Two makes the seal.

rabb keek nu enkel voor zich uit hij kon niet achterom kijken..dat kon hij niet

Nathaniel spoorde zijn paard aan en seinde naar de koetsier dat hij hetzelfde moest doen. Ze reden het erf af.
Kyara zwaaide.

Emma keek uit het raam, tranen in haar ogen. Ze kon niet zwaaien, ze kon gewoon niks doen..

Julia keek hem aan en drukte haar gezicht toen zacht tegen zijn borst. Ze moest echt bij iemand uithuilen. "Ik ben nog nooit gescheiden van haar geweest." fluisterde ze snikkend.

Gabe streek even door haar haar. Hij liet haar maar even, alles wat hij zou zeggen zou op het moment niet helpen. Het was gewoon heel zwaar.

rabb keek enkel voor zich uit en heild alles in het oog.
jesse keek de koets na

Nathaniel keek strak voor zich uit. Hoe verder ze van het kasteel verwijdert raakten, hoe meer gespannen hij werd. Hij had een naar voorgevoel, een onheilspellend gevoel in zijn maag.
Kyara keek naar Jesse. 'Dus wat wil je gaan doen?'

"Het voelt werkelijk alsof we aan elkaar vast zaten en nu losgescheurd worden." snikte Julia zacht.

Gabe had zelf geen broers of zussen, en wist neit hoe het voelde, maar het verdriet van Julia raakte hem wel. 'Maar jullie zullen elkaar terug zien.'

Emma sloeg haar handen voor haar gezicht.

"Ik weet het.." zei Julia zacht. "Maar het zal nooit meer hetzelfde worden..." ze veegde haar tranen weg en keek hem aan.

Gabe keek haar aan. 'Maar dat het niet het zelfde is betekend niet dat je niet gelukkig kan zijn. Het is nieuw, het is anders en het is wennen. Maar je zal vast gelukkig zijn. '

Nathaniel zuchte. 'Ik heb het gevoel dat ons iets verschrikkelijks te wachten staat,' zei hij op ongemakkelijk toon.

Julia glimlachte waterig en knikte. "Ik hoop het." zei ze zacht. "Maar ik heb het gevoel dat ik misschien wel gelukkig kan worden als ik bij je ben.. Daar ben ik dankbaar voor"

benjamin kon het voelen...er ging iets gebeuren. hij wist we dat hij niet op het spoed bezoek aan een van de gewesten in had moeten gaan. hij was net weer terug en direct hoorde hij dat het oorlog was in het land van buckley. daarbij zou nathaniel ernaartoe gaan en emma ging mee... hoewel hij zich heel erg af vroeg of dit wel een van de beste ideeen van het meisje was geweest, maakte hij zich meer zorgen om de verandering in de magische stromen die hij had gevoeld bij zijn terug komst. 'alsof er een storm op uitbarsten staat.' mompelde hij.

Gabe glimlachte. 'Ik zal mijn best doen om je gelukkig te maken.'


Emma krijgt straks zo ongeveer die dinges van het begin van de ramp enzo.. Hoe heet zo'n ding.. visioen. ><

hij vloog bijna door de gangen. op zoek naar julia. tot hij haar vond bij gabe. "gaat het een beetje met je?" vroeg hij bezorgt.

Julia ook dan denk ik?


Julia knikte naar Gabe en keek op toen ze Benjamin hoorde. Ze keek hem aan en voelde opnieuw de tranen opkomen. "Het doet me zoveel pijn dat ze weg is." fluisterde Julia

emma krijgt het moment dat het begint ofzo.. XDD en julia het gevolg.. wat was het ook weer?? ><


Gabe keek naar Benjamin, die kende hij nog niet.

ik voel het ook, zucht rabb die wenste tot het niet uit zou komen maar wist tot het wensen niks er tegen kon doen

Nathaniel zweeg weer. Hij reed verder.

emma kreeg toch juist de gevolgen? XD

hij keek naar het huilende meisje, hij was in ieder geval blij dat gabe haar leek te bevallen. "er zijn nou eenmaal dingen in het leven die niet zo fijn zijn. maar ik verzeker je, jullie zien elkaar weer." hij glimlachte, ookal voelde hij zich er niet zo zeker van. dat voorgevoel zat hem nog altijd dwars.

XD oja! Sorry maar wat kreeg Julia dan .<! ?? En lol emma heeft dus geen flauw idee wat er aan de hand is. Maar... wat is trouwens de RAMP ofzo die gebeurd als ze uit elkaar zijn >< ?



Emma keek naar buiten.

(julia siet het moment van de voorspelleing en emma ziet wat voor gevolgen het bevreide kwaad heeft.)

>< siet?

XDDD

Nathaniel hield plotseling hield. Hij hief zijn hand op als teken dat de koetsier ook moest stoppen. 'Ik hoor iets,' mompelde hij.