Nathaniel blokkeerde de aanval van de soldaat en haalde uit naar hem met zijn zwaard.

Emma viel een soldaat aan en probeerde er niet aan te denken dat dit ook maar gewoon hun werk was en dat ze de helft kende.

De soldaat keek kwaad naar Nathaniel en haalde opnieuw uit.

Nathaniel dook opzij om te voorkomen dat hij geraakt werd. Hij krabbelde overeind en viel de soldaat weer aan.

Emma wist een soldaat te raken, maar een zwaard schampte ook bij haar zelf langs haar arm, ze keek kwaad en probeerde zich beter te verweren. Ze moesten hier wegkomen..

De soldaat viel Nathaniel aan, een ander kwam hem te hulp.

Nathaniel vocht verbeten door. Hij keek naar Emma. 'Maak dat je wegkomt!' riep hij.

Emma vocht door. 'Je denkt toch niet dat ik jou alleen ga laten!?' riep ze.

Nate schudde zijn hoofd. 'Ga nou! Alsjeblieft!' zei hij. Hij kromp ineen toen hij een trap in zijn maag kreeg.

Emma vocht door. 'Ze zullen toch wel achter me aan komen'

Nathaniel verstevigde zijn grip op zijn zwaard en haalde uit naar een van de soldaten. 'Luister nou eens voor de verandering!'

Emma bleef koppig staan. 'Ik weiger om je alleen te laten!" riep ze en ze vocht door. De soldaten grepen Emma vast en die trapte heen en weer. 'laat me gaan!' riep ze, haar armband die ze van Benjamin had gekregen begon te bewegen, en de slang beet een van de soldaten die haar verschrikt losliet.

De soldaat naast Nate was afgeleid door de slang en Nate boorde met een beweging zijn zwaard door zijn borstkas.

Emma vocht ondertussen door terwijl Sasha (zo heette de armband geloof ik >< ) hielp.

Nathaniel stak de andere soldaten neer en greep de teugels van één van de paarden. Hij steeg op en stak zijn hand uit naar Emma. 'Kom op.'

Emma pakte zijn hand uit en steeg op, ze stopte haar dolk snel weg. En Sasha krulde zich weer op om haar arm.

Nate spoorde het paard aan en galloppeerde het pad af. Hij keek over zijn schouder naar Emma. 'Gaat het?' vroeg hij op een bezorgde toon.

Emma keek naar haar arm waar een snee zat. 'Ja' zei ze, 'en met jou?'

Nate knikte. 'Jahoor,' zei hij en keek weer voor zich uit. Hij spoorde het paard aan om harder te lopen.

Emma hield hem vast zodat ze niet van het paard zou vallen. 'Ze zullen zo wel achter ons aankomen'

Nathaniel knikte. 'We zullen ergens moeten onderduiken. Er is ergens verderop een dorpje gelukkig,' zei hij.

Emma knikte. 'Ik hoop dat we ze voor zijn, ze zullen het logisch vinden dat we naar dat dorp gaan natuurlijk.' zei ze. Ze was blij dat ze hem niet alleen had gelaten.

Nathaniel reed zwijgend door totdat ze het dorp bereikten. Daar hield hij het paard in en steeg af. Hij tilde Emma ook van het paard af en keek rond.

Emma keek het dorpje rond. 'Misschien in een herberg ofzo?'

Nate keek Emma bedenkelijk aan. 'Dat is waarschijnlijk de eerste plek waar ze kijken,' zei hij.

rabb was ergens XD

Ergens bij hun neem ik aan? XD

Nate keek Rabb aan. 'Waar denk je dat we ons het beste kunnen verbergen?' vroeg hij.