Will wachte tot Nathaniel antwoord zou geven, het was tenslotte aan hem gevraagd.

Emma keek naar de elf.

Nathaniel boog zijn hoofd. 'Wij komen hier in vrede. We hebben een verzoek,' zei hij.
De elf keek aarzelend van Nathaniel naar Will en knikte uiteindelijk. 'Geef je paarden aan haar en volg mij,' zei hij gebarend naar een elfenmeisje.
Aurora steeg af.

Emma steeg af, een beetje klunzig, maar wel in haar eentje.
Will steeg af en gaf zijn paard.

Nate steeg af en gaf de teugels van zijn paard aan het meisje. Hij liep achter de elf aan.
Aurora liep achter de elf aan en keek rond.

Emma liep achter Nathaniel aan en keek om zich heen, er kwamen elven die hun bekeken.
Will knikte vriendelijk naar de andere elven en liep achter de rest aan.

Nate volgde de elf die een zaal inliep waar allemaal elfen aan een lange tafel zaten. De elf gebaarde dat ze moesten blijven staan en ging zelf aan het hoofd van de tafel zitten.
Aurora keek aarzelend rond.

Will bleef rustig staan, het leek hem handig om niet enorm zenuwachtig daar te staan.
Emma zweeg.

Nate wachtte af.
De elf maande de andere elfen tot stilte. 'Zoals jullie zien hebben we bezoek van de prins en zijn gevolg en ze beweren een verzoek voor ons hebben,' zei hij. Hij keek Will afwachtend aan. 'Laat maar horen.'

Will begon een heel verhaal over de opstand tegen zijn oom, en de hulp die ze daar bij nodig hadden.
Emma luisterde naar Wil.

Nate keek naar de elfen en probeerde te ontdekken wat ze dachten, maar kon aan hun gezichten niets aflezen.
Aurora zweeg.

Will sloot zijn verhaal af en zweeg.

Emma keek afwachtend af.

De elf keek rond. 'Wie stemt ervoor dat we ze helpen?' vroeg hij.
Nate keek opgelucht toen bijna alle handen omhoog gingen.
Aurora glimlachte.

Will zuchtte opgelucht en bedankte ze.

Emma glimlachte tevreden.

De elf stond op. 'Het is besloten dan,' zei hij en liep naar ze toe. 'Vanavond is er een feest, ik sta erop dat jullie ook komen,' zei hij en glimlachte.
Nate grinnikte.
Aurora keek Will aan. 'Doen we dat?' zei ze enthousiast.

Will glimlachte en knikte. 'Het zou een eer zijn' zei hij.

Emma glunderde, een elven feest. (DX)

De elf leidde ze naar buiten toe. 'Mooi. Er is daar een herberg, jullie kunnen daar verblijven. Ze zullen jullie wel doorlaten. Ik zie jullie vanavond,' zei hij en liep weg.
Aurora sprong opgewonden op en neer.
Nate woelde door Emma's haar. 'Je vindt het veel te leuk,' zei hij geamuseerd.

Emma lachte. 'Mag dat niet?' vroeg ze zacht.

Will lachte. 'Rustig jo' zei hij tegen Aurora.

Nate schudde zijn hoofd. 'Jawel hoor, het is alleen grappig,' zei hij en grijnsde.
Aurora stak haar tong uit naar Will. 'Ah kom op, saaierd.' plaagde ze

Emma grinnikte. 'Dus je lacht me uit?'

Will lachte. "Wat moet ik doen dan?'

'Nee, ik lach je toe,' zei Nate en kuste Emma op haar voorhoofd. Hij glimlachte.
Aurora haalde haar schouders op. 'Ik weet niet,' zei ze lachend en liep naar de herberg die de elf aangewezen had.

Emma keek naar hem en glimlachte. 'Mooizo' zei ze zacht.

Will liep achter haar aan.

Nate sloot zijn hand om die van Emma en liep achter Will en Aurora aan.
Aurora liep de herberg in en keek rond.

Emma glimlachte en hield zijn hand vast, ze voelde zich gelukkig.

Will glimlachte, hij was hier ooit een keer geweest, lang geleden.

Aurora keek Will vragend aan. 'Wat is er?' vroeg ze nieuwsgierig.
Nate liep naar de bar en legde de situatie uit aan de elf die erachter stond. Hij keek om naar Will. '2 kamers?' vroeg hij.

Will keek om en knikte, toen keek hij naar Aurora. 'Ik herken het hier' zei hij glimlachend. 'Ik ben hier geweest met mijn ouders'

Emma keek naar de elf achter de bar.