Two makes the seal.

Emma was een lange tijd stil, dit was wel het laatste wat ze verwacht had. Ze keek voor zich uit en dacht na. 'Ik begrijp het.. denk ik.' zei ze langzaam. 'Je wordt geboren in dit leven, en vanaf het begin worden er keuzes voor je gemaakt waarvan ze verwachten dat je die maar accepteert. Je leeft het leven wat zij voor je verzinnen, ongeacht je eigen mening.. of alle dromen die je voor jezelf hebt uitgekozen.. '

Kyara liep de hoek om en knalde voordat ze het doorhad tegen Julia op. Ze wankelde achterover en viel op de grond terwijl ze met veel kabaal het dienblad met de bekers liet vallen. Geschrokken keek ze omhoog.
Nathaniel keek zwijgend voor zich uit.

Emma keek naar de fontijn voor hun. 'Ondanks dat het niet mijn keuze is.. ' zei ze uiteindelijk. 'Ik zal doen wat het beste is voor mijn volk, als dat het enige is wat ik kan doen in dit leven.' Ze stond op. 'Je mag zelf kiezen hoe je je gedraagt tegenover mij, en het spijt me dat het lot zo voor je bepaald is, maar ik zal de keuze van mijn vader niet in de weg staan.. '

Julia's vader zou woedend zijn geworden in deze situatie. Maar Julia glimlachte naar het meisje. "Het maakt niet uit." zei ze en ze ging op haar knieën zitten om haar te helpen met de scherven. "Ik keek ook niet uit, ik was in gedachten."

Kyara krabbelde overeind. 'Het spijt me zo verschrikkelijk erg! Laat mij het alsjeblieft doen, straks bezeerd u zich nog,' zei ze terwijl ze de scherven bij elkaar begon te rapen.
Nathaniel klemde zijn keuzen op elkaar. 'Er is geen mogelijkheid dat je dat volhoudt. Hoe ben je van plan om de rest van je leven door te brengen met iemand die je haat?' zei hij kwaad.

Emma keek hem fel aan. 'Geloof me daar heb ik genoeg ervaring mee.' zei ze bot. 'Ik weiger om jou de toekomst van mijn volk te laten bepalen.. Jij bent kwaad omdat je vader jou lot bepaald. Maar ondertussen bepaal jij nu ook dat van mij.' riep ze.

rabb was het pales in gelaten toen hij had vertelt tot hij benjamin deed helpen en hij liep de binnen plaats op en keek rond...waar moest hij ook alweer naar toe, en hij begon te lopen eerst een stuk over de binnen plaats maar dan toch het kasteel in

Julia keek naar Kyara. Natuurlijk wou ze niet geholpen worden. Waarschijnlijk had de koning dat zelfs verboden. Toch raapte ze wat scherven op. "Scherven brengen geluk, en dat is net wat ik kan gebruiken." zei ze en ze stopte een van de scherven weg in haar jurk. "Hoe heet je?" Dit kwam werkelijk perfect uit. Ze zou dikke vriendinnen worden met al het personeel.

Kyara keek Julai verbaasd aan. Ze tilde het dienblad met de schreven op en rechtte haar rug. 'Kyara,' zei ze terwijl ze een klein buiginkje maakte.
Nathaniel zuchte geirriteerd. 'Het zou me niet minder kunnen interesseren,' snauwde hij.

Emma keek hem kil aan. 'Ik had ook niet anders verwacht.' zei ze. 'Hypocriet' mompelde ze. Toch ging ze weer naast hem zitten. Er was een reden voor het feit dat ze in dit leven geboren was, en ze moest er iets van maken.

Nathaniel stond op. 'Blijf voortaan bij mij uit de buurt, ik wordt ziek van je' zei hij kil en beende weg.

raab zuchte naar enige tijd lopen en keek rond, hier was hij gister totaal niet geweest...de volgende keer kon hij beter een kaart vragen en hij ging met een hand door zijn haren en keek rond, welke weg zou hij nemen en hij koos voor links en hij liep door na denkent, wat hij allenmaal zou moeten doen

Emma keek hem zuchtend na. Wat een lul >< Toch moest ze volhouden.

Julia knikte vriendelijk naar Kyara. "Leuk je te leren kennen." zei ze. "Hoe vind je het hier?"

><

Nathaniel liep met een kwaad gezicht naar binnen toe.
Kyara glimlachte. 'Het bevalt me prima,' zei ze beleefd.

rabb zuchte ergerent en de kaarsen die brande om voor licht te zorgen in het kasteel gngen erger branden aangezien hij nogal wat kwaad werd en hij dde kracht vuur had. stom kasteel, alles lijkt op elkaar dacht hij, hij zou wachten tot hij iemand de weg kon vragen,

"Mooi zo, ik ben blij dat je gelukkig bent" zei Julia vriendelijk. Vervolgens zag ze een boze prins voorbij stampen die ze herkende als Emma's verloofde. "Sorry Kyara, ik moet even iets doen." zei ze snel en ze beende achter de prins aan en ging voor hem staan. "Luister, ik weet niet wat je allemaal tegen mijn zus hebt gezegd maar als je haar niet behandeld zoals je zou moeten dan heb je met mij te maken." beet ze hem toe. Ze kende de hele knul niet maar hij mocht niet de rest van Emma's leven verzieken.

Emma ging op zoek naar Julia, maar ze liep voor de zekerheid een andere richting in dan Nathaniel, die wou ze voorlopig niet tegenkomen. Ze moest er niet aan denken om misschien binnenkort met hem mee te moeten, want als ze getrouwd waren, vreselijk, dan moest ze misschien wel met hem mee. Ze rolde met haar ogen, het was maar beter voor hem om uitgehuwelijkt te worden, wie zou er nou uit zichzelf voor hem kiezen?

Kyara keek de prinses met een verbaasd gezicht na en liep toen richting de keukens. Ze kon haast niet geloven dat ze GEEN preek had gehad omdat ze zo onhandig was geweest.
Nathaniel vergat even zijn boosheid en keek het meisje met een vragend gezicht aan. 'En jij bent...?' vroeg hij.

auch, dat zou ze eens tegen hem moeten zeggen XD

rabb bleeft tegen de muur staan en keek afwachtent rond hij voelde zich net een klein kind, op straat niet daar wist hj overal de weg wel.

Ghehe, vraag me af of dat wel zo'n goed idee is haha.


Emma was opzoek naar Julia, ze dacht haar van achter te herkennen, maar het bleek haar niet te zijn. Verdorie. Snel liep ze verder. 'Julia!' riep ze.

"Haar tweelingzus. Sorry dat u me gemist hebt bij de ontmoeting. Ik had betere dingen te doen dan uitgehuwd te worden." zei Julia kortaf en ze keek hem aan. "Als je maar weet dat haar leven verzieken niets oplost. Je maakt haar een stuk gelukkiger door het huwelijk af te blazen of er het beste van te maken, aan jou de keuze."

Emma keek om zich heen. 'Julia!' riep ze, waar hing ze nou toch altijd uit? Ze had haar nodig.





Ik ga zumba doen! Ben er over een uur ongeveer weer! Laat me niet te veel missen >< Want.. dat is gewoon niet leuk, ghehe. Byyee <3

ik denk het niet XD Haha, het is wel leuk om voor de verandering eens niet een rol te spelen die aardig is

Nathaniel haalde zijn schouders op. 'Wat denk je dat ik probeer te doen,' mompelde hij terwijl hij zich omdraaide.
Kyara zag een jongen op een ongemakkelijke manier tegen de muur leunen. 'Zoek je iemand?' vroeg ze terwijl ze naar hem toeliep.

byee!

benjamin, schrok wakker. hij lag in zijn stoel. was hij nou echt ingedommeld? alweer een teken dat hij ouder werd. hij voelde ook een uitbarsting van magische energie. hij zuchte 'dat zal rabb wel zijn, tijd dat ik die jongen help zijn krachten onder controle te houden' hij stond op. hij had vaker een grote hoeveelheid magische energie gevoeld terwijl hij in de stad was, op zoek naar pijp tabak.. en toen had de bron zich ineens naast de deur naar zijn vertrekken verstopt. hij stond op en ging op zoek naar de jonge pyro-magiër.