Nathaniel keek Rabb onderzoekend aan. 'Is het oke om hem daar achter te laten?' vroeg hij.

Emma zweeg en hield zich er maar buiten.

rabb keek nathaniel aan, jah ik ken ze, zegt hij eerlijk tegen hem, hij wist tot jesse niet mee kon dat was veel te gevaarlijk

Emma knikte. 'Ok.' zei ze. "Zullen we verder gaan?' vroeg ze voorzichtig.

Julia leefde ook nog ergens, maar waar? Ik heb geen idee!

Nate was saai XD

Emma had een onrustig gevoel en trok aan Nate's arm. "We moeten hier weg.' mompelde ze. 'Snel! ze had het gevoel dat de soldaten van haar vader niet ver waren.

Gaberiel zocht Julia.

Nate keek Emma vragend aan. 'Waarom?'

Emma probeerde hem ongeduldig mee te trekken. 'Kom.. nou!' zei ze, maar hij was veel te groot en te sterk om zomaar meegetrokken te worden door haar.

Nate keek Emma aan alsof ze gek was maar liep toch met haar mee. 'Wat is er nou?' zei hij.

Emma keek hem aan. 'Ze komen er aan.'

Nate stond stil en staarde Emma aan. 'Hoe weet je dat?' vroeg hij en keek haar onderzoekend aan.

Emma keek hem aan. 'Ik voel het, maar maakt het wat nou uit? Kom nou!' zei ze geïrriteerd, hij geloofde haar niet en bleef staan, dat vond ze nogal vervelend.

Nate keek Emma zwijgend aan. Uiteindelijk greep hij haar bij haar pols vast en trok haar de bosjes in.

Emma werd een bosje ingetrokken en viel om, ze lag/zat op de grond en keek hem verbijsterd aan.

Nate knielde neer naast Emma en keek haar met een verontschuldige grijns aan.

Emma kreeg een kleine grijns op haar gezicht maar keek op toen ze hoefgetrappel hoorde.

Nate legde zwijgend een vinger op zijn lippen. Hij luisterde naar de geluiden met ingehouden adem.

Emma gluurde door de bosjes heen en zag soldaten aankomen, ze snakte zachtjes naar adem en keek met grote ogen door de bosjes.

Nate boog zich voorover en legde een hand op Emma's mond. Hij trok haar naar zich toe en verborg zijn gezicht in haar haren. Hij slikte.

Emma zweeg en wachtte af of ze eventueel ontdekt zouden worden.

Nate wachtte af. Hij voelde zijn hart als een gek kloppen.

Emma keek vanuit haar ooghoeken even naar Nathaniel, toen werd er met een ruk een stuk van de struik opzij geduwd, en een soldaat keek ze vals grijnzend aan. 'Hier.' zei hij. De soldaat zag de hand van Nathaniel om Emma's mond zitten en hij trok zijn zwaard. Hij was in de veronderstelling dat Nathaniel Emma had gekidnapt ofzo. 'Laat haar gaan.' zei hij agressief.

Nathaniel keek geschrokken op, maar zijn blik werd al snel vijandig. 'Ik doe helemaal niets voor jou,' beet hij de soldaat toe terwijl hij overeind kwam en zijn zwaard trok. Hij ging voor Emma staan.

De soldaat viel Nathaniel aan. En twee anderen soldaten kwamen daar ook bij staan, Emma trok haar dolk.