Maaike & Sifra

Emma keek naar Aurora. 'Het is echt fantastisch hier!' zei ze.

Will knikte. 'Ok' hij hoorde Emma en Aurora en glimlachte.

Aurora keek naar Emma en knikte vrolijk. Haar ogen lichtten op toen ze op een pleintje een groepje mensen zag dansen op muziek die door een groepje muzikanten gemaakt werd.
Nate liep achter Emma en Aurora aan. 'Ze hebben het naar hun zin,' zei hij en grinnikte.

Will grijnsde en knikte. 'fijn toch?' hij keek naar ze vanaf een afstandje.

Emma keek met grote ogen naar de muzikanten.

Aurora keek Emma aan. 'Kom, we doen mee,' zei ze en trok haar aan haar hand mee. Ze keek even om zich heen en begon toen te dansen zoals de mensen om hun heen dat deden.
Nate knikte zwijgend. Hij glimlachte.

Emma lachte vrolijk en knikte. Ze probeerde de dans na te doen en vond het heerlijk dat ze nu gewoon van muziek kon genieten en een beetje vrij kon zijn.

Will keek glimlachend toe.

Aurora danste lachend verder. 'Van mijn part kunnen we hier wel wat langer blijven!' zei ze.
Nate keek Will aan. 'Ik neem aan dat we hier ergens blijven slapen?' vroeg hij.

Will knikte. 'ja dat denk ik ook.' zei hij en hij keek om opzoek naar een herberg.

Emma lachte en knikte. Ze liet zich helemaal vrolijk gaan en was erg blij. :3

Aurora liep dansend naar Will en Nate toe en trok ze allebei de 'dansvloer' op. 'Sta daar niet zo te staan!' zei ze glimlachend en danste verder.
Nate grinnikte en begon maar te dansen.

Will grinnikte. 'Ik kan helemaal niet dansen.' mompelde hij.
Emma pakte zijn handen vast en lachte. 'Ach Will kom op'

'Leugenaar!' zei Aurora plagend.
Nate werd door een meisje verder de dansvloer opgevoerd. Met een verbaasd gezicht danste hij verder.

Emma danste met Will en lachte vrolijk.

Will deed zijn best maar had redelijk wat moeite, hij kon goed dansen. Maar dan alleen de dansen die hij geleerd had. En niet zoiets als dit..

Nate danste met het meisje. Hij zag vanuit zijn ooghoeken plotseling soldaten komen en liet haar abrupt los. 'Will!' riep hij, maar aangezien hij ver bij ze vandaan stond kwam hij absoluut niet boven de muziek uit.
Aurora danste verder, maar stopte abrupt toen ze ineens vastgegrepen werd en ze een mes tegen haar kil voelde. Angstig bleef ze staan.

Will draaide zich met een ruk om en ging voor Emma staan.
Emma schrok zich dood en verstopte zich achter Will. >< De soldaten probeerde Will vast te grijpen maar hij ontweek ze, en keek toen geschrokken naar Aurora die wel vastgegrepen was.

Nate baande zich een weg door de menigte die inmiddels in paniek was geraakt en alle kanten uitrenden
Aurora stond doodstil en berekende haar kansen. Ze kon hem best een vuurstoot geven, maar misschien had hij tegen die tijd al haar keel doorgesneden.
'Geef ons dat andere meisje, dan nemen we hun en laten we je met rust prinsje. Of geef jezelf, dan laten we ze gaan,' zei de soldaat en grijnsde vals.

Will keek woedend. ;Laat ze gaan, ik heb jullie niks gedaan'

Emma keek naar Will, hij kon zichzelf niet aan hun overleveren, dat mocht gewoon niet.

Nate bereikte Will en ging naast hem staan. 'Je gaat jezelf niet overgeven,' zei hij zacht, zodat alleen hij het kon horen.
'Nog niet nee, dat willen we graag voorkomen,' zei de soldaat.
Aurora probeerde zich los te wurmen maar de soldaat drukte het mes alleen maar harder tegen haar keel aan. Ze slikte.

Will keek Nate aan. 'En Emma en Aurora dan?' siste hij. Hij keek naar de soldaat. 'Laat Aurora gaan, ze heeft er niks mee te maken..' zei hij rustig. Hij wou best onderhandelen ofzo over iets.. of hij wou het ze laten denken.

Emma beet op haar lip en keek angstig toe.

Nate schudde zijn hoofd. 'Wat je ook doet, ga niet met hun mee.' siste Nate terug. Hij klemde zijn hand om het gevest van zijn zwaard, klaar om aan te vallen.
'Haar in ruil voor jou,' zei de soldaat en trok zijn wenkbrauwen op. Hij streek met de punt van het mes langs Aurora's nek waardoor een stroompje bloed naar beneden sijpelde.
Aurora hield haar adem in. 'Will nee..' zei ze zacht.

Will keek Nate aan alsof hij gek was geworden. 'Ik kan hun toch niet aan hun lot overlaten.' zei hij.
Een andere soldaat vond het te lang duren en greep opeens Emma vast. 'We hebben niet eeuwig de tijd prinsje'

Nate balde zijn hand tot een vuist. Hij wist niet wat hij moest doen. 'Ze zullen je doden. Je bent belangrijker dan dat zij dat zijn! Het hele koninkrijk hangt van jouw af' zei hij.
Aurora probeerde oogcontact met Emma te maken. Misschien konden ze wel een poging op een aanval wagen.

Emma staarde naar Nathaniel, ze wist dat hij gelijk had, maar het voelde wel erg naaiend dat hij geen enkele poging deed hun te redden.
Will keek kwaad naar Nate, hij had gelijk maar hij kon dit niet maken.

Aurora beet op haar lip, ze besloot om het gewoon maar te proberen. Ze sloot haar ogen, en een seconde later was er knal en verschrikkelijk veel vuur. De soldaat die haar vasthield werd naar achter geblazen maar sneed haar ondertussen wel diep in haar keel. Ze zakte op haar knieen en drukte haar handen tegen haar keel waar het bloed uitstroomde.
Nate maakte gebruik van de verwarring van de soldaten en haalde met zijn zwaard uit naar de soldaat die Emma vasthad.

Will rende naar Aurora, ze moest hier weg, en snel ook.

De soldaat greep Emma stevig vast en ontweek Nathaniel.

Aurora hoestte bloed uit. Ze keek angstig naar handen waar het bloed overheen sijpelde en op de grond drupte.
Nate keek de soldaat kwaad aan. 'Je kunt haar maar beter los laten, zodra ik met je klaar ben zul je niet meer leven. Maar ik kan je ook sparen,' zei hij dreigend.

De soldaat grijnsde en hield zijn zwaard voor Emma. 'Een stap dichterbij en zij gaat eraan.'

Will moest snel handelen, Aurora moest hier weg, hij trok een paard uit iemands handen, al had hij geen idee van wie het was. En hij steeg op, hij tilde Aurora op en zette haar op het paard. Hij zou Nate en Emma later wel zien.