de gene die vrij is en de gene die wilde tot hij vrij was

julia het is al beter met me geloof me, im mag nu doen en laten wat ik wil terwijl niemand me beveeld"zegt try met een lichte glimlach op zijn gezicht

"Niet helemaal.. Je moet voor een lange plek op een schuilplaats leven.." zei Julia

dat is zo erg nog niet want nu kan ik wel doen en laten wat ik wil, antwoord try terug

"Maar niet gaan en staan waar je wil." zei Julia. "Maargoed, wat zou je willen doen dan?"

ëerst rusten en verder kijk ik wel wat het lot me brengt, maar vissen lijkt me leuk"zegt hij dan en kijkt jalia aan
------------------

ben heel even mijn nagels lakken en mijn haren doen, zal daarna nog eventjes on koomen maar dan eg voor suprice die laat ik jje dadelijk nog zien trouwens:p

Julia glimlachte. "Dan zoeken we als je uitgerust bent een riviertje in het bos" zei ze.


--------

Ik ga alleen nu, moet kassadienst doen
misschien kom ik vanavond nog maar weet niet zeker! Doeegxx

ik ben er pas laat en anders morgen weer
-----

try keek julia nog even met een glimlach aan"is goed, zegt hij dan nog en sluit zijn ogen eer en hij gaat slapen

Julia ging ook liggen maar ze merkte dat ze moeite had om de slaap te vatten. Ze was niet gewend op op de grond te slapen.

try sliep binnen no time en droomde ook meteen

Julia kon niet slapen. Ze dacht aan thuis.. Zou haar vader het overleeft hebben? (nee dood) en wat zou hij moeder doen?

try sliep

Julia viel uiteindelijk in een onrustige slaap.

try sliep een paar uurtjes waarna hij langzaam wakker begon te worden en hij rekte zich even uit en keek rond toen hij zijn ogen opende geen tralies te zien en hij glimlachte lichtjes

Julia lag opgekrult tegen een boom aan te slapen.

try keek naar julia die op gerold lag en hij voelde zich toch weer schuldig ineens ze was dit niet gewend

Julia zag er belabbert uit want ze sliep nog maar 2 uurtjes en had veel tranen gelaten toen Try sliep.

try liet julia slapen want hij kon aan haar gezicht zien tot ze gehuild had en hij ging wat rechter zitten en bekeek het bos aandachtig en dacht ondertussen na over heel veel dingen

Julia werd uiteindelijk langzaam wakker. Ze kreunde, haar rug deed pijn en moeizaam kwam ze overeind.

try merkte tot ze wakker werd en deed zijn ogen dicht en zakte onhoorbaar wat onder uit en deed alsof hij nog sliep maar hij luistede goed hij wilde weten hoe julia deed als hij sliep..

Julia zag dat Try nog sliep. Ze slaakte een sombere zucht en voelde alweer tranen opkomen. Ze had geweten wat het zou betekenen om weg te gaan, maar haar hele lichaam deed pijn, ze had amper geslapen en was bang geweest in het bos. Ze maakte zichzelf klein en huilde zachtjes.

try was stil en luisterde en hoorde niet veel later tot julia begon te huilen en hij slikte en deed zijn ogen open en zag julia zitten en hij stond op en liep langzaam naar haar toe en ging naast haar zitten en hij wilde wel wat zeggen maar wist niet goed wat...en wist ook niet hou hij haar moest troosten en je zag hem na denken, sorry, zegt hij dan zachtjes

Julia schrok en keek hem aan. "Je hoeft je niet te verontschuldigen, ik ben gewoon niets gewend en een angsthaas.." zei ze zacht. "Dat is niet jou schuld, ik moet gewoon wennen"

try knikte en keek julia aan, dat eerste klopt wel maar je bent geen angsthaas je hebt juist veel moed niemand anders van jou leeftijd met zoon leven laat staan een meisje durft te doen wat jij voor die andere slaven en voor mij deed, niemand maar jij wel en daar is heel wat moed voor nodig, zegt try naar waarheid, en met wennen kan ik je bij helpen,...stelt hij voor en kijk haar aan met een schuinhoofd

"Ik was niet bang voor het directe gevaar. Wel voor de geluiden, het donker.. Bang voor onzekerheid." zei Julia zacht. "Maar bedankt, ik kan je hulp wel gebruiken." ze glimlachte waterig.

onzekerheid had je ook in je vorig bestaan maar niet in deze vorm, zegt try dan, en ik ben bij je en ik zal dadelijk een vuurtje maken,en...ik kan jouw hulp ook gebruiken. zegt hij dan en staat op en zoekt wat takken bij een wel strompelent nog en legt ze op een stapeltje