RPG The Wheel of Time

Ineens moest Elenore lachen "Dat meen je niet he! Vrienden worden? Met jullie? Pff... For get it. Samen werken gaat nog net, maar vrienden worden, No thanx" sprak ze opeens en keek iedereen opeens erg koel en aan, ze keek met kille ogen naar John.

"Klinkt het einde van de wereld leuker?" beet John haar toe.

"Nee tuurlijk niet" beet ze terug naar John. Ängel zag en voelde hoe Elenore zich voelde en meteen vloog ze naar beneden en belande op haar schouder. Elenore voelde dat en keek naar har havik en zuchte. Zachtjes streek ze over ehaar veren. "Maak je geen zorgen, het komt goed" sprak ze tegen Angel. "Maar ik ga niemand hier als vriend beschouwen dat jullie dat weten" sprak ze koel en lichtjes fel.

Aliena keek bedachtzaam. 'Ik stem in. Alles om Shai'tan te verslaan,' zei ze vastberaden.

Ik ben niet aan het opletten, in de war en druk. X: Ik volg er niks van.

"Ik ook, ik wil een veilige wereld, waar het leven goed is en niet onzeker" zei Riven en ze keek naar de andere.
John knikte tevreden. Vervolgens keek hij weer naar Elenore, hij vroeg zich af waar ze op uit was.. Ze zou een storing in de geleiders kunnen vormen.

Aliena keek kalm naar Eleanora. 'Wil je liever dat wereld vergaat?'

"Begin jij nu ook al. Die gast heeft dat al tegen mij gezegt" en ze wees naar John. "Ik help wel mee, maar meer ook niet" sprak ze duidelijk. Ze bleef haar havik strelen, ze had een verleden en die was zo erg dat ze niemand meer vertrouwde behalve haar havik.

Arianna wist dat dit de geleiders waren, maar ze voelde zich niet op haar gemak, haar hand schoot naar haar medaillon/amulet en daarna weer weg, ze draaide zich om en liep weg.

Aliena was afgeleid en keek naar Arianna. 'He! Waar ga je heen?' vroeg ze verbaasd.

Arianna liep stug door, ze hoorde niet in zo'n wereld thuis. Meneer Augurk kwetterde nog rond bi jde anderen, maar zal zelf ook achter haar aan gaan als ze echt ging.

Aliena liep achter Arianna aan en ging voor haar staan. 'Je wilt niet meehelpen?' vroeg ze kalm, met een vriendelijke toon in haar stem.

'Jawel' zei ze zacht. 'Alleen... ik hoor hier niet bij jullie' zei ze zacht.

John die een beetje obsessed was door het geleiders verhaal rende haastig achter Arianne aan en ging voor haar staan. "Wacht, jij hoort er ook bij" zei hij zacht. Misschien was zijn lot wel om de geleiders te helpen. Of om te dienen als de plakkerige plakkerd die iedereen bij elkaar houd.

'Waarom niet?' vroeg Aliena. Ze keek even opzij naar John,verbaasd van zijn volhoudenheid.

Arianna deed haar Medaillon af. 'Ik kan helemaal niks.' zei ze. 'En door dit ding voel ik me aleen maar ongemakkelijk, ik ben er van overtuigd dat ik niet te juiste ben hiervoor'

'Het feit dat je dat medaillon hebt is al bewijs genoeg dat je de juiste bent. Het kiest zijn eigenaar uit, en het heeft voor jou gekozen,' zei Aliena.
Een jongen reed door het bos op zijn paard, gehuld in een zwarte mantel waarvan de kap over zijn hoofd was getrokken.

even dubbelrol ^^

Arianna slikte. 'Hoe weet je dat?' vroeg ze zacht. 'Voor het zelfde geld heb ik het gestolen' zei ze, ookal had ze dat natuurlijk niet.

Oja ik had gabe nog.

Gabe liep door. DX

"Er is een lange reis voor de boeg, je zult alles leren wat je nodig hebt en je talenten ontdekken." zei John.

Riven keek van een afstandje toe. Het leek haar slim als er niet teveel mensen zich ermee zouden bemoeien.

Arianna keek hem aan. 'Oja van wie? Ik ben niet dapper, ik kan niet vechten, ik heb geen speciale kracht of whatever' zei ze nu iets feller. 'Alles wat ik heb is een wit uiltje en een stom medaillon' DX

Aliena schudde haar hoofd. 'Ik weet zeker dat jij het hoort te zijn. Ik voel het,' zei ze. 'Bovendien, we moeten allemaal nog leren.'

Arianna keek ze verbaasd aan. 'Weten jullie zeker dat jullie mij erbij willen?'

"Jij bent harder nodig dan ik" zei John.
Riven keek naar Arianna. "Ja, je bent van harte welkom hier."

'We hebben je nodig,' zei Aliena, en glimlachte bemoedigend naar Arianna.

Arianna keek John aan. 'We hebben ook iemand nodig die ons overtuigd dat we elkaar nodig hebben' en ze glimlachte voorzichtig. Ze keek de mensen rond. 'Ik zal mijn best doen'