the division

"Dat lijkt me leuk" zei Riven glimlachend. "Ik hou van lezen, schrijven en soms gewoon alleen maar ergens zitten en nadenken. En zoals ik al zei hou ik van muziek. Ik hou er ook van om diepgaande gesprekken te voeren en mensen te helpen, maar dat had je al door denk ik."

Kira glimlachte weer. 'Als ze ooit stoppen met het oppakken, zou je nog een prima psycholoog kunnen worden.' zei hij en legde wat spaghetti op twee borden. Hij deed er wat saus overheen en zette een bord met een vork erbij op de tafel neer voor Riven. Hij zette nog een bord voor hemzelf neer en ging zitten. 'Eet smakelijk.' zei hij.

Riven glimlachte. "Dat is nog niet eens zo'n heel gek idee" zei ze grijnzend en ze ging ook zitten. "Het ziet er werkelijk heerlijk uit, misschien word je wel chefkok. Jij ook eetsmakelijk" zei ze en ze draaide wat spaghetti om de vork zoals ze dat wel eens zag en ze nam een hap.

Kira grinnikte en begon rustig zijn spaghetti te eten.

Riven at haar spagetti, het was werkelijk heerlijk en ze genoot met volle teugen. Toen hoorde je een deurbel gaan.

Kira kon zien dat Riven ervan genoot. Hij glimlachte. 'Wat is je-' Maar hij stopte zijn zin toen hij de deurbel hoorde gaan. Hij zuchtte en legde zijn vork neer. 'Ik ben zo terug. Blijf in de keuken.' zei hij. Hij stond op en liep naar de deur toe, die hij rustig open deed.

Riven bleef gespannen zitten en wachtte af.

Jake grijnsde naar Kira toen deze de deur opende. "Hej, ik hoorde dat je ziek was dus ik dacht ik kom even langs" zei hij terwijl hij zichzelf binnenliet. "Wat heb je?"vroeg hij en hij bekeek Kira onderzoekend.

ROTJAKE XD
---

Kira vloekte in zichzelf toen hij Jake zag en sloot de deur achter hem. Hij liep naar de bank toe, en plofte erop neer. Hij moest nu heel goed acteren, anders zou Jake hem niet geloven. Hij legde zijn hand op zijn voorhoofd. 'Barstende hoofdpijn... de dokter is hier geweest, maar hij weet niet wat er aan de hand is...' zei hij met een hese stem.

Jaa anders wordt het te zoetsappig:D
---

Riven hoorde dat iemand binnen was gekomen en ze keek om zich heen. Ze moest zich verstoppen voor hetzelfde geld kwam die gast de keuken ongevraagd in. Ze keek naar de keukenkastjes, als ze zichzelf helemaal op zou vouwen moest het passen. Ze opende het gootsteen kastje waar gelukkig alleen een paar schoonmaakmiddelen stonden. Heel stilletjes schoof ze deze achter in de hoek en ze kroop in het kastje.

Jake knikte en ging ook zitten. "Ik hoop dat het niks ergs is, want zonder jou missen we een belangrijk deel van het team. Weetje wat ik doe? Ik zet een pot thee, dat kun je wel gebruiken" zei Jake en hij stond op en liep naar de keuken. Hij legde kalm zijn hand op de deurklink.

Kira vloekte weer in zichzelf toen Jake naar de keuken ging. 'Hoeft niet, Jake. Ik heb al thee gehad.' zei hij, en hoopte dat Jake niet naar binnen zou gaan. Hij hoopte ook dat Riven zich had verstopt.

"Rustig nou maar, ik eet heus je voorraadkast niet leeg." zei Jake en hij rolde met zijn ogen en ging de keuken in en liep naar het aanrecht. "Je hebt gekookt?" zei hij verbaasd toen hij de pan zag. Hij draaide zich om en zag twee halflege borden op tafel staan. "Heb je visite?"

Riven hield haar adem in.

'Had.' zei Kira kort. 'Ik had eerst gekookt, en toen kwam iemand langs. We hebben samen wat gegeten, maar daarna kwam die hoofdpijn. Ze is toen naar huis gegaan, en ik ben op de bank gaan liggen.' Liegen was makkelijk genoeg voor hem. Het was aan Jake om het te geloven.

Jake deed water in de waterkoker en zette het aan. "Ze?" vroeg hij grijnzend. "Je had een meisje meegenomen? Vertel me alles over haar!"

'Het gaat je helemaal niks aan.' zei Kira met een grijns.

"Doe niet zo flauw" zei Jake lachend.

Riven voelde een nies opkomen. Ze hield haar adem in en haar handen stevig voor haar mond. Maar ze kon het niet voorkomen. "Hatjsie" klonk er vanuit de kast.

"Wat was dat?" vroeg Jake verbaast en hij hield zijn oren gespitst en hij bukte zich naar het kastje. "Volgens mij kwam het uit je keukenkast jongen.." en hij legde zijn hand op het handvat.

Riven probeerde uit alle macht zijn geheugen te wissen maar het lukte niet. Ze kon hem niet zien namelijk.

Kira wiste vlug Jake's geheugen uit, zodat hij compleet vergat dat Riven nieste. 'Ik doe niet flauw. Je hoeft het gewoon niet te weten.' zei hij.

Jake keek even verward naar het kastje en ging toen weer recht staan. "Nouja, laat me maar wat horen als het wel iets word ofzo." mompelde hij nog steeds een beetje verstrooit. "Oja, ik was thee aan het zetten." hij deed het heette water in een kan. "Waar liggen je theezakjes?"


Ik had pas die film gezien! Was best vet:)

Kira grijnsde een beetje suf en wees naar een pot op het aanrecht. 'Daar.' zei hij kort en ging voor het kastje staan waar Riven in zat. Hij leunde met één hand op het aanrecht en legde een hand tegen zijn hoofd, zodat zijn pretend-to-be-sick-act goed ging.

Riven glimlachte opgelucht. Maar ze moest alert blijven, hij was nog niet weg. Ze moest geen geluid meer maken.

Op dat moment ging de pieper van Jake af en hij vloekte en haalde het ding tevoorschijn. "Ze zijn iemand op het spoor, ik kan beter gaan, ze hebben mijn hulp nodig." mompelde hij chaggerijnig. Hij deed een theezakje in de pot. "Zorg een beetje voor jezelf, we hebben je hard nodig!"

Kira knikte. 'Toch bedankt dat je langskwam.' zei hij kort en was blij dat hij weg ging. Als hij Riven ook maar zag of voelde, was ze de pineut, en hij ook!

"Drink die thee maar, dat zal je goed doen" zei Jake en hij haastte zich het huis uit.

Zodra Riven de deur hoorde sluiten kroop ze uit de kast. "Dat scheelde niet veel" zuchtte ze terwijl ze zich uitrekte. Ze had helemaal dubbel moeten zitten, dat was niet fijn voor je rug. Maar je moest alles doen om te overleven in deze wereld.

Kira zuchte opgelucht toen Jake weg was, en keek naar Riven die nu uit de kast kwam. 'Zeg dat wel... Wat een timing heeft hij toch weer...' zei hij, en plofte neer op een stoel. Hij keek even naar de pot met thee. 'Thee?' vroeg hij toen.

"Ik pak het wel" zei Riven glimlachend en ze pakte twee kopjes uit de kast in schonk het in. Ze zette ze op de tafel neer en ging tegenover Kira zitten. "Misschien kan ik beter weer gaan. Als er mensen langskomen en ze vinden me dan breng ik je alleen maar in problemen" zei ze langzaam.

'Ik doe gewoon de deur niet open. Klaar.' zei Kira en deed een klontje suiker in zijn thee. Hij leunde zijn hoofd op zijn hand en roerde het thee langzaam tot het suiker was verdwenen.

"En dat komt niet verdacht over?" zei Riven een beetje sarcastisch en ze nam een slokje van haar thee. "Ik wil je niet in de problemen brengen.."