Two makes the seal.

benjamin zuchtte. wat een tumult. hij zag de uitdrukking op het gezicht van zijn heer steeds bozer worden. hij moest ingrijpen ander gingen er koppen rollen. "excuseer mij even uwe majesteit ik moet even de schoon maak regelen."zei hij tegen de koning en na een lichte buiging liep hij met versnelde pas naar de keuken.

Nathaniel liep de zaal uit, en pas toen hij de deur achter zich had gesloten liet hij Emma's pols los. Hij leunde tegen de muur aan en zuchte diep. 'Ik heb geluk als mijn vader me niet gelijk de doodstraf oplegt,' zei hij met een lichte grijns. 'Je hielp dan ook niet echt mee met je gelach.'

Emma keek hem lachend aan. 'Sorry het was echt heel erg grappig.' ze hield haar gezicht weer in de plooi. 'Maar Prins Nathaniel, wat doet u nou toch?' riep ze geschrokken. Alsof dat de reactie had moeten zijn die ze had moeten geven.

ik licht hier dubbel van het lachen en moet egelijk gaan slapen omdat ik morgen nog 1 examen heb:p na deze nog 1 bercht en dan moe ik echt gaan:(
-----

jesse was in de keuken en legde het eten op de tafel en wilde een hab nemen toen rabb naast hem stond, wat had ik gezegt over te veel eten, want dat is niks vergeleken wat je net deed daar binnen, begon rabb
niet eerlijk jij mag wel stelen en ikke niet, zegt jesse dan boos, en rabb besefte tot hj gelijk had en kleurde wat rood van schaamte, dat klopt...maar ik heb werk hier en krijg betaald jesse..anders word ik misschien ontslagen. fluistert hij

Julia kwam haastig de ruimte ingelopen. Zoals gewoonlijk laat. Ze was zo chaotisch en vergaat altijd de tijd. Ze was verdiept geweest in een spannend boek dit keer. Ze knielde haastig voor haar vader en wilde gaan zitten.

Nathaniel lachte. 'Hmm, dat had ook niet echt geholpen,' zei hij. 'Nouja, het was in ieder geval niet saai,' vervolgde hij schouderophalend.
Kyara was alweer druk in de weer om dingen in de eetzaal te fatsoeneren.


me too XD

benjamin trommelde al het keukenpersoneel op om vervolgens terug naar de eetzaal te gaan.daar begon hij geruststellend tegen de koning en heer buckley te praten, terwijl het personeel de troep opruimde.

Emma liet haar geschrokke strenge blik weer varen. 'Nee.. volgens mij was dat een van de leukste banketten die ik ooit heb gehad.' ze glimlachte naar hem. 'Is jou vader echt zo streng?' vroeg ze toen voorzichtig.


SIFish! Halleuw, waar ben je??

Trouwens, ik ben morgen de hele avond weg, en dan mogen jullie echt niet door >< ! Want het is te leuk om te missen.

Julia's ogen speurde de zaal af maar ze kon Emma nergens zien. Ze zuchtte diep. Fijn, dan zat ze hier maar alleen. Haar vader was gelukkig niet begonnen over haar verloofde. Misschien was hij bang geworden van de verhalen en gevlucht.

rabb keek even de eetzaal in hij kon beter weg gaan en morgen terug komen, nu kon hij toch niks doen en jesse moest hier weg, en hij pakte zijn hand en ging de keuken uit richting de uitgan en zo de stad in richting de buiten wijken naar hun schuur halverwegen had hij jesse opgetilt omdat hij moe was en eenmaal thuis sliep hj en hij legde hem in de deken neer terwijl hij uit het raam staarde

'Heb je hem niet gezien? Jouw vader lacht tenminste nog, die van mij kijkt alleen maar boos,' zei Nathaniel. Hij wreef met een hand door zijn haar om het nette ervan af te halen XD. 'Ik denk dat ik nog wel een hele lange preek kan verwachten,' vervolgde hij met een moedeloos gezicht.
Buckley keek geirriteerd. 'Als iemand mijn zoon ziet, stuur hem dan gelijk naar me toe,' zei hij kwaad.

Emma glimlachte. 'Een preek gaat weer voorbij.' zei ze, ze haalde wat eten uit haar haar en gooide dat naar hem. "nog bedankt..' zei ze lachend, en ze probeerde alles uit haar haar te halen.

Nathaniel trok een vies gezicht. 'Een prinses hoort niet met eten te gooien,' grapte hij.

nu ga ik echt, byeee! <3

Emma lachtte. 'He het is jou schuld dat het in mijn haar zit.. En dat hoort ook niet bij een prins.'


Byee <3

"ach heer, u moet niet zo hard zijn op die jongen. ongelukken kunne toch gebeuren." zei benjamin in een poging het humeur van buckley te sussen

Julia staarde chaggerijnig voor zich uit.



Maaike morgen is de enige avond dat ik er wél ben deze week, kan je niet beter plannen?xD

hey laten we hier stoppen...of een tijdsprong maken...ik denk dak ook zo ga slapen.

benjamin klopte buckley geruststellend op zijn schouder

Nathaniel rustte zijn hoofd tegen de muur aan en sloot zijn ogen. Hij zuchte. 'Ik denk dat het tijd is om naar bed te gaan.'

is goed!

Emma knikte. 'Denk ik ook.. ' zei ze. Ze boog naar hem. 'Goede nachtrust, prins Nathaniel.' zei ze, en ze liep weg.



haha Anniek, nee dat kan echt niet >< Ik moet optreden. Maar ik ben er wel weer snel! Want ik blijf niet het hele optreden in verband met ziek zijn.

rabb zat thuis en dacht na over het gebeuren van vanavond en hij wist niet wat hj moest verwachten morgen als hij weer naar benjemin moest en hij zuchte, hij kon zich wel wat aan passen maar een klein kind kon dat niet zo 1.2.3

Julia begon verveeld door het kasteel heen te zwerven. Het goede nieuws was dat ze geen verloofde had ontmoet dus misschien was hij ehct niet komen opdagen. Het slechte nieuws was dat Emma haar verloofde blijkbaar toch aardig vond.

Nathaniel boog en liep naar zijn kamer.

rabb was moe en besloot ook maar te gaan slapen en hj ging op de grond liggen en viel in slaap
jesse werd niet veel laterder wakker en keek rond en zag rabb slapen en hij stond op, hij wist tot het niet mog maar hij moest terug naar het kasteel en hij liep wegXD

Nathaniel liep zijn kamer in en plofte neer op bed. Hij voelde zich uitgeput.

jesse liep op weg naar kasteel
rabb sliep