Aurora glimlachte. 'Echt? Wat deden jullie hier?' vroeg ze.

Nate kreeg 2 sleutels en bedankte de elf. Hij gaf er een aan Emma. 'Jij slaapt met Aurora op 1 kamer, Will en ik nemen de andere,' zei hij.

Emma knikte. 'Ok' zei ze vrolijk, en ze liep naar Aurora. 'Hou jij de sleutel maar bij je' zei ze lachend. 'Uit voorzorg'


Will glimlachte. 'Ik weet het niet eens meer precies.. staatsbezoek ofzo'

'De elven herrinneren je vast,' zei Aurora. Ze keek verbaasd op naar Emma. 'Maar ik ben slordig!' riep ze uit.
Nate grinnikte.

Emma lachte. 'Ik ook' zei ze.

Will keek lachend toe.

'Ah maar jij bent altijd nog netter,' zei Aurora hoofdschuddend.
Nate plofte neer op een stoel en keek geamuseerd toe.

Emma haalde haar schouders op. 'Dan zien we nog wel, maar als we vanavond de kamer niet inkunnen moet je het mij niet kwalijk nemen.'

Will grinnikte. 'Zo ver zal het vast niet gaan'

'We kunnen altijd nog via het raam naar binnen of de kamer van Will en Nate inpikken,' zei Aurora lachend.
'Mooi niet, dan slaap je maar buiten!' protesteerde Nate.

'Of jullie slapen op de grond' zei Emma droog.

Will grinnikte.

Aurora lachte.

'Of jullie,' zei Nate scherp. Hij grijnsde.

Emma keek hem aan. 'Zou jij twee meisjes op de grond laten slapen?' vroeg ze.

Will keek toe.

'Jullie wel ja,' zei Nate met een uitdrukkingloos gezicht.
Aurora keek Nate fronsend aan.

Emma keek hem aan. 'Ik geloof je niet' zei ze rustig.

Will zweeg.

Nate grijnsde. 'Ik maak maar een grapje,' zei hij.
'Ah ik herrinner me ineens iets!' zei Aurora en keek Will aan. 'Hoe komt het dat je op het bal wel kon dansen, maar toen in dat dorp niet?' vroeg ze.

Will lachte. 'Ik zei toch' zei hij. 'Dat was een formele ingestudeerde dans, andere dingen kan ik niet echt.' zei hij.
Emma keek hem aan. 'Hmm.' zei ze. 'Misschoen geloof ik dat niet.'

Nate trok een wenkbrauw op. 'Denk je nou echt dat ik jullie op de grond zou laten slapen?' zei hij verbaasd.
Aurora glimlachte. 'Dus je kunt niet dansen?'

'Ik heb vannacht ook op de grond geslapen' zei ze alleen maar.

Will glimlachte. 'Nee'

Aurora lachte zachtjes en wreef Will door zijn haar. 'Wat schattig XD.'
'Er was niks anders dan grond,' zei Nate.

Emma haalde haar schouders op. 'Je had iets voor me kunnen maken of regelen ofzo' ze stak haar tong uit.

Will glimlachte en streelde even langs haar wang.

Nate grinnikte. 'Je gedraagt je als een prinses.'

Aurora glimlachte.

Emma lachte. 'Wou even weten of het iets voor mij was.' ze haalde haar schouders op. 'Kennelijk niet dus' ze liep naar de kamer van haar en Aurora.

Will glimlachte naar haar. 'Je bent bijzonder' zei hij.

'Misschien wel,' zei Nate. Hij liep met Emma mee.

Aurora schudde haar hoofd. 'Nee, ik ben hartstikke gewoon,' zei ze.

Emma deed de kamerdeur open en liep naar binnen.

Will schudde zijn hoofd. 'Niet' zei hij.

Nate stond stil en leunde tegen de muur.
Aurora keek Will aan. 'Jawel. Jij bent bijzonder omdat je de prins bent, maar ik ben een doodgewoon meisje,' zei ze.

Wills gezicht betrok, hij was een prins. En dat was het enige wat mensen zagen. Hij zweeg. 'Misschien vind ik dat wel zo leuk' mompelde hij. Hij liep naar zijn kamer.

Emma keek om en keek naar Nate, ze glimlachte.

Aurora liep achter Will aan en pakte zijn hand vast. 'Will.. je weet dat ik het niet zo bedoelde,' zei ze zacht.
Nate keek op naar Emma en glimlachte.