Two makes the seal.

Nathaniel liet Emma's pols los. 'Je liegt.'

Emma slikte en keek hem aan, ze zweeg. Ze loog inderdaad en ze ging het niet ontkennen.

Nathaniel keek Emma afwachtend aan.

Emma keek naar de grond. 'Waarom deed je dat?' vroeg ze zacht.

'Wat?' vroeg Nathaniel.

Emma keek hem doordringend aan. 'Je weet best wat ik bedoel.'

Nathaniel wende zijn blik af. Hij zweeg.

Emma bleef naar hem kijken, wachtend op een antwoord.

'Dat zei ik toch. Het was een experimentje,' zei Nathaniel nog steeds haar blik ontwijkend. Hij haalde zijn schouders op.

'Om wat precies te proberen..?' Emma probeerde zijn blik te vangen.

Nathaniel keek Emma eindelijk aan 'Ik weet niet..' zei hij aarzelend.

Emma beet op haar lip en wachtte op meer uitleg.

rabb was na aant denken en bleef zwijgent staan toen de 2 met elkaar waren aant praten,
misschien moest nathaniel zich tegen zijn vader keren en dat aan het volk laten zien tot hij het eens was met hun en niet met zijn vader en hij keek nathaniel aan

Nathaniel liep zwijgend zijn kamer terug in en sloot de deur achter zich. Hij keek Rabb afwachtend aan.

rabb keek nathaniel aan, misschien moet je je tegen je vader keren en dat aan het volk laten zien, zegt rabb en hij wachte af het was moeilijk wat hij van hem vroeg dat wist hij

Nathaniel fronste zijn wenkbrauwen. 'Je wilt dat ik me tegen mijn vader keer?'

rustig, het is enkel een idee, zegt rabb dan snel er achter aan. maar ik denk tot het volk genoeg heeft van je vader..al is je dat al duidelijke net als het geen tot ze bang zijn tot jij net zo bent en je moet ze laten zien tot je niet bent als hij. ik zou niet weten hoe je het anders kan laten zien, zegt hij zachtjes en hij ging bij het raam staan

Nathaniel knikte langzaam. 'Oke,' zei hij vastbesloten. 'Maar wat wil je dat ik doe?'

rabb dacht even na, het volk moet zien tot je voor hen op komt, terwijl je vader er bij is. denk ik zegt hij na denkent

Julia liep naar haar kamer en liet zich op bed vallen. Het was een lange dag geweest, maar ook een fijne dag.

'Hoe doe ik dat?' vroeg Nate. Hij had zelf geen flauw idee hoe hij dingen moest aanpakken, daarom was hij erg blij met Rabb's help.

weet ik veel, zegt rabb en hij keek hem aan, en hij ging tegen de muur aan staan, zeg tot hij iets niet moet doen als het volk er bij is..snap je, vraagt rabb en hij keek nathaniel aan

Nathaniel dacht even na. 'Ja dat lukt wel,' zei hij.

ik zal in de buurt blijven mog je me nodig hebben, zegt rabb en hij liep richting de deur en keek naar hem, kan ik nog iets voor je..u doen vraagt hij dan proberent toch wat netter over te komen
----

zullen we doen tot nathaniels vader dat gehoort heeft en tot rabb beschuldigt wordX3

Nathaniel glimlachte. 'Nee, je doet al meer dan genoeg. Bedankt Rabb,' zei hij oprecht.
De koning stond bij de deur het gesprek af te luisteren.

haha ja is goed XD