XD ahhahaha aww arme james.

Sirius niet maar James wel? Nu is ze net zo erg als WinterxD Maar very evil! Like itxD

Winter keek Raven aan. "Ik ga je missen Raven, je was altijd zo goed, lief, zorgzaam" zei ze toen zacht.

ja maar Sirius was een goede vriend van haar :p

Sherapine verdwijnselde naar het kasteel toen ze was uitgeraasd. Ze ging opzoek naar iemand die ze kon stangen, alles kon verwijden, of aan hun kant kon krijgen.

Raven keek naar Winter. 'Ga dan niet! Blijf hier, ik bescherm je wel.'

James ging door het kasteel slenteren, hij kende de weg niet, maar ok.

Winter keek Raven aan. "Zo breng ik jou ook in gevaar.. Dan heb jij door mij geen toekomst meer, dat doe ik mijn beste vriend niet aan.." zei ze zacht. "Ik ga naar zweinstein, misschien kan ik daar een nieuw leven opbouwen.. Als het te gevaarlijk is duik ik onder."

'Zo lang je contact met me blijft houden accepteer ik dat.' Raven keek Winter aan.

Sherapine zag James lopen. Ze had gehoord dat hij zijn geheugen kwijt was, dat kon nog leuk worden. Ze liep in zijn richting maar deed alsof ze zich in een boek verdiepte en knalde toen ''perongeluk'' tegen hem op.

James zag een meisje, hij knalde tegen haar op en ze viel om, vind ik. XD Hij hielp haar overeind. 'Sorry' mompelde hij.

"Natuurlijk houd ik contact" zei Winter en ze glimlachte waterig. "Ik zou je niet kunnen missen"

Raven was nog niet altijd helemaal gerustgesteld maar accepteerde het maar omdat hij wist dat hij het niet anders kon krijgen.

Sherapine keek wat verward op toen ze James ''herkende''. 'James?' vroeg ze iets wat onzeker.

James zuchtte. 'Bljkbaar'

'Hoe gaat het met je?' Sherapine had het boek dicht geklapt en haar armen er overheen geslagen. Ze keek James vriendelijk aan. 'Ik maakte me z'n zorgen.'

"Ik hoop dat je jezelf kan redden zonder mij om je zorgen over te maken" zei Winter in een poging om een grapje te maken.

James zuchtte. 'Het gaat prima, afgezien van het feit dat ik niks of niemand herken.'

'Her.. herken je mij ook niet?' Sherapine trok een beetje een droevig gezicht.

Raven glimlachte moeizaam. 'Dat zal wel lukken loog hij.

James keek haar spijtig aan. 'Het spijt me echt' zei hij zacht. 'Ik doe zo mijn best'

Winter beet op haar lip, ze besefte dat ze het vreselijk aan het uitstellen was. Ze wilde nog niet weg, ze haatte het dooddoener zijn, maar Raven was altijd een goede vriend geweest.. Zou ze hem snel weer zien? Ze had geen idee hoe het lopen zou. Ze begon heel langzaam de laatste dingen in te pakken. Ze moest sterk zijn. "Als je ooit hetzelfde pad wil volgen als mij, dan hoor ik het graag" zei ze toen zonder na te denken.

Raven schudde zijn hoofd. 'Ik denk niet dat dat gaat gebeuren.' zei hij rustig. Hij hielt van zijn leven en van wat hij deed voor een beter leven voor de toekomstige volbloed tovenaars. Dat zou hij altijd blijven doen.

Sherapine keek James met een zachte lievende blik aan. 'Ik ben Sherapine.' zei ze zacht. 'Ik.. ehm.. jij en ik...' begon ze langzaam en onzeker. Ze hoopte dat James het zou slikken.

Winter beet op haar lip en knikte. Ze waren zo verschillend. Ze dacht na.. Als ze onder zou duiken had ze een tent nodig.. Waar moest ze die vandaan gaan halen? Ze merkte dat ze begon te stressen, ze was bang voor haar weg, wat als alles misging op zweinstein?

James keek haar aan. 'Wij?'

Lily vond dit een hele achterbakse streek van Sherapine...

Was het ook. (:

Arianna zat in de leerlingenkamer.

'Ik vind het jammer dat je dat alles niet meer herinnerd James. We hadden het zo leuk samen.'Sherapine keek hem somber aan. Alsof het haar echt iets deed.

James zuchtte. 'Het spijt me echt..' zei hij. 'Ik wou dat ik er iets aan kon doen, dat ik het me kon herinneren.' Hij fronste. 'Het is zo frustrerend!"



Haha een Irakese vriendin van mij die kan gefrustreerd niet zeggen, die noemt het: gefeliciteerd.

Winter haalde diep adem en sloeg haar tas over haar schouder. "Ik mis je nu al" zei ze zacht tegen Raven.

Raven keek Winter aan. 'Het is je eigen keuze, ik hoop dat het het goede is.' zei Raven rustig.
Sherapine keek naar James. 'Ik hoop dat je het je weer zal herinneren.' ze ging wat dichterbij hem staan en gaf hem een kus op zijn wang.