the division

oke het rs idee weten we dus ook de verhaal lijn alleen tot deze in een stad af speelt in plaats van op een school, ik hoop tot iedereen 2 rollen aan maakt het liesfts een goed en een slecht dan krijg je eeb beetje verdeelt met de mensen die vluchten en division.

vul in

naam:
achternaam:
leeftijd:
uiterlijk:
innerlijk:
gave:
kant(vluchters, division)
verleden:
extra:
door:

de rollen

naam:regilius almeda bist (rabb)
achternaam:black
leeftijd:18
uiterlijk:komt
innerlijk:hij is zeer koppig en zeker rebels, door al het gedoe met division is hij zeer waakzaam en wantrouwig geworden, hij moet ook niet meer veel hebben van mensen, hij doet soveel mogelijk om uit de beurt van division te blijven, want hij is daar als de dood voor net als voor zijn eigen krachten
gave:Pushers
kant:vluchters
verleden:hij is goed op gegroeit en vredig bij zijn ouders die ook een gaven hebben zijn moeder was een healer en zijn vader het zelfde als hem en ze heilden het goed verborgen voor division tot rond zijn 10e toen wisten ze hun te vinden en ze werden op gepakt,rabb wist te ontsnappen door hulp van zijn vader toen ze naar division werden gebracht en sinds dien vlucht hij
extra:hij is door een ongeluk met zijn krachten bang voor zijn krachten geworden en hij wilt ze niet gebruiken
door:steff

naam: Lucas Christopher (Hij wilt Luka genoemd worden)
achternaam: Suede
leeftijd: 13
uiterlijk: Zilverwit warrig haar, wat over een van zijn ogen valt. Zijn ogen zijn magenta. >> Klik Hier <<
innerlijk: Aardig, betrouwbaar, doorzetter, een huilebalk, soms erg onzeker, veel te koppig om waar te zijn.
gave: Bleeder
kant: Vluchter
verleden: Luka herrinerd zich niks over zijn ouders, en is als een wees opgegroeid, tot the Division achter hem aan kwam. Zijn weesouders, waarvan de ene ook een gave had(Watcher), hebben hem beschermd zodat hij kon ontsnappen. Sindsdien vlucht hij voor the Division.
extra: Hij heeft altijd een heel klein pluizig beestje bij zich. Hij heet Sodom, en ziet eruit als een mini-draakje, maar dan een pluizige. Sodom is zwart met gele oogjes, en heeft een zwart juweel in zijn voorhoofd.
door: Ruuz

yej, nu moet nog iemand komen en dan kunnen we al beginnen,
duddelrol is af

naam:dacota
achternaam:rogeu
leeftijd:19
uiterlijk:donker rood haar en ze heeft donker blouwe ogen ze is ongeveer 1,60 draagt meestal rode kleding met zwart
innerlijk:sluw,kill,speels, ongeduldig, kan goed leigen
gave:mover
kant:division
verleden: ze is bij division vrijwillig gegaan toen ze nog jong was en zei is op geleid om jacht te maken op andere mensen met gaves en ze naar division te brengen voor experimenten
extra:...
door:steff

naam: Kira Natsuno
achternaam: Crosszeria
leeftijd: 19
uiterlijk: Kira heeft ravenzwart warrig haar, en glinsterende zilveren ogen, die haast betoverend lijken. >> Klik Hier << >> Of hier <<
innerlijk: Kalm, zegt niet veel, kil, genadeloos, mysterieus, blijft het liefst onopgemerkt.
gave: Wiper
kant: Division
verleden: Kira had een gelukkig leventje gehad. Hij had liefdevolle ouders, en kreeg alles wat zijn hartje maar begeerde. Het verveelde alleen na een tijdje. Dat was wanneer hij er achter kwam dat hij een wiper was. Hij begon te spelen met de gedachten van mensen, en vond het amuserend. Hij ging later bij de Division.
extra: -
door: Ruuz

en nu wachten:(

Inderdaad 3;

ik ga even mijn rollen aanmaken
Maar wat is nou het verschil tussen vluchters en division?

vluchters daar willen ze experimenten mee gaan doen maar ze vluchten de heletijd, maar devision en ze willen die vluchters vangen en terug brengen

naam: Angelica
achternaam: Fitzgerald
leeftijd: 18
uiterlijk: Ze heeft donkerbruin lang haar en grijsgroene ogen.
innerlijk: Ze heeft ontzettend veel doorzettingsvermogen, geeft nooit op en gaat door tot het bittere eind. Ze vertrouwt mensen niet snel, maar is behulpzaam en betrouwbaar.
gave: Pusher
kant(vluchters, division): Vluchter
verleden: Angelica's ouders hadden ook gaven, en ze werden opgepakt toen Angelica 10 jaar was. Zij zelf wist te ontsnappen, maar is echter nu wel opgepakt (met ozpet), omdat ze haar ouders wilt vinden.
extra: Ze is ontzettend goed in verschillende vechtkunsten.
door: Sifra

Yay <3

jah we gaan al vast beginnen de rest kan in springen
----

rabb liep door de stad en vond het niet fijn om zo tussen de mensen te lopen maar je moest veel in beweging blijven om the devision voor te kunnen blijven, hij werd gek van ze echt waar en hij liep door en dan een winkel in en haalde daar wat etens waren en dan ging hij terug naar zijn apartement

dacota liep mokkent door de stad ze haden nog geentje kunnen vinden al een week niet en dan baalde ze inorm ze vond het leuk als ze zag hoe bang die mensen waren en hoe wanhopig ze uit hun handen probeerde te blijven en ze keek ront

Luka liep door de stad, en had een zwart vest aan, waarvan hij de capuchon over zijn hoofd had getrokken. De mensen van the Division herkenden hem altijd aan zijn zilverwitte haar, dus moest hij het zoveel mogelijk wegbergen. Hij wou het absoluut niet verven, en dat kon ook niet. Zijn haar was veel te fijn en te dun om te verven. Het zou zo uit zijn hoofd vallen als hij dat zou doen. Luka keek rond met zijn ene magenta oog, en ging een winkel in, waar hij wat eten kocht. Hij had niet veel geld meer, en wist dat hij meer nodig had om te overleven. Hij kocht een zak brood, en liep weer weg.

Kira richtte zijn zilveren ogen op de mensen in de stad, zoekend naar de vluchters voor the Division. Een van hun was een Bleeder, en de andere twee waren Pushers. Hij wist dat hij als Wiper heel voorzichtig moest zijn. Beide Bleeders en Pushers waren gevaarlijk. Hij ving iemand op in de menigte en ging snel op haar af. 'Dacota... Heb je iemand gezien?' vroeg hij kalm.

naam: Christopher
achternaam: Strife
leeftijd: 19
uiterlijk: Donkerblond warrig haar, blauwe ogen.
innerlijk: Hij is kil, onbetrouwbaar, en ontzettend vals. Hij heeft van nature een hekel aan andere mensen, en praat zelfs nauwlijks met andere divisions.
gave: Shadow
kant(vluchters, division): Division
verleden: Is uit eigen wil bij de division gegaan omdat hij liever wilde jagen in plaats van opgejaagd worden. Inmiddels heeft hij er plezier in om mensen te zien lijden.
extra: -.
door: Sifra

((Evil xD))

Angelica zat ergens opgesloten. Ze zuchte diep.
Christopher zat op een bankje en keek naar de passerende mensen. Hij zocht naar mensen die opvielen, die miscshien net iets te haastig waren, of waarvan hij gewoon kon voelen dat het vluchters waren.

Luka keek rond en hoopte niet dat iemand van the Division achter hem aan ging. Hij kon ze best aan, voor een jongetje van 13 was hij sterk, maar hij wist niet of er meerdere achter hem aan zouden komen. Bovendien kon hij zijn kracht niet in het openbaar gebruiken. Dat zou erg opvallen. Hij botste tegen iemand op. 'Eh, sorry.' zei hij schamend en liep snel verder.

Christopher's blik viel op een jongetje wat tegen iemand opbotste en gehaast weer verder liep. Kalm kwam hij overeind en liep zo onopvallend mogelijk achter hem aan.
Angelica was in gedachten verzonken. Ze zou makkelijk kunnen ontsnappen als ze wilde, ze hoefde alleen maar een gedachte in het hoofd van de bewaker te plaatsen, maar ze had geen flauw idee waar haar ouders zouden kunnen zijn en of ze uberhaupt wel in dit gebouw waren.

Luka ging iets rustiger lopen en zuchte diep. Stomme Divisions. Waarom konden ze de experimenten niet gewoon met rust laten? Alsof ze niet genoeg hadden geleden. Luka stopte bij een stoplicht om over te steken en keek naar het rode licht, wachtend tot die groen zou worden.

Ik maak vanavond rol!! Aaaah wil meedoen maar er is vriendin dus kom rond 6 uur een keer:) Hoop dat jullie er dan oko zijn!

xx

Christopher stond stil naast Luka en wachtte tot het licht op groen zou gaan. Hij keek kalm voor zich uit.
Angelica zuchte. Ze had alweer spijt gekregen van haar onbezonnen besluit om zichzelf te laten oppakken.

"nee ik heb nog niks gezien kira en ik erger me er nogal op"zucht ze ergerent maar dan gaat haar telefoon en ze neemt op,"jah"vraagt ze geiriteerdt,öh waar...oke we komen" zegt ze dan op gewekter,"ik kreeg te horen dat hier een paar straten verder in een apparte ment een jonge zit waarschijnlijk een pusher"" zegt dacota en dan begint ze te lopen

try zette de boodschappen weg en dan ploft hij op de bank neer en zet de televisie aan en keek naar wat dingen en hij douzelde langzaam wat in hij had vanacht nogal slecth geslapen

Luka keek naar de grond en dacht aan zijn weesouders. Hij vroeg zich af hoe het met ze zou gaan, waar ze waren, en of ze hem misten. Hij miste ze zelf vreselijk. Hij zou zo graag terug willen gaan naar zijn gezellige dorpje, maar het kon niet. The Divisions zouden hem daar als eerste zoeken. Bovendien wist Luka niet zeker of hij nog welkom was. Hij had het dorpje onrust gebracht met zijn Bleeder-krachten. Luka keek op en zag dat het stoplicht al op groen stond en de helft van de mensen waren overgestoken. Hij klemde de bruine zak met het brood erin tegen zijn borst en stak snel over voor het stoplicht weer op rood zou gaan.

Kira zuchte diep. 'Ik weet het...' Hij keek naar Dacota toen ze met iemand belde, en hoorde van haar dat ze een Pusher hadden gevonden. Hij knikte. 'Mooi zo.' Hij liep samen met Dacota mee naar het appartement.

Christopher was al over gestoken en liep op een rustig tempo verder. Hij keek even over zijn schouder of de jongen overgestoken was en waar hij heen ging.
Angelica nam een besluit en kwam overeind. Haar ogen werden zwart en ze plaatste de gedachte om de cel open te maken en haar vrij te laten in het hoofd van de bewaker. Rustig liep ze langs hem heen de gang uit. Zodra hij haar niet meer kon zien zette ze het op een lopen.

dacota ging het appartement in en keek kira aan" moet ik de deur open maken maar dat zal hij misschien horen dus we moeten heel zachtjes zijn' zegt ze terwijl ze op een drafje de trap op gaat ze wist wel nummer 3e etage 352 nummer en dan staat ze na 5 minuten voor de deur en ze begint het slot om te draaien heel zachtjes tot je een lichte klik hoort

try lag te slapen en had in zijn broek een pistool zitten omdat hij zijn kracht niet durfde te gebruiken maar heel soms ging het van zelf maar daaarna was hij er echt ziek van en hij draaide zich om op de bank

Luka voelde dat er iets niet goed was, maar hij wist niet wat. Hij stak over, en liep daarna een steeg in, die rechtstreeks naar zijn huis leidde. Hij haatte deze steeg, maar anders moest hij een enorm rondje om lopen, en daar had hij geen zin in. Hij was al doodop. De hele nacht had hij wakker gelegen.

Kira knikte en liep rustig achter Dacota aan, de trap op. Hij wachtte tot Dacota het slot open had, en trok zijn zwarte katana uit de schede, voor het geval dat de jongen zou aan vallen.