Gladiator rpg wie wil?

Marc moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten. En bleef rustig staan en hij keek niet om toen de bewaker binnen kwam. zijn jullie nog niet aangekleed. Zegt hij verhit en hij kreeg nu pas de stukjes stof in het verzier en hij keek woedent naar luce. Heb jij dit gedaan zegt hij maar zijn oog valt dan ook op de kat. En hij keek dan naar marc. Jullie gaan er van lusten dat verzeker ik jullie snauwt hij

Luce haalde haar schouders op. Ze keek de bewaker liefjes aan. 'Kijk meneer... Ik wilde het wel aandoen maar die kat was me voor. Ik denk niet dat hij het een mooie jurk vond.' Ze keek naar de kat die op de stof lag en blies naar de bewaker, luce en marc als ze ook maar in de buurt kwamen.

Marc verraade niks van iets tot hij het groppig vond maar van binnen vond hij het geweldig.. de bewaker keek luce aan. En die kat is hier niet zomaar naar binnen gekomen zegt hij en hij liep dreigent op haar af en wilde uit halen maar dan greep marc hem vast en met een soepele beweging vloerde hij hem. en zojn blik was dodelijk

'2 mensen in zo een klein hokje is benauwd meneer. Dan doe ik het raam open.' zei Luce zachtjes waarna ze hem een zachte tik gaf op die plek bij je hals waardoor je bewusteloos raakt. Ze kwam overeind en keek naar Marc. 'Goed werk.' moest ze eerlijk toegeven.

marc moest on willekurig glimlachen. geloof me dat was nog niks antwoord hij enhij keek naar de bewusteloze bewaker en knielde bij hem neer en haalde zijn dolk tevoorschijn, die kan van pas komen zegt hij en hij voelde verder en haalde dan de bos sleutelen er uit,. goed en nu weg voordat dat feest gaat beginnen, antwoord hij tegen luce en hij pakte haar hand en trok haar mee naar de deur die hij voorzichtig open deed.

Luce voelde zich iets wat ongemakkelijk bij de aanraking van Marc maar probeerde dat te negeren. Hij had haar nu meerdere keren geholpen. Hij probeerde haar niet aan te randen of wat dan ook. Misschien was hij toch wel te vertrouwen. Ze keek om het hoekje en knikte. Ze rende de gang door en opende een deur naar een lege kamer. Ze ging er in en wachtte af. Er zou genoeg beveiliging rond moeten lopen hier. Het was gevaarlijk....

marc ging mee de kamer in en barecardeerde meteen de deur met een stoel die er stond en hij keek luce aan, het zal niet lang deuren voor ze ons gaan vinden. aangezien ze met zo veel zijn. zegt hij eerlijk tegen haar en hij keek naar de grond wetent tot hij een flink pak rammel ging krijgen, ik heb een idee het is heel stom maar zo kan misschien nog eentje weg komen, ik zorg voor een afleiding en jij smeert hem, zegt marc en hij keek naar de dolk in zijn hand

natuurlijk wordt luce ook gepakt

Luce keek naar marc. Ze wilde nee zeggen. Hij mocht zich niet voor haar opofferen. Wie weet wat ze met hem gingen doen als hij gepakt werd. Ze beet op haar lip. 'Oke dan. Maar doe voorzichtig.' zei ze zachtjes terwijl ze de kamer rond keek op ze iets kon vinden wat ze eventueel kon gebruiken. Ze vond een brieven opener en stopte die zorgvuldig in haar kleren zodat ze het als wapen kon gebruiken. De naald deed ze weg. Die had gedaan waar hij voor diende en dit was een veel handiger wapen.

marc keek naar luce, vertrek 5 minuten later dan mij dan heb ik de afleiding wel geregeld. als je iets hoort of wilt terug komen doe dat dan niet. zegt hij nog en hij ging de deur uit toen hij de stoel weg gehaalt had en hij begon stilletjes op zijng gevoel weg te rennen tot hij in een gang de vader van camiel zag lopen uitgerekent de persoon die hij moest hebben en hij kwam de schaduw uit. wij zijn ook leven de wezens,wij zijn geen dingen en zo willen we niet behandelt worden snauwt hij tegen hem en hij liep op hem af, de vader van camiel zag marc en werd meteen boos, WACHTers, riep hij luid, en hij keek marc aan, onbeschofte hond, snauwt hij tegen hem en hij pakte zijn dolk ik zal jou eens leren, zegt hij en hij haalde uit maar marc blokkeerde het fijnloos. ik ben de leraar op dit gebeid, antwoord hij dan vel en vijandig, en ze begonnen vel tegen elkaar te vechten, ze gingen er helemaal in op en bijde liepen ze verwondingen op maar dan weet marc met een soepele beweging de vader te ontwapenen, een plaats in de hel wacht op je, fluistert marc tegen hem en dan steekt hij hem neer.

moet nu gaan slapen morge weer vroeg op xx

Morgan sloop de kamer uit toen Marc die ongeveer 5 minuten geleden had verlaten. Ze ging de andere kant op als hij, wetend dat de bewakers zijn kant op zouden gaan, maar toch voorzichtig want er zou voldoende bewaking aanwezig zijn bij zo een groot feest als dit. Ze sloot voorzichtig door de gangen, elke hoek die ze tegen kwam, elke splitsing goed in de gate houdend of ze niet achtervolgd werd door iets of iemand. Ze sloop een hoek om en knalde daarbij tegen een van de bediendes aan die haast had om naar het feest te gaan. Deze viel op de grond. Keek Luce aan en zette het toen op een schreeuwen. Het gevolg dat Luce snel handelde en zijn keel doorsneed met de brief opener. Een ding leer je wel bij de arena: gebruik alles wat je tegen komt als wapen om te doden of jij word gedood.. Luce zette het nu op een rennen.

Marc keek naar het lichaam dat nu langzaam ineen zakte en zag verder op iemand aan komen lopen en hij aag tot het diens vrouw was en hij draaide zich om om weg te rennen maar zag al een aantal bewakers en hij haalde naar hen uit met de dolk maar die parrerde hem met een zwaard en marc haalde nog eens uit en probeerde uit het raam te springen maar nwt toen hij bij het raam kwam greep iemand hem vast en vloerde hem en hij vwrzette aich met de dolk maar de bewakers waren met teveel en niet veel later hadden ze hem in de hout greep

De moeder van camiel was razend op marc en schelde hem uit terwijl een bewaker haar weg heild van uem

Het ging allemaal goed. Luce wist langs de bewakers weg te komen, zonder gezien te worden, zonder gepakt te worden tot ze buiten kwam. Ze was net door de voordeur geglipt toen ze de beveiliging op het terrein zag. 'Dit.. Is.. Niet.. Goed..' mompelde ze langzaam. Ze wilde terug de deur door maar de bewakers waren haar voor en gingen voor de deur staan. Een van de bewakers pakte Luce beet vanachter zodat ze nergens meer heen kon. Op het moment dat ze wat wilde doen kreeg ze ineens een harde mep in haar gezicht. Ze keek op en zag Camiël voor zich staan. Hij zag wat van woede en keek haar aan alsof ze een of ander miezerig klein insect was. 'Dat jullie mijn verjaardag verpesten. Oke. Dat jullie mijn feest willen ontvluchten. Ook best. Maar niemand vermoord mijn vader zonder straf.' Siste hij kwaad. 'Hoor je dat? Niemand!' riep hij kwaad.

Marc werd er ook bij gevoegt terwijl de bewakers hem stevig in een houdgreep heilden en hij kreeg nog jet mee wat camiel zei. Hij stond in mijn weg. Endaarbij ook nog hij haalde ons hier heen. Het....pats en marc kreeg een klap van een bewaker. Maar marc trapte hem hart terug. Het was zijn eige stomme fout. Snauwt hij en hij spuugde op de grond en hij begon zich weer te verzetten. Hij was nog altijd boos en wilde zijn eigen leven leiden. En hij keek even naar luce voor hij erger begon te doen.

Luce keek opzij en rolde met haar ogen. Ze wist een arm te bevrijden, gaf Marc daarmee een mep en keek hem kwaad aan. 'Doe rustig! Je komt zo toch niet weg' siste ze 'Je maakt het zo voor mij ook alleen maar erger.' Camiel grinnikte. 'Kijk het meisje heeft toch nog hersenen om te gebruiken. Heel slim. Maar een beetje laat.' Zijn blik verstrakte en hij keek Marc aan. Dan kijkt hij naar een bewaker. 'Zorg ervoor de de lanista hem martelt. Ik denk dat de pijnbank wel goed voor hem is.' zegt hij rustig dan loopt hij naar Luce toe en hief haar hoofd op. Ze had het opgegeven. Ze kwam er toch niet meer onderuit. 'En zorg dat zei leert dat ze eerbiedig tegen het mannelijke geslacht moet zijn.' Luce probeerde hem in zijn vingers te bijten maar hij was te snel en pakte haar vast aan haar haar, trok er aan zodat ze hem wel aan moest kijken. 'Geloof me lieverd. Zodra je vorige meester uit het ziekenhuis komt leert hij je nog wel een lesje. En ik denk dat hij een stuk minder voorzichtig met je mooie lichaam is als dat ik ben.' Hij draaide zich om en liep het landhuis in om zijn moeder te gaan troosten.

marc's ogen schoten vuur en hij keek luce aan toen hij de mep keek. en hij keek weg van haar, stank voor dank, fluisterde hij en hij bleef zich verzetten. en dan kijkt hij camiel aan en spuugt op de grond voor hem. laat die bank maar komen, heb hem vaak genoeg gezien. snauwt hij als hij dan word mee genomen door de bewakers. hij zou zich niet klein laten krijgen dat weigerde hij. door wie dan ook. en hij werd met moeite mee genomen

juna kwam ook aan gelopen en zag wat bleekjes en liep naar camiel toe, gaat het, vraagt ze dan aan hem terwijl ze vol afkeer naar de 2 slaven keek.

Luce rolde met haar ogen. Ze begreep Marc niet. Hij zat tot zo ver in de problemen en nog bleef hij zich verzeten. Ach niet haar probleem. Ooit komt hij zichzelf tegen en is het te laat. Ze liet zich afvoeren. Ruw werd ze in een koets geduwd die haar terug zou brengen naar de arena. Hier zou de Lanista haar straf bepalen na aanleiding van het verhaal van Camiël. Ze was er bang voor.

Camiël keek Juna aan en knikte toen. 'Ik overleef het wel.' zei hij zacht.

marc was ook in de koets geduwt en trapte verwoed tegen de deur aan en hij keek luce niet aan. en hij bleef heen en weer lopen langs de koets op, hij wist tot hij er dadelijk vlinks van langs ging krijgen, aan de enne kant maakte hem het niet veel uit maar aan de andere kant vond hij pijn krijgen niet fijn dat vond niemand zo. waarom sloeg je me, en praat je me de grond in. zegt hij dan tegen luce.

juna gaf camiel voorzichtig een knuffel. het spijt me van je vader. zegt hij dan zachtjes tegen haar.
------

zou jij de gene willen spelen die marc straft dan speel in de gene die luce straft

'Omdat je het verdiende.' zei Luce simpel weg zonder op of om te kijken naar hem. 'Het is je zeker nooit opgevallen dat wanneer je je goed gedraagt je meer vrijheid krijgt? Dat wanneer je je goed gedraagt je beveiliging word aangepast naar minder bewakers?' Ze schudde haar hoofd. 'Natuurlijk niet. Wat denk ik wel. Jij hebt maar voor 1 ding oog en dat is voor ontsnappen. Als je die man niet gedood had en had geprobeerd te ontsnappen toen Cam voor je stond. Als je niet naar hem had gespuugd was je straf minder geweest. Had je een kans gekregen, vrijheid en uiteindelijk een mogelijkheid om te ontsnappen.' Luce schudde opnieuw haar hoofd. 'Waarom probeer ik het eigenlijk nog.' zei ze waarna ze zich omdraaide en haar ogen sloot. De rit duurde toch nog wel even dus kon ze wel even bijkomen.

marc luisterde naar de woorden die luce zei en hij bleef ondertussen op en neer lope van de aderaline door zijn lichaam gierde. ik doe dit niet alleen om te ontsnappen maar ook om mijn eigen waarden hoog te houden. ik ga me niet en te nimmer ooit gedragen als een minsder waardig huisdier zoals zij ons zien en ook nog behandelen, dat weiger ik al jaren. en het kan me niks schelen dat pak rammel wat ik krijg. ik hou mijn eigen hoog, en dat ontsnappen....zegt hij en hij keerde luce de rug te en leunde met zijn hoofd tegen de tralies aan. wil ik zelf berijken en niet omdat ik me goed gedraag, zegt hij zachtjes en hij ging langzaam op zijn knieen zitten. en hij dacht aan leren en jaren geleden.

'Wat is er nou mis aan om een keer te luisteren en je koest te houden? Ooit bezwijk je aan je verwondingen Marc! En dan is het te laat! Dan overleef je het niet!' Luce kwam overeind en liep naar Marc toe. Ze legde haar hand op zijn wang en draaide zijn gezicht naar haar toe. 'Ik probeer je te helpen zoals jij mij hielp in de arena. Maar dat lukt niet als jij zo doorgaat en je leven leeft zoals je dat nu doet.' zei ze zachtjes. 'Dan is het binnen een maand met je afgelopen en hoeveel ik sommige mannen ook verafschuw en haat en het liefste dood zou willen hebben. Ik wil niet dat jou dat overkomt.' zei ze zachtjes. Ze liep terug naar haar bankje en ging erop zitten. De auto was nog in beweging maar dat zou elk moment afgelopen kunnen zijn en dan zouden ze bij de nachtmerrie van hun leven komen. In iedergeval zij.

Marc luisterde naar de woorden van luce en voelde hoe ze zijn gezicht naar hem toe draaien zijn ogen stonden rebels maar ook somber. ík kan het gewoon niet luce, ik heb het nooit kunnen acepteren wat ik moet doen, en ik heb al ergere pakken rammel gehad. en deze kan er ook nog wel bij. ´zegt hij tegen haar en hij stond langzaam op en ging naast haar zitten. ´ik wadeer echt heel erg tot je me probeert te helpen. maar ik kan het niet.´fluistert hij tegen haar en hij voelde een brok in zijn keel. ´En de dood zal ook een verlossing zijn. Maar de goden gunnen me dat niet. dus niet verdrietig zijn. zegt marc en hij knuffelde luce even troostent. Ik zal je beschermen tegen de rest zogoed als ik kan.´zegt hij dan en hij laat haar weer los en ging terug zitten. en niet veel later komt de kar tot stilstand

Luce had Marc weg geduwd toen hij zij dat de dood ook een hele verlossing zou zijn. Ze keek hem kwaad aan. 'Dat mag je niet zeggen.' zei ze waarna ze voelde dat het voertuig tot stilstand kwam. Ze keek naar de deur en wachtte af tot die open zou gaan.

Geloof me soms mag je dat zeggen.´ Sist hij tegen luce en hij ging recht staan en allen spieren spande zich en zijn houding werd rebels. en op het moment tot de deur open ging pakte marc de tralies vast en slingerde zich zelf naar voren toe en stapte de gene die de deur open had gedaan naar achteren. en het volgende moment sprong hij er ook uit en begon de bewakers van zich weg te houden door zo goed mogelijk te vechten, maar het ging moeizaam. door de wonden. en hij was uit geput, dat kon hij niet ontkennen. en hij zag tot er weer bewakers de kar in gingen voor luce

Luce keek de bewaker mee. 'Als je met je vieze poten van me afblijft ga ik braaf mee. Zo niet ram ik een briefopener door je hart.' siste Luce toen de bewaker haar in een hoekje had gedreven. Ze verloor de bewaker niet uit het oog en keek ondertussen ook even snel naar buiten naar Marc die zich weer als een idioot aan het gedragen was

De bewaker kon daar wel mee leven, en hij knikte. maar geen trucjes denk er aan. sist hij er achter aan en hij ging aan de kant zodat ze kon uit stappen en de andere bewaker wachte buiten op haar.
marc was zich inderdaat wie een idioot aant verzetten. Maar je merkte tot hij op was en de bewakers lieten hem gewoon zijn gang gaan wachtent tot hij gekalmeert zou zijn of geen puff meer overhad om verdere verzet te tonen. maar zo nu en dan probeerde ze hem te pakken maar marc reageerde er vlijm scherp op. Maar dan als marc weer op een beweging reageert komt een andere bewaker in actie en vloert mar hart handig. marc kon even geen lucht meer krijgen en leek wel even verdooft. En een paar man overmeesterde hem snel.