Maaike & Anniek <3!

Sirius scheen om zich heen. Een schok ging door hem heen toen hij zag wat het was dat hen achtervolgde. "Gigantische Tarantula's" zei hij zacht.

Lily hield haar adem in en keek om zich heen. Overal zag ze ogen oplichten.

James bleef stil staan en hoefde zich niet eens om te draaien, ze waren in gesloten. "We komen hier niet om jullie aan te vallen.' zei hij en hij dacht aan spreuken om de spinnen eventueel aan te kunnen vallen.

Emma ging dicht bij Lily en de jongens staan, of ze hen nou haatte of niet. Wat moesten ze doen?

Lily keek angstig om zich heen. Ze waren overal. Ze zagen er nou niet bepaald uit alsof ze voor reden vatbaar waren.

"Wij kunnen het ook niet helpen dat zo'n lekker hapje zich zo gewillig in onze armen werpt." zei een akelige kraakstem.

"We willen graag weer verder. We moeten optijd terug zijn." zei Sirius met zo veel mogelijk kracht in zijn stem. Ook klaar om aan te vallen.

James merkte dat de spinnen dichterbij kwamen en hij deed een stapje achteruit, richting de rest.

Emma keek naar Sirius die niet bang was, of misschien deed alsof.. 'Ja.. uh, laat ons verdergaan, alsjeblieft.'

'jullie gaan helemaal nergens heen. Kinderen tast toe.' zei de spin en alle spinnen stormde op hen af.

Sirius begon meteen allemaal schildspreuken te roepen en hij verlamde een spin die emma aan wou vallen.

Lily deed alle vloeken die konden helpen.

'Rennen!' schreeuwde James, en hij probeerde een spin te verlammen, helaas waren daar meer lamspreuken voor nodig bij een grote spin, dus hij gebruikte een andere spreuk. Hij pakte Lily's hand en trok haar mee, hij blies een spin weg en maakte zo een opening waar hij doorheen glipte met haar.

Emma gilde toen er opeens allemaal spinnen op haar af kwamen, een spin voor haar werd verlamd. Ze trok haar stok (had ze eigenlijk al eerder moeten doen) en probeerde ook spinnen te verlammen, ze rende achter James en Lily aan.

Lily had James had vast en rende met hem mee terwijl ze ook druk bezig was met het verlammen van spinnen. Maar het waren er veel en het was onmogelijk ze te ontwijken. Een spin greep haar benen vast en ze viel overeind waardoor er gelijk een aantal spinnen bovenop haar sprongen.

Sirius verlamde een spin voor Emma en hij greep haar bij de hand. "Kom op Emma, we moeten echt sneller zijn" zei hij tegen haar en hij zetten een harder tempo in terwijl hij bleef vervloeken.

Emma knikte en rende harder terwijl ze spinnen probeerde te verlammen, naar haar idee gingen ze alleen maar dieper het bos in.

James draaide zich met een ruk om en begon een voor een de spinnen weg te blazen of te verlammen.

"Goed zo Emma houd ze op afstand." riep Sirius haar bemoedigend toe en hij ging verder met verlammen. Overal waar hij keek waren spinnen. Ze moesten op de een of andere manier hier weg zien te komen, anders zouden ze dit nooit overleven.

Lily probeerde wanhopig bij haar stok te komen die ze had laten vallen. Ze besefte toen dat James haar probeerde te redden. Ze probeerde onder de spinnen uit te komen maar het lukte niet. Ze voelde hoe een spin een web om haar heen probeerde te krijgen.

James kreeg een woedende blik in zijn ogen, ze mochten Lily geen kwaad doen. Hij blies de spin weg die het web maakte en greep haar hand, terwijl hij spinnen bleef wegblazen trok hij haar overeind, onder de spinnen vandaan. 'Rennen!'schreeuwde hij, terwijl hij nogsteeds spinnen aanviel.

Emma keek verwildert om zich heen. 'Waarheen!!!?'riep ze, terwijl ze spinnen aanviel.

Lily keek James met grote ogen aan. "Jij ook!" riep ze terug en ze greep haar stok en begon weer spinnen te verlammen. Rennen... Niet meer mogelijk, ze kon geen kant op. Ze kon enkel spinnen van haar vandaan halen.

"Maakt niet uit! Alles is beter dan hier!" riep Sirius terug terwijl hij nog meer spinnen vervloekte.

Ze moeten denk ik door Hagrid gered worden.

Emma rende weg en hoopte dat Sirius haar zou volgen. (Is wel leuk als zij verdwalen xD)

James hoorde opeens een geschreeuw. 'Nee Aragog!' hoorde hij. 'Ze benne niet slecht!.' toen hij omkeek zag hij Hagrid staan die met zijn armen boven zijn hoofd aan het zwaaien was, kennelijk was er een sein gegeven want de spinnen kropen langzaam terug.

Sirius wist zich een baan door de spinnen te banen die er steeds minder leken te worden. Hij bereikte Emma en ging naast haar rennen. "We raken ze kwijt" zei hij uiteindelijk opgelucht.

Lily zuchtte opgelucht toen de spinnen zich terugtrokken en ze keek dankbaar naar Hagrid. Ze had een lelijke snee op haar arm opgelopen door de spinnen en ze zat onder het vuil. Maar ze leefde nog.

Emma knikte. 'Gelukkig.' ze merkte dat er geen spinnen meer waren en stopte met rennen. Ze leunde hijgend tegen een boom aan en keek om zich heen.

James keek naar Hagrid. "Dankjewel!' zei hij. Hij keek naar Lily. "Gaat het?' vroeg hij bezorgd.

Sirius stopte ook en keek haar bezorgd aan. "Is alles oke?" vroeg hij terwijl hij haar observeerde. Hij zou zich later wel druk maken om waar James en Lily waren. Waarschijnlijk waren ze een andere kant op gevlucht.

Lily keek James aan en knikte lichtjes. "Ik geloof het wel, met jou ook?" vroeg ze zacht. Ze was nog niet helemaal bekomen van de schrik.

Emma knikte. 'Beetje moe.' zei ze, ze glimlachte lichtjes. 'Waar is Lily? En Potter?'

James knikte. 'We moeten terug naar het kasteel.' hij keek Hagrid aan. 'Of moeten we nog wat doen?'

Hagrid schudde zijn hoofd. 'Waar zijn Sirius en uh.. '

"Ik denk de andere kant op gerent." zei Sirius en hij keek haar aan. "Maak je maar geen zorgen. Die zijn vast ook veilig. Laten we maar terug gaan."

"Ze zijn weggerend, we zijn ze kwijtgeraakt." zei Lily en ze keek onzeker om zich heen. "We moeten ze gaan zoeken"

'Hoe, we kunnen toch niet weer langs die spinnen?' vroeg Ema.

James zuchtte. "ja maar als zij hierheen komen en wij zijn weg, wat dan?'

"Ik kan proberen Emma een bericht te sturen." zei Lily toen. Ze was al een tijdje bezig met experimenten met haar Patronus. "Expecto Patronum." zei ze en haar zilveren hert kwam tevoorschijn. "Zeg Emma je te volgen naar ons toe." zei ze zacht en ze stuurde het hert weg.

Sirius zuchtte. "Ik weet het niet.. Misschien kunnen we beter Hagrid zoeken."

Emma knikte. "maar die kan overal zijn, het bos is enorm!' ze zuchtte, opeens kwam het hert eraan.

James keek vol bewondering het hert na en glimlachten naar Lily, toen keek hij naar Hagrid. "Als Sirius en Emma hier zijn, breng je ons dan terug naar het kasteel, alsjeblieft?'

"TUurlijk, hullie hebben wel weer genoeg meegemaakt." zei Hagrid met een vriendelijke lach op zijn gezicht.

Lily keek naar James en Hagrid. "Ze zullen straks wel komen." zei ze. "Emma weet dat het hert van mij is." ze wende nu haar blik op alleen James. "Bedankt James." zei ze zacht. "Je hebt mijn leven gered net."

Sirius keek naar het hert. "Wat krijgen we nou?" vroeg hij zacht.

"We zijn veilig, volg me, Hagrid brengt ons terug naar het kasteel." klonk de stem van Lily uit het hert.

Emma glimlachte. 'Dat is de patronus van Lily.' zei ze. 'Kom dan gaan we.' en ze volgde het hert.

James glimlachte naar haar, niet zoals hij altijd deed, maar gewoon. "Graag gedaan'

Lily glimlachte lichtjes naar hem terug. Op dit moment was ze vergeten dat ze een hekel aan hem had. Op dit punt was hij gewoon een aardige jongen die haar leven had gered.

Sirius glimlachte. "Gelukkig' zei hij en hij ging samen met Emma het hert acherna.

James liep rustig het bos uit met Hagrid.

Emma liep de patronus achter na met haar stok opgeheven.

Lily zag de patrones terug komen. "Emma!" riep ze opgelucht en ze rende op haar vriendin af en omhelsde haar. "Is alles oke?"

Sirius glimlachte en keek toe.