RS A&S

ga maar naar binnen ik volg je, je zult verstelt staan, zegt regulius en hij wachte af hij had dit nooit aan iemand laten zien, maar haar vertrouwde hij op een of andere manier,

Autumm ging naar binnen en keek verwondert om zich heen. "Wow, dit is nog beter dan waar ik aan dacht!" zei ze en ze plofte op een bank bij een knus haardje neer.

regulius plofte ook neer met een glimlach, jah wonderlijk vind je niet, het verandert in wat je op dat moment het hartste nodig hebt, legt hij uit, ik heb het ooit bij toeval gevonden, zegt hij en keek na de kaarsen in de kamer en hij rook een heerlijke geur een soort navendel

"Wow, ik voel me vereerd dat je het me verteld hebt." zei Autumm glimlachend en ze keek hem aan.

regilius glimlachte, ik kom hier meestal na toe om rust te hebben of na te denken, zegt hij dan tegen riven

Autumm keek hem aan. "Waarom heb je het aan mij laten zien?"

ik weet ook niet precies waarom..je leek me aardig en dat ben je ook, en de enige die aardig tegen we is geweest is mijn familie andere mensen niet echt, maar jij niet, zegt hij zachtje maar na waarheid, hij had vroeger een goede band met sirius tot hij naar school ging toen veranderde er veel, de rest was ook aardig maar ze waren niet hem, en hij zuchte

"Ik vind jou ook aardig." zei Autumm glimlachend en ze pakte zijn hand en kneep erin. "Ik weet zeker dat we een mooie vriendschap zullen hebben."

dankje, zegt regilius beleeft en hij voelde haar hand en keek er even na en hij zag zijn ppols waar verband rond zat en dan keek hij de kamer rond die hij prachtig en rutgevent vond hij kon hier zo inslaap vallen, je hebt er een indrukwekkende kamer van gemaakt autumm, zegt hij dan en keek naar haar

"Ik dacht gewoon aan een gezellige plek." zei Autumm glimlachend. "Ik vind het ook geweldig hier."

gelukkig, zegt regilius en hij onderdrukte een gaap, dan hoort hij een uil en hij keek op en zag tot zijn ui de avond profeet bracht en hij nam het aan en keek naar de voorpagina, dd opgepakt door de orde van de feniks, stond er op, en hij keek er na. ze zeggen tot een oorlog begonnen is, zegt hij dan en keek autumm af wachtent aan of zij wwist waarover hij na sprak

Autumm zuchte en knikte somber. "Ik vrees ervoor.. Ik wou dat het anders was." zei ze en ze keek hem aan.

waarom zou je bang moeten zijn...vraagt regilius, en hij zag even weer dat kleine kind voor zich en hij schude vlug zijn gedachtens om hij moest er niet aan denken niet nu.

"Ben jij niet bang dan? Er zullen doden vallen, onschuldige..." zei Autumm zacht.

regilius luisterde naar haar woorden die hij eigelijk niet wilde horen hij was na deze week eigelijk wel bang geworden omdat hij mensen moest doden die niks gedaan haden hij dacht eerst tot ze iets fout hadden gedaan ,,,maar daar was niks van waar en hij zag weer die beelden en hij kon er niet tegen en hij sprong kokhalzent op en rende naar een wasbak die verscheen en hij gaf er in over

Autumm liep naar hem toe en wreef bezorgd over zijn rug. "Rustig maar"

regiliu gaf nog wat over en hij zette de kraan aan en spoelde zijn mond en hij keek autumm aan, hij wist niks te zeggen dus wachte hij af

"Volgend mij ben je nog steeds een beetje ziek." zei Autumm bezorgd. "Gaat het wel?" ze legde haar hand op zijn voorhoofd om te veolen of hij warm was.

zou kunnen, zegt regulius dan zacht en hij keek haar aan en zijn wangen kleurde wat rood toen ze hem aan raakte maar warmer had hij het niet, mischien kan ik beter gaan..ik wil je niet aan steken zegt hij dan langzaam
---

ik pak een dr een vriendin van autumm die bij de orde gaat of al is

"Ik kan wel wat hebben, het was net zo gezellig. Tenzij je wil slapen natuurlijk." zei Autumm.
--
okr

ik heb nog wat slaap in te halen, maar ik vind het ook gezellig geeft regilius toe

"Ga dan maar lekker naar bed, we kunnen misschien een andere keer afspreken." zei Autum glimlachend.

is goed, zegt regilius met een glimlach

"Oke" zei Autumm en ze liep langzaam de kamer uit. "Dan zie ik je nog wel denk k."

tuurlijk zie we elkaar nog, zegt regulius dan met een glimlach en hij stond ook op en liep de kamer uit, en keek autumm even aan en dan loopt hij weg richting zijn llk

sue zat op de bank verdiept in de avond profeet ze zat nu al een aantal maande bij de orde al had ze het daar niet snel over alleen tegen haar vriendin autumm