien weet je niet wat hij er van vond, of heeft hij iets gezegd?'
Will hoorde iets en liep, geluidloos; of dat probeerde hij, die kant op.

Aurora schudde haar hoofd.
Nate sloop achter Will aan. Zijn hand lag op het gevest van zijn zwaard.

Emma glimlachte naar haar. 'Het komt vast wel goed jo' zei ze geruststellend.
Will probeerde zo min mogelijk geluid te maken en pakte zijn zwaard.

Aurora glimlachter waterig.
Nate wachtte af.

Will kreeg het voor elkaar om het dier (no idea what) te doden, mahuahha.

Emma glimlachte bemoedigend.

Nate grijnsde. 'De prins kan zowaar nog iets,' zei hij plagend. Hij draaide zich om en begon terug te lopen naar de open plek.
'Mis je het niet om thuis te zijn?' vroeg Aurora na een tijdje gezwegen te hebben. Ze keek Emma aan.

Emma dacht na, ze sloeg haar armen om haar benen heen. 'Hmm.. Nee' zei ze. Ze had het niet leuk thuis. 'Niet dat het hier alleen maar leuk is geweest' mompelde ze. Met het vechten enzo. 'Maar ik mis het niet echt nee.. jij?'

Will rolde met zijn ogen en liep terug.

Aurora haalde haar schouders op. 'Een beetje, maar niet heel erg,' zei ze.
Nate liep terug naar de open plek en legde het hout neer. Hij keek naar Aurora. 'Kun je een vuurtje maken?'

Emma keek op, en keek van Nathaniel naar wil. 'Wat is dát!?' vroeg ze vol walging.

Will keek verbaasd op. 'Wat?'

Aurora knikte en begon de takken als een vuurkorf neer te leggen.
Nate keek ook verbaasd op. 'Wat is wat?' vroeg hij.

Will legde het dode dier op de grond en liep naar hun paarden.
Emma wees naar het dier. 'dat...'

Nate keek om. 'Dat? Ons eten,' zei hij schouderophalend.
Aurora keek over haar schouder naar het beest en trok een vies gezicht.

Emma perste haar lippen samen en keek voor zich uit. Bah.

Will aaide zijn paard en dacht aan zijn ouders.

Aurora hief haar handen boven het vuur en stak het aan. Ze glimlachte.
Nate knielde naast het beest neer en begon zwijgend het vel eraf te stropen met en mes.

Emma keek met grote ogen naar Nathaniel en keek toen snel naar het vuur en nam zich voor om tot ze klaar waren met eten nergens anders meer naar te kijken.

Will liep terug en ging naast het vuur zitten, hij glimlachte.

Aurora leunde met haar hoofd op knieen en staarde naar de vlammen.
Nate keek naar Emma. 'Ik heb eigenlijk wat water nodig,' zei hij en hield zijn rode handen omhoog.