rabb ontweek toen hij hem probeerde te grijpen. BLij...begon hij maar hij was stil toen hij een hand op zijn voorhoofd voelde en een rond zijn middel en dacota was de gene die dat deed ze dracht haar lippen naar zijn oor en vluisterde iets. rabb keek geschrokken en probeerde zich los te trekken maar dan licht de hand van dacota zwart op. rabb wist niet wat hij zag hij stond midden in zijn verleden en zag zijn moeder...en hij wist meteen welke dag dit was hij was toen klein en hun dorp werd door iets aangevallen hij wist alleen niet door wat en hij rende naar haar toe dacota keek naar rabb wienst ogen wazig waren en tot zijn lichaam langzaam slap werd. gani piepte en liet edmunt los en wagelde naar rabb en dacota
dacota tilde rabb op die nu helemaal van de wereld was en soms iets mompelde. gabi wilde haar tanden in de enkels van dacota zetten maar ze zette speels een stap op zij. ik eer het je wel als je wilt, als je me zegt hoe jij krachten hebt, en ze begon dan terug naar de kamer te lopen
dacota knikte ze begreep het wel, ze had eerst ook jaaren niet gesproken over hoe ze een schim was geworden, dan stopt ze bij de kamer en lecht rabb op de bed neer, en zei nog iets en rabb viel nu pas helemaal weg, zo van hem heb je een paar uur geen last, als hij wakker word kan hij bang zijn, zegt ze en ze loopt naar de raam en repereert het.
gabi piepte angstig en wild ze wilde weg bij edmunt en bij rabb zijn
Rabb sliep Gabi was meteen stil en keek edmunt met grote ogen aan ze wilde niet weg ze wilde enkel bij rabb blijven. Dacota grinnikte ik ben een schade. Zegt ze dan en keek hem met een glimlach aan, dat verklaarde eigelijk wel waaro ze zich zo raar gedroeg.
Laat ze niet te lang uit een roept dacota edmunt nog na en dan loopt ze de kamer uit om nog eenblik op rabb te werpen Gabi keek edmunt met grote ogen aan en dan naar rabb en ze piepte naar hem
Edm liep met Gabi door de gangen. "Rustig maar, je mag straks naar hem terug. We gaan gewoon even iets te eten halen voor je," zei hij zachtjes tegen Gabi toen ze uit het zicht van Dacota waren . In werkelijkheid was hij zelf ook een drakenrijder, alleen er was iets mis gegaan.
feniks vlame
Aantal berichten : 4585 Registratiedatum : 09-07-10 Woonplaats : de 2e ster aan de rand recht door tot nooit gedacht land
Gabi keek edmunt aan en keek nog even achterom en je merte tot ze graag terug wou , ze hoordehet woord eten al trok haar dat niet zo erg aan maar ze had wel honger en ze piepte zachtjes naar edmunt
Gabi piepte dat laste ze wel en ze bekeek edmunt echt gemeen leek hij niet maar ze was de uituaal richtijg rabb niet vergeten en ze vroeg zich dingen af over hem
Gabi slokte meteen de vogel op aangezien ze honger had en toen ze pas uit het eiwas had ze maar een muisje gahad enze keek edmunt aan of hij nog wat had
Destiney wachtte op het juiste moment, ze had Edmund de hele tijd vanuit de schaduwen gevolgd. Toen het kleine draakje de kamer binnen was gegaan drukte ze Edmund tegen de muur aan en zette haar dolk tegen zijn keel. Ze keek hem vel aan. 'Je denkt nu zeker dat je alles bent? Nu je mijn vader ervan hebt weten te overtuigen dat jij de rijder en diens draak gevonden hebt. Dat jij ze mee hebt genomen. Maar je bent niet zo stoer jongetje je bent zwak.' Destiney haar haat voor Edmund was tot stand gekomen toen hij zich met haar zaken ging bemoeien en hij zou heel wat moeten gaan doen voordat ze hem zou accepteren in haar huis.
Gabi waggelde snel naar binnen richting het bed en kroop er op en ging bij rabb liggen die vast zat in een erge herinnering waar dacota hem heen gebracht had maar die nu langzaam begon op te klaren
'Ik wil dat je je niet met mijn zaken bemoeid. Als ik erbij was geweest toen je die rijder en zijn draakje binnen had gebracht was het een stuk anders gelopen. Dat verzeker ik je.' Ze legde het mes zachtjes tegen zijn wang en drukte toen lichtjes. 'Het liefste zou ik nog willen maarja. Dat plezier zul je me wel weer niet gunnen.' Destiney haar ogen stonden vol haat, afkeur en woede. Haar ogen schoten nog net geen vuur. 'Ik voel dat je wat mist. Maar dat krijg je hier niet terug. Een ook geen wraak.'
Onderwerp: Re: dragons and riders 
