division rs

"Let's go" zei Katherina snel en ze greep hem vast en dacht aan de zee. Ze verdwijnselde en kwamen terecht op het strand.

Lj voelde met een plof zand onder zich en keek naar de zee. weer verdwijnselen weer na een andere plek zodat ze het spoor moeilijk kunnen volgen. zegt hij dan tegen haar

Katherina knikte en begon haastig de beschermende spreuken te mompelen

Lj begon te helpen al was hij niet zo heel goed in die spreuken hij kon er maar 2

Katherina was uiteindelijk klaar en ze keek hem aan. Ze gooide de tas met spullen op de grond. "Laten we dan maar een tent op zetten." zei ze.

zeg dat, zegt Lj met een zucht en hij keek naar de tent en zwaaide met zijn toverstok terwijl de tent zichzelf in elkaar begon te zetten, weetje ik blijf toch van magie houden grinnikt hij

ben slapen doei <3

Katherina knikte en ging zitten. "ik ook"

Lj keek rond en dacht nog even terug aan de dementors maar ook aan de dd en hij keek katherina bezorgt aan. gaat het weer een beetje vraagt hij

"Ja ik geloof dat ik wel weer van de grootste schrok bekomen ben." zuchtte Katherina en ze keek hem aan. "En gaat het met jou?"

ik heb niks ik schrok alleen toen ik jou hoorde. maar gelukkig had je niks ernstig. zegt Lj en hij keek katherina aan

"Je weet wat dementors doen, ze halen het ergste uit je gedachten naar boven, maar ze kunnen je geen pijn doen, niet fysiek." zei Katherina zacht.

weet ik zegt hij zacht en hij ging naast haar zitten en sloeg zijn armen om haar heen, wil je er over praten vraagt hij dan zachtjes aan haar, hij wist tot hij zelf er niet tegen kon als een dementor hem te pakken had gehad

Kath leunde lichtjes tegen hem aan en dacht na. "toen mijjn ouders stierven vonden de dooddoeners me. Ik was precies wie ze nodig hadden. Mijn training was gruwelijk" zei ze langzaam

Lj bleef haar vast houden, ik vind het erg voor je, maar denk er aan je kan altijd zelf kiezen wie je wilt zijn en weetje dat heb je gedaan . zegt hij en gaf haar een kus. en je bent veilig bij mij, zegt hij

Katherina knikte, als je de kans krijgt moet je hem grijpen." zei ze

Lj bleef bij katherina zitten ze had gelijk als je een kans kreeg moest je die grijpen

"Wat zie jij als de dementors te dicht bij komen?" vroeg Katherian voorzichtig. "Of wil je dat niet zeggen?"

het is raar maar ik zie het verleden niet of mijn ergste herinnering. ik zie juist het gene wat ik het ergste vrees. zegt Lj zacht en keek katherina aan en je zag nu voor het eerst wat angst

Katherina keek hem aan en streelde zacht zijn wang. "Wat is dat?" vroeg ze zacht.

Lj keek katherina aan en schudde zijn hoofd, en heild haar dichter tegen zich aan, maar dan lijkt de kamer te vervagen en hij zag iets anders en hij liet katherina los

"Lj?" vroeg Katherina verbaast. "Wat is er aan de hamd?"

Lj ademde rustig in en uit en keek rond en zag dan zijn zusje op de grond liggen. waar is hij...vroeg een stem. weet ik niet , snauwt de stem pijnlijk terug
Lj werd lijk bleek ze hadden haar, en dan een slag en hij lag op de grond en hij keek verward op.

Katherina zag dit niet gok ik?Ze pakte zijn hand stevig vast en keek naar hem. "Lj?" herhaalde ze.

sorry, ochlumentie, iemand gebruikte die spreuk, zegt hij dan tegen katherina en hij kwam recht en begon te ijsberen. ze hebben haar fluistert hij dan

"Je zusje?" vroeg Katherina geschrokken en ze keek hem aan. "Weet je zeker dat het geen truc is?"