Two makes the seal.

Emma was aan het panieken in de koets en wou er uit, ze wou helpen, als ze nou maar een zwaard had. Verdorie. Ze stond te bedenken wat ze nu moest doen, ze moesten hier zo snel mogelijk weg.

Julia glimlachte en sloot ook haar ogen. "2." zei ze zacht.

'3' zei Gabe, tegelijkertijd natuurlijk, met Julia. En hij gooide het muntstuk in de fontein.

Julia gooide tegelijk met hem het muntstuk in de fontein en ze opende haar ogen. Ze zag hoe hun muntstukken elkaar kruisdde voor ze de fontein in vielen.

benjamin wist dat het foute boel zou zijn als de laatste lijn ook zou verdwijnen. en vreemd genoeg wist hij dat dat niet erg lang zou duren. hij kon niet de hele stad van duistere magie afsluiten...maar hij kon op zijn minst het kasteel kwaad vrij houden, ook al wist hij niet wat er zou gebeuren. hij rende naar een van de hoogste torens in het kasteel en begon beschermende runen te vormen in alle wind-richtingen. langzaam vormde zich een beschermend schild om het kasteel heen. wat hij echter niet wist was dat gabe en julia zich niet in het kasteel bevonden....

rabb keek naar nathaniel. maak dat de kat wijs sit hij en hij legt hem bij emma in de koest, we moeten terug benjamin kan hem helpen, ik leid ze hier af ik beloof tot ik straks weer thuis ben zegt hij tegen emma en hij sloot de deur en hij zei de koetsier om te keren en door de vlamen te rijden hij zou voor de rest zorgen
en hij begon bewegingen te maken en er vormde zich langzaam een draaikolk van vlammen

Nathaniel krabbelde overeind en bonkte met zijn vuist tegen het raam van de koets. 'Rabb!' riep hij.

Emma legde zacht haar hand op zijn schouder en duwde hem een beetje terug. 'Er is niks wat hem op andere gedachte brengt. We moeten zo snel mogelijk ergens heen waar jij beter kan worden. Wat is dichter bij, jou paleis of dat van mij?? ' Ze dacht dat ze bij hem vast ook wel medicijnen hadden enzo.

Gabe deed een wens en glimlachte naar haar.

Julia deed hetzelfde en ze gaf hem een verlegen kus op zijn wang. Ze hoopte dat de vonk over zou slaan.

GA nu, roept hij naar de koets en die begon in vollen galop terug te galloperen enrabb dreef de menigte uit een met de draaikolk van voor en nog invoudigere vuur stoten, er was ook veel rook door het vuur zo zagen ze pas later tot de koets weg was

Emma schrok van de plotselinge beweging en donderde van de bank af ><



Gabe glimlachte naar haar. 'Ik hoop dat mijn wens uitkomt.' zei hij, en hij gaf een kneepje in haar hand die hij nog vast had.

Nathaniel hielp Emma overeind en leunde dan achterover. 'We maken al rechtsomkeerd,' mompelde hij. Zijn ogen vielen dicht. 'Sorry, ik ben een slechte beschermer.'

"Ik ook" zei Julia glimlachend. "Zal ik je brengen naar mijn meest favorite plek?"

Gabe keek haar aan. 'Als je dat met mij wilt delen, graag.'


Emma keek naar hem. 'Helemaal niet.' zei ze. 'Rabb luistert alleen niet.. En je hebt ons wel beschermd. Alleen jezelf niet.'

Nathaniel leunde nu helemaal achterover totdat hij op de bank lag, de pijn in zijn borst werd steeds erger. 'Als mijn vader hoort wat er gebeurd is zal hij ze allemaal ophangen, dus je moet niets tegen hem zeggen. Zeg desnoods dat ik door een beer ben aangevallen,' zei hij zacht.

rabb bleef zorgen tot er rook was en als hij weet tot e koets verder weg is begon hij het paart van nathaniel te zoeke en vond hem en steeg er op

Emma knikte. 'Ok' zei ze zacht. 'Kan ik iets voor je doen... om de pijn te verzachten ofzo?' Ze zuchtte, ze hoopte maar dat ze er snel zouden zijn.

Julia glimlachte en knikte. "Ja, je bent mijn verloofde. Ik wil graag dat je mij leert kennen, en ik wil jou leren kennen" zei ze.

toen benjamin klaar was, keek hij even trots naar het doorschijnende schild dat als een vlies om het kasteel was gespannen. hij ging weer terug naar zijn vertrekken .

tot hoe lang gaan we door want ik moet zo gaan

Nathaniel schudde zijn hoofd. 'Nee.. het gaat wel,' loog hij.

ik ook XD

Emma zuchtte. 'Met liegen komen we al helemaal niet verder ok... Als ik niks kan doen, zeg dat dan gewoon. Ik kan ook wel zien da thet niet goed gaat.' zei ze rustig.


Gabe glimlachte. 'Ik zal jou ook dingen laten zien bij mij thuis.'

"Daar vertrouw ik op" zei Julia glimalchend en ze ging weer op haar paard zitten en ging hem de weg voor naar het bos.

'Oke, leen me je schoot,' zei Nathaniel schor.

rabb steeg op het paard en bego te galoperen en voelde hoe hij beschote werd door een aantal pijlen maar hij reed gewoon door

XD Dr schoot? (Ik ben met mijn hoofd de hele avond al ergens anders so, I need help met alles.' Voor z'n hoofd of wat !! XD (je wilt niet weten hoe vaag ik ben vandaag)


Emma knikte, ze zou alles doen..

Gabe steeg op en reed achter haar aan.