sanne en steffanie

Sherapine wachtte tot het volledig donker was en haar ouders en broerjes sliepen voordat ze zachtjes het huis verliet, eenmaal buiten gehoorsafstand rende ze naar het bos toe, naar de grote openplek bij het meer.

try ging na de preek en alles naar zijn kamer en toen het tij was sloop hij uit het huis en liep richting het bos met een kaarjse vast

Sherapine had een mantel omgedaan tegen de kou en zodat niemand haar zou herkennen. Ze deed de kap af en keek rond, wachtend op de jongen van eerder.

try liep door tot hij sherapina zag en liep tot bij haar, hey fluistert hij

Sherapine keek om. 'Zeker weten dat je door niemand gevolgd bent?' vroeg ze zachtjes. Ze wilde geen onnodig risico lopen.

zover ik weet is niemand me gevolgt, zegt try dan en hij begint verder te lopen en pakt de kaars en 2 vuur stenen, ik heb wat licht mee genomen zegt hij dan

Sherapine knikte. 'Ik zoek even een doel..' zei ze terwijl ze goed rond keek naar een goede krachtige boom waar ze op kon richten. Toen ze die gevonden had haalde ze haar boog van haar rug en laadde die met 1 pijl.

oke zegt try en hij keek toe hij zou dadelijk de kaars aan maken als ze deden na vertellen of zo, maar nu lette hij goed op

'Ik weet niet of het me nog lukt hoor.' zei Sherapine terwijl ze eerst een oefen-pijl afschoot.

geeft niet alls het niet lukt zegt try en ging zitten en keek toe

Sherapine concentreerde zich op de pijl en water, net als ze eerder deed. Met een gilletje van schrik liet ze de boog vallen toen de pijl weer omringt werd door water.

geweldig, zegt try en hij staat op met de kaars, je moet alleen niet gillen, glimlacht hij dan naar sherapine, en de kaars in zijn hand beweegt lihtjes mee met zijn ademhaling

'Hallo die pijl word omringt door water en ik heb geen idee hoe ik dat doe!!' Sherapine keek Try aan. 'Natuurlijk gil ik.

try grinnikt, je moet er niet bang voor zijn, het is iets unieks, zegthij, en wie weet doet het op je gevoel...en hij zucht, en de kaarst wordt heel klein