Two makes the seal.

benjamin tooste hard mee, en klopte zijn vriend even op de rug. "maak je geen zorgen, het zal allemaal goed komen met haar."

Nathaniel zweeg. Zijn ogen gingen met een afwezige blik langs alle mensen.
'Niet echt,' zei Kyara terwijl ze 2 borden vol schepte en ze aan Rabb en Jesse overhandigde. 'Zorg niet dat de kok het ziet, anders dan vilt hij me levend,' zei ze op zachte toon en lachte.

Emma stond op, ze besefte dat iedereen naar haar keek. Ze keek even naar haar vader, en rende toen de zaal uit.

benjamin zuchte. 'toch niet weer he' mompelde hij. hij zei tegen de koning dat hij moest blijven zitten en liep vervolgens achter het meisje aan.

rabb knikte en bedankte kyara iets wat hj nu wel geleert had binnen het kasteel mensen bedanken iets wat hj eerder niet deed,
jesse begon gulzig te eten en rab kuchte even.
jesse keek zijn broer verward aan en keek dan naar kyara, dankjewel, zegt hij zachtjes, en rabb nam hem mee en ging appart zitten zodat de kok hun niet zag eten en hij begon rustig te eten.
en jesse weer snel alsof hij bang was tot iemand het dadelijk weg zou pakken

Nathaniel keek verbaasd op. Mensen staarden hem aan en fluisterden, en hij besefte dat ze van hem verwachten dat hij achter haar aan zou gaan. Toch bleef hij met een kalm gezicht zitten, Benjamin was toch al op weg.
Kyara keek vanaf een afstandje naar Rabb en Jesse met een glimlach op haar gezicht. Het zag er niet naar uit alsof ze het gewend waren om ware maaltijden te eten.

Emma rende naar buiten en plofte neer in de gang. Ze zakte tegen de muur aan en sloeg haar handen voor haar gezicht.

benjamin zag het meisje zitten. hij liet zich naast haar op de grond ploffen en sloeg een arm om haar heen. "ik begrijp dat je bang bent, maar het is het beste voor iedereen, en ik weet zeker dat jij je rust er ook in zal vinden."

Emma keek hem aan. 'Maar hij zal me haten.'

"natuurlijk niet. ik ken nate, hij is wat koppig, maar heb jij je ooit tegen laten houden door een koppig karakter? daarbij heb ik met hem gesproken vanmiddag, en hij heeft mij beloofd dat hij goed voor je zal zijn."

Emma zuchtte. 'We zullen nooit van elkaar houden.. het is niet eerlijk.'

Nathaniel leunde met zijn hoofd op zijn hand en staarde voor zich uit.

"soms gooit het lot opeens vreemde wendingen op je pad, en daar kun je maar op twee manieren op reageren. je kan je erdoor laten afschrikken en wegduiken in het bekende en je veilig wanen. maar je kan ook sterk, trots en met een rechte rug het tegemoet lopen, en vertrouwen hebben in jezelf. vertrouwen in dat alles goed komt. dat laatste vind ik meer bij jou passen dan jezelf verstoppen." benjamin grinnikte

jesse had zo alles op en keek rond hij wilde op staan maar rabb schudde zijn hoofd, ineenkeer teveel eten s slecht.ik weet tot je honger hebt maar dat heb ik ook zegt hij gerustellend tegen hem, want als je nu teveel eet word je ziek.volgt hij er achteraan.
jesse knikte begrijpelijk en bleef netjes zitten en als rabb het bord ookleeg heeft keek hij hem aan en glimlachte, gaan we dadelijk een spelletje spelen vraagt hij
rabb schud zijn hoofd hier binnen gaat dat niet. fluistert hj

Emma knikte, ze stond op. 'Je hebt gelijk..' zei ze, ze glimlachte. 'Dankjewel.'

Nathaniel roerde met zijn vork wat door zijn eten, hij verveelde zich.
Kyara tilde een schaal met eten op en liep de zaal in. Ze stond op het moment om de schaal op tafel te zetten, maar struikelde en gooide de hele inhoud over de schoot van de koning heen. Ze hapte naar adem en sloeg haar hand voor haar mond uit schrik.

"daar ben ik voor. en onthoud, als je het echt niet meer weet kan je altijd bij mij terecht." hij haakte zijn arm in de hare en samen liepen ze terug naar de eetzaal.

Emma liep de zaal in en nam weer plaats aan de tafel. Ze glimlachte naar haar gasten. Toen zag ze pas wat er gebeurd was, en sloeg haar hand voor haar mond, eigenlijk vond ze het dolkomisch.

Nathaniel staarde naar het tafereel voor hem. Hij klemde zijn kiezen op elkaar om niet in lachen uit te barsten maar een zacht gegrinnik ontsnapte zijn mond. Vlug sloeg hij zijn hand voor zijn mond.
Kyara keek angstig naar de koning, ze durfde zich niet te veroeren.

toen benjamin en emma de zaal in kwamen was het helemaal stil en iedereen keek naar de koning die net een kip op zijn schoot heeft gekregen.

(koning) heel even was hij totaal verbaureerd. toen greep hij de kip bij een van de poten...en slingerde het gebraden wild terug naar de dienstmeid.

Emma keek naar nathaniel en grijnsde naar hem, toen keek ze naar haar vader, niet wetend wat ze moest doen.

benjamin begon te bulderen van het lachen, net als sommige andere gasten.

Emma keek met grote ogen naar Benjamin en begon toen zelf ook te lachen.

rabb hoorde wat gelach in de eetzaal en was nieuwscherig en deed de deur op een kier en keek toe en zag wat er gebeurt was en hij kon het niet laten te grjnzen hoe de koning er uit zag, en hij wachte af wat hij deed

Nathaniel kon zich un echt niet langer meer inhouden en barste in lachen uit.
Kyara's wangen werden rood van schaamte. Ze schoof snel de kip en de overige voedsel terug op de school en haastte zich terug de keuken in. Ze beet op haar lip en liet zich tegen de muur aan op de grond zakken in een zittende positie met haar hoofd in haar armen begraven.