Two makes the seal.

Dan kreeg Julia dus de gebeurtenis. Maar ik ben niet zo fantasirijkxD


Julia knikte waterig en ze keek naar Benjamin. "Je hebt gelijk." zei ze zacht. "Sorry ik ben onbeleefd. "Dit is prins Gabriel, en Gabriel dit is Benjamin."

benjamin schudde de hand van gabe. hij was nog nooit bij de koninklijke familie van gabe geweest, vandaar dat hij hem niet kende behalve van verhalen.

Gabe glimlachte, hij had wel van Benjamin gehoord. Hij boog voor hem. 'Wat een eer u te ontmoeten.' zei hij. Want hij kende hem nog niet.



Ja ik doe wel dat ze het in een soort droom trance ding krijgt, maar pas als er niks aan de hand is.


En fijn mijn buren vragen het nummer van een vriendin van mij, als oppas adres, maar zij krijgt MEER betaald daar !!!! FAIL, ik heb meer ervaring.

Plotseling voelde Julia zich duizelig en viel ze flauw. Ze zag een beeld van Emma die het koninkrijk verliet.

rabb keek waakzaam rond en ging goed kijken rond en dan sprong hij van de koets af en trok nathaniel van zijn paard af zo, en hij voorkwam dat hij geraakt werd door een pijl, en hij keek hem aan heb j niks...vraagt hij

"de eer is geheel wederzijds, uwe majesteit." en hij boog eveneens. maar zag toen julia flauwvallen. toen hij haar wilde helpen begon zijn hoofd te steken van de pijn. hij greep zich aan de stoel vast om niet om te vallen. hij probeerde te blijven kijken maar door de pijn was alles wazig. er was iets vreselijks aan het gebeuren. maar hij moest zich over de pijn heen zetten.

Gabe ving Julia op en legde haar op een bank in de buurt. Hij keek bezorgd.

Emma voelde hoe de koets tot stilstand kwam en keek op.

Nathaniel krabbelde overeind en schudde zijn hoofd. 'Dankjewel.' Hij keek om zich heen en besefte dat ze omsingeld waren door mensen op paarden en te voet. Hij slikte.

Emma hield zich stil.

Julia zag nu precies waar Emma was. Hoe ze het land van Nathaniel binnenging en de koets stopte.

Gabe keek naar Julia en wachtte tot ze bij kwam.

ik en mijn papa gaan even mijn nieuwe computer installeren etc, dus brb!

rabb keek naar de mensen die hen omsingeld hadden,luister, begon hij maar een pijn kwam neer voor zijn voeten en hij keek van nathaniel naar de meenigte rond hun, en dan deed hij koppig een stap voor uit, hij is niet de zoon naar zijn vaders wensen...bego hij luid te spreken

Kay goodluck !

OKaaj! totzoo:)


Julia kwam langzaam bij en ze keek naar Gabe. Ze wist heel zeker dat ze een visioen had gehad en dat Emma elk moment de gevolgen zou zien. Maar ze wist niet of ze het hem mocht vertellen. Ze zag btw dat Emma werd uitgehuwd want ik had het verkeerd begrepen.

Nee het vertrek klopt wel, maar tot daar Wat geweest is. Dus het moment dat ze weg reed, of iets. .Het moment van het punt dat ze uit elkaar gingen.. Als ik het goed begrepen heb van Klaas.


Gabe keek haar fronsend aan. 'Wat is er?'

(julia zou het moment dat de voorspelling gedaan werd zien XD. dus heeeeeeeeeeel lang geleden toen een magier de vloek uitsprak...weet je wel...dat rijmpje.verder niet erg hoor...dit kan ook...denk ik...)

"Ik voelde me opeens duizelig." zei Julia en ze kwam langzaam weer overeind. "Sorry, ik heb dit wel eens vaker.."

Gabe knikte. 'kan ik iets voor je doen?'

"Ja, maak je geen zorgen." zei Julia glimlachend. "Zal ik je vanavond meenemen naar buiten?"

de pijn was even snel weg als het gekomen was...maar nog steeds stond benjamin te trillen op zijn benen...het had gevoeld alsof er een grote energie uitbarsting had plaatsgevonden, en hij er direct naast had gezeten. zijn oog viel op julia, die nog altijd wat draaierig was. dat zette de radertjes in zijn hoofd aan het denken. "sorry...excuseer mij even...ik moet...iets controleren..." en hij rende weg.

Gabe knikte. 'Ja is goed.' zei hij. 'Moet je nu even rusten?

Julia had benjamin verbaast nagekeken en vroeg zich af wat hij zojuist ontdekt had. Ze hoopte iets positiefs. Vervolgens keek ze weer naar Gabe. "Ik geloof dat het wel weer gaat." zei ze geruststellend.

Gabe stak zijn hand uit om haar overeind te helpen. 'Mooi'

hij baande zich een weg naar zijn vertrekken...hier en daar vast grijpend aan een trapleuning om niet om te vallen. daar aangekomen vulde hij zijn stenen schaal met water. hij begon ingewikkelde patronen van vurig witte vloeistof boven het wateroppervlak te tekenen.