Two makes the seal.

(koning) hij begon te grijnzen. "gewoon op mijn bord is voortaan wel genoeg. haal nu iemand om dit op te ruimen, en vlug een beetje." riep hij haar na, om dan vervolgens zelf te gaan schateren.

Emma stond op en liep achter Kyara aan, dat meisje was zich vast doodgeschrokken. Ze knielde bij haar neer.

rabb zag kyara binnen komen en gng naar haar toe en knielde bj haar neer en zag ook emma, gaat het, vraagt hij dan aan kyara terwijl zijn woede in hem begon op te borrelen
jesse keek van een afstand toe

Kyara hief haar hoofd op. 'Het spijt me echt,' fluisterde ze. 'Ik ben ook zo'n kluns.'
Nathaniel was verbaasd over de reactie van de koning, hij had niet verwacht dat hij er om zou lachen. Hij keek opzij naar zijn eigen vader, die er overduidelijk niet de lol van inzag en met een verbeten gezicht toekeek.

vet chille koning heb je dan ><


Emma keek naar Kyara. 'Het geeft niet, ze kunnen er om lachen.. Ga maar even rust nemen, om bij te komen.' zei ze glimlachend. Ze stond op. Ze keek naar een meisje. 'Wil jij het alsjeblieft opruimen?' vroeg ze. Ze keek nog even naar Kyara. 'Het geeft echt niet.. kalmeer maar een beetje.' ze liep terug de zaal in en ging weer zitten.

ja XD

Het lachen was Nathaniel inmiddels alweer vergaan nadat zijn vader hem een boze blik had toegeworpen en hij roerde weer met zijn vork door zijn eten.
Kyara zuchte diep en stond op. 'Ik dacht echt dat hij tegen me zou schreeuwen,' zei ze verbijsterd.

Emma glimlachte toen er mensen kwamen om de koning te helpen zodat hij zich kon gaan omkleden, en ondertussen werd alles opgeruimd. Ze zuchtte en keek om zich heen, iedereen was weer bezig met het eten.

rabb had gelustert, maar dat heeft hij niet gedaan en als hj dat gedaan was had ik het voor je opgenomen, want iedereen kan fouten maken, ik, jij, en ook een koning, zegt hij troostent tegen kyara
jesse was toen hj zag tot het nets ernstig was de eetzaal ingeslopen om te kijken naar nog iets lekkers eten(hij is ongeveer 8 jaar)

Kyara glmilachte weer. 'Dankjewel.' Ze keek rond. 'Waar is je broertje heen?'
Nathaniel gaapte, in het openbaar, zonder zijn hand voor zijn mond te doen, hij was zo verveeld dat hij het niet eens doorhad.

Emma keek naar Nathaniel en trok een wenkbrauw omhoog.

Nathaniel besefte dat er naar hem gekeken werd en keek op. 'Wat?' vroeg hij.

rabb keek meteen om zich heen en vloekte binnensmond, hij liep sneller in 7 sloten tegelijk dan hem en hij stond op en deed de deur van de eetzaal een stuk open en keek rond en zag hem...
jesse zat op zijn kurken bij de vader van nathaniele en probeerde toen hij even niet op lette wat van zijn bord te halenXD

Emma keek hem aan, ze merkte dat ook anderen naar hem staarde dus besloot ze hem maar wat te vragen ofzo. 'Verteld u eens over uw thuis prins Nathaniel?' vroeg ze beleefd.

Nathaniel glimlachte. Denken aan thuis maakte hem iets vrolijker. 'Ons kasteel is lang niet zo groot als dit hier, maar in de omgeving kun je heel goed paardrijden..' zei hij. Zijn ogen dwaalden af het jongetje wat vlakbij zijn vaders stoel zat en hij vergat wat hij wilde zeggen. Als zijn vader het ventje zag zou hij woedend zijn..

benjamin was weer gaan zitten, vanuit zijn ooghoek zag hij jesse naast koning buckley hurken. het lachen verging hem terstond. snel stond hij op en ging achter buckley staan, net zo dat zijn cape over jesse heen gleed. "ga als de wiedeweer terug naar de keuken." siste hij naar het jongetje. toen knoopte hij een gesprek aan met de koning.

Emma keek naar Nathaniel, wachtend tot die zijn zin af zou maken. 'Kunt u goed paardrijden?' vroeg ze toen maar.

jesse graaide dan snel een stukje vlees van het bord af, en keek of er nog iets intresants op lag maar zag niks en ging op de grond zitten en nam een hap er vanX3 en dan voelt hj een mant omvicht heen, HEY, roept hj verontwaardig
rabb keek kyara aan, ik moet hem daar weg halen zei hj en hij wilde de keuken uit lopen maar zag dan benjamin en hj was een stuk opgeluchter maar dan hoort hj jesse roepen,

Emma hoorde iemand hey roepen, en ze keek om zich heen, ze had net het jongeetje gezien en besefte dat hij het was. Ze keek zelf totaal de andere kant op, richting het raam. 'Moet je daar zien!' riep ze, en ze wees terwijl ze was opgestaan.

Nathaniel was inmiddels opgestaan omdat hij niet gezien had dat Benjamin het jongetje al weggestuurd had, in zijn haast trok hij echter het halve tafelkleed mee. Verbijsterd staarde hij naar de half lege tafel en werd toen rood toen hij besefte wat hij gedaan had.
Kyara liep haastig de zaal in om Jesse te halen.

Alle gasten flipte. Er had iemand hey geroepen, de helft van de gasten keek in de richting van Emma's hand, en toen gooide Nathaniel ook nog eens alles om.

Emma staarde verbijsterd naar Nathaniel, er was allemaal eten op de grond gevallen, en over de tafel lag alles heen en weer. Er was eten in de lucht gevlogen en dat zat nu in haar haar. Ze keek naar Nathaniel en grijnsde, toen begon ze te lachen, dit was echt heel komisch, vanuit haar gezien.

toen hij merkte dat het jongetje niet weg ging, dacht hij even na. "en hoe is de verbouwing van de rechter vleugel afgelopen, u heeft mijn advies om de pilaren van marmer te maken in plaats vankalksteen toch wel opgevolgd?"vroeg hij aan de koning om hem aan de praat te houden. hij draaide zijn hoofd naar de keukendeur en gebaarde naar kyara dat zij snel iets moest doen.

rabb zag alles gebeuren en kon zchzelf wel wat aandoen, hij wist tot benjamin hier straks een preek over ging geven en hij liep de eetzaal in om jesse te halen net als kyara maar ...
jesse zag tot eten op de grond viel en graaide alles zo snel mogeljk bijheen en begon toen met zijn armen vol terug te rennen richtng de keuken met een grijns van oor tot oor,

haha dat kind ook helemaal blij.

Emma had de slappe lach gekregen, dit was het meest awesome banket ever geweest. Niks saais in elk geval.. Het enige minpunt was op het moment het feit dat ze moest gaan trouwen.

Nathaniel keek Emma ongelovig aan. 'Dit is niet het moment om te gaan lachen!' fluisterde hij verontwaardigt. Hij keek vanuit zijn ooghoeken naar zijn vader, zag zijn gevaarlijke beweging en maakte dat hij wegkwam. Hij greep Emma bij haar pols en trok haar de zaal uit.
Buckley stond op het moment om achter Nathaniel aan te gaan maar was afgeleid door Benjami. 'Zeker zeker,' zei hij.
Kyara liep achter Jesse aan en sloot de deur vlug achter zich.

Emma werd meegetrokken, totaal tegen haar verwachting in. 'He wat doe je...'