dragons and riders

"Ik zit hier gewoon," zei Edmund kalm. "Ik vroeg me al af wanneer je wakker zou worden."

rabb keek hem vernietigent aan en hij kwam recht en het duizelde hem even maar hij zette toch door en kwam recht en hij heild gabi in zijn armen. laat me er langs zegt hij dan en hij wilde hier weg het voelde niet goed, en hij had zijn draak verwond...

"Doe maar rustig, ik doe jullie geen kwaad. Je bent in geen staat om ergens heen te gaan, je bent verwond," zei Edmund zo vriendelijk mogelijk.

ik heb niks, sist rabb al voelde hij zich wel heel erg vermoeid maar dat probeerde hij te verbergen. en gabi piepte even naar rabb. en rabb keek haar aan. waarom deed je mer eerst wel wat dan...

"Omdat ik je wilde beshermen van die elf, maar je werkte niet mee" zei Edmund.

waarom wil je me er tegen beschermen ik woon al jaren bij de elven. vraagt rabb en hij heild hem nou lettent in de gaten en gabi bleeft liggen in de armen van rabb en keek bang naar edmont

Edmund keek Rabb hoofdschuddend aan. "Dat betekent niet dat ze allemaal te vertrouwen zijn weetje. In tijden zoals deze veranderen mensen," zei hij kalm.

alsof ik dat niet weet, snauwt rabb. en het is aan mij om te kiezen wie ik vertrouw en wie niet dus ga weg bij die deur dan kan ik mijn eigen weg kiezen, zegt hij en hij voelde zich niet op zijn gemak, en hij keek van gabi naar edmont

Edmund bleef rustig zitten. "Je kunt waarschijnlijk niet eens staan. Waarom rust je eerst niet wat uit voordat je 'je eigen weg kiest'," zei hij, het laatste op spottende toon.

hoor eens, jij hoeft me...zegt rabb vel en rebels en deed een paar passen in zijn richting maar dat was te veel van het goede en hij voelde zijn hoofd licht worden en hij viel maar wist de tafel nog vast te grijpen en gabi viel op de tafel en piepte verontwaardig tegen hem en dan keek ze weer naar edmunt

Edmund stond op en liep naar Rabb toe. "Kom op, rust even," zei hij en wilde hem terug begeleiden naar bed.

rabb sloeg zijn hand weg toen hij hem wilde helpen. blijf van me af, snauwt hij en hij kwam langzaam weer rechter en keek hem vijandig aan, hij was niet iemand wiens vertrouwen je zo 1.2.3 kreeg

Edmund hief zijn handen op en zette een stap achteruit. "Dan niet," zei hij schouderophalend en ging weer zitten.

rabb pakte gabi weer op en hij liep wat door de kamer wat wankelent maar hij liep toch, hij wilde hier weg en dat merkte je
-----

wil je een orpg?

Edmund bleef rustig zitten.


ik ga over een dag op vakantie dus dat is niet zo handig denk ik

oke:p
---

rabb werd steeds onrustiger en dan keek hij vastbesloten naar de raam nam het draakje beter vast en beschermender en rende richting de raam plannend er door te springen

"Reisa," zei Edmund gehaast, wat Rabb van de grond zou tillen.

rabb kwam van de grond en keek even verbaast en dan naar edmunt. zet me neer, zegt hij dan.
---
heeft die magiche krachten dat wist ik niet

jaa je komt er later wel achter hoe XD

"Alleen als je beloofd dat je jezelf geen pijn gaat doen door bijvoorbeeld door het raam te springen," zei Edmund kalm.

rabb keek edmunt aan, en hij was niet van plan aan hem toe te geven en hij keek naar de grond, hoe kon hij dat doen

"Ik kan je hier heel lang laten hangen weetje," zei Edmund en maakte aanstalten om de kamer uit te gaan.

oke oke, zet me nu neer, zegt rabb dan hij wilde hier niet blijven hangen. en gabi piepte

Edmund knipte met zijn vingers wat de spreuk ongedaan maakte. Hij ging weer zitten.

rabb wist tot het nu weinig zin had en hij liep naar het bed toee en kroop er enerzijds met plezier in en wederziets met tegen zin, en hij ging opgerolt liggen en gabi lag tussen zijn armen in, hij negeerde edmunt voor nu iets anders ist hij niet
-----

ga slapen heb hoofdpijn van de verkoudheid tot morgen

Edmund stond op en liep naar buiten toe. Hij deed de deur op slot en besloot wat rond te lopen.