Lily zuchte, ze was het niet met MP eens maar ze stond op. Ze gaf James een kus op zijn voorhoofd en liep de ziekenzaal uit. Nou blij?(A)

MP wel ja. (: XD

Mp liep haar kantoortje weer in.

James sliep.

Nu verwacht ik dat er iets gebeurtxD Want anders loopt het nu dood.

Lily liep naar buiten en ging nadenkent bij het meer zitten.

James opende zijn ogen.

Lily sloop terug de ziekenzaal in en ging naar James. Ze zag zijn open ogen. "James?" fluisterde ze.

James kon niet makkelijk overeind komen dus hij bleef maar naar het plafond staren. 'Wat?' mompelde hij, hij had zijn naam gehoord.

"Ik ben het, Lily" fluisterde Lily. "Hoe voel je je?"

'Wat.. wie?' mompelde hij, en hij probeerde overeind te komen. "Waar ben ik' mompelde hij, en hij keek wazig om zich heen.

Lily duwde hem zachtjes terug in zijn kussen. "Stil maar, je bent in de ziekenzaal.. Je was bijna dood" zei ze zacht. "Godzijdank herstelde je jezelf, ik was zo bang dat ik je kwijt was"

James staarde Lily aan alsof ze gek was, wie was ze?

Lily beet op haar lip. Hij was zijn geheugen kwijt. "Weet je wat je naam is?" vroeg ze langzaam.

James keek haar aan. "Mijn.. mijn naam.' zei hij langzaam. Je zag aan zijn gezicht dat hij aan het denken was. 'Mij naam' mompelde hij. Waarom wist hij zijn naam niet?

"Het komt vast wel weer boven.." zei Lily zacht en ze keek naar hem. "Ik denk dat het een bijwerking is.."

James slikte. 'Wil jij me mijn naam vertellen?' vroeg hij uiteindelijk. Hij bekeek het meisje, ze was ontzettend mooi, maar hij herkende haar helemaal niet.

"Je naam is James Potter." zei Lily. "Je bent op de ziekenzaal hier op Zweinstein"

James dacht na. 'Zweinstein' herhaalde hij. Wat was zweinstein? Hij zuchtte diep, hij wist het niet. Hij kende dit mooie meisje niet, hij kende de plek niet waar hij was, hij kende zichzelf niet eens.

Lily kneep zachtjes in zijn hand. "Maak je geen zorgen, James. Ik weet zeker dat je over een tijdje weer jezelf bent" zei ze zacht.

James keek haar aan, hij wist niet wat hij er van moest vinden. Dit meisje was nieuw, vreemd. En ze hield zijn hand vast, vertelde hem dat het goed zou komen. Wie was ze? Zijn zus, vriendin, vriendinnetje?

"Misschien moet je wat gaan slapen.. Misschien weet je als je wakker komt meer" zei Lily toen. Ze vond dit ontzettend moeilijk.

James keek haar nu niet aan. 'Ik ben niet moe.' zei hij nogal afstandelijk.

Lily beet op haar lip en liet zijn hand los. Het was vast niet fijn voor hem. "Oke" zei ze zacht.

James trok zijn arm terug, naar zich toe en keek voor zich uit. Hij dacht na. 'Je zei dat ik bijna dood was?'

"We waren aan het eten en oppeens zakte je ineen. De zuster heeft alles gedaan wat ze kon en toen ademende we je niet meer.. We dachten dat je dood was. Winter, gaf je iets en even later ademde je weer.." legde Lily uit/

'Wie gaf me wat?' vroeg James nogal in de war.

"Winter, ze is een dooddoener.. Ik begrijp niet waarom ze het deed"