Sanne & Steff

Het was in een keer: sanne komen nu :S
---------------
Shruikan gromde zachtjes toen hij Tyler en diens zusje zag. Zijn ogen fonkelde kwaadachtig en hij liet zijn tanden zien.

Destiney greep een stekel vast en Crystal steeg op. 'Ik hoop dat je weet wat je doet' zei ze voordat ze richting het kasteel vloog.

try zag de draak en en keek achterom naar de soldaten die gevaarlijk dicht bij kwamen en hij maakte vluch zijn zusje wakker die eerst helemaal verbaast was, luister goed naar me, je rent door wat er ook gebeurt richting de woestijn zegt hij bevelend tegen haar en het meisje knikt
try rent met zijn zusje tot bij de draak en laat haar dan los en hij trekt zijn zwaard en valt sharikan aan

Shruikan sloeg met zijn staart hard tegen de hand van Tyler aan waarin hij zijn zwaard vast had. Hij gromde kort naar het meisje maar liet haar toen gewoon door rennen. Het ging hem niet om haar maar om Tyler. Die mocht niet weg.

Crystal vloog zo snel ze kon richting het kasteel van Galbatorix. 'Zie je die rotsen daar Crystal. Als je daar land en op me wacht is het goed. Ben ik er na een uur nog niet. Ga dan terug naar de elven. Ze doden me toch niet want dan doden ze jou.' zei Destiney kalm. Crystal vond het niet echt een goed idee maar ze ging er maar niet tegen in. Ze had nu al wel gemerkt dat ze niet van haar idee af te halen was.

try voelde hoe de staart zijn pols raakte en hij voelde een krak en hij schreeuwde kort enven en raapte dan snel met zijn andere hand het zwaard op en haalde uit naar hem en probeerde als volgt onder hem door te rennen, ze wisten nog niks van het draakje en dat moest zo blijven ook.

het meisje rende hart door richting de woesten maar daarvoor moest ze eerst nog een stuk rennen en ze keek even bang achter om
----

brb heel even dan weer on

Het zwaard ketste hard af op de schubben van Shruikan zijn poot. Hij gromde kwaad en haalde naar Tyler uit met zijn vlijm scherpe klauwen. Een hoogachtig lachje was te horen, het kwam steeds dichterbij. En toen kwam Galbatorix om de hoek vandaan.

Destiney wachtte tot Crystal geland was voor ze van diens rug af gleed. 'Wacht hier op me. Zoals ik net zei.' zei ze tegen de draak waarna ze haar boog tevoorschijn haalde en langzaam en onopgemerkt naar het kasteel liep. Een voordeel er stond geen bewaking... Maar dat maakte haar toch wat meer op haar hoede.

try ontweek het half en voelde hoe een stuk van zijn rug werd opengehaald en hij schreeuwde het uit en hij viel op de grond door de klap en hij krabbelde toch snel weer overeind en hij keek achterom naar waar de lach vandaan kwam hij zat in de val...en hij probeerde nu weer langs sharukian langs te komen.

het meisje rende door en keek nog even achterom en botste tegen iemand op en ze slaakte een gilletje van schrik en ze keek met groten ogen een meisje aan doe ongeveer zo oud was als haar broer daar leek et dan op

Destiney handelde snel. Ze trok het meisje om een hoek en legde haar hand op diens mond. 'Ssst.' zei ze dringend. 'Zodra ik verder ga ren jij het kasteel uit. Je gaat richting het noorden de woestijn in tot je bij een grot komt. Daar zal je Crystal vinden. Wacht daar op je broer en mij.' zei ze zacht. Ze keek om een hoek of er niet ergens een wachter rond liep.

Shruikan gromde kwaad, haalde Tyler onderuit en Galbatorix zette zijn voet op de gewonde rug van Tyler. 'Wat leuk. Je terug te zien.' zei hij met een grijns op zijn gezicht. Hij keek Tyler aan. 'Heb je me gemist die 2 dagen dat je weg was?'

het meisje bleef verschrikt staan en keek desteny bang aan maar toen ze hoorde tot ze wilde helpen knikte ze en gaat richting de woestein

try kwam meteen weer op de grond te liggen en kon niet op staan, ga van mijn rug af. snauwt hij tegen galbatoberix en negeerde zijn vraag, hij had jaren zich niet meer zo gedragen

Destiney keek rond of er echt geen wachters liepen en rende toen verder door de gangen. Ze hielt de omgevings geluiden. Ze moest Tyler vinden voordat iemand haar vond. Als dat zo was had ze problemen. Ze had dan wel haar pijl en boog en een klein dolkje maar zij was alleen en in het kasteel liepen toch minstens 200 man. En dan had je nog die joekel van een draak....

Galbatorix keek naar Tyler. 'Dus als je wilt blijven leven. Ga jij me nu meteen vertellen waar dat grietje met haar draak naar toe is.' Galbatorix zijn stem klonk alles behalve vriendelijk. Maar dreigend.

het meisje rende door na de woestein zo hard ze kon en kwam na een tijdje in de woestijn

try voelde de pijn maar verbeed het zo goed mogelijk, en hij lacht dan, ergens waar jij ze nooit zal krijgen een plek die je nog nooit gevonden hebt, zegt hij dan, en hij was blij tot hij niet wist tot een draak voor hem was uit gekomen en hij had hem nog niet aangeraakt had

Destiney sloop een hoek om maar sprong meteen weer terug toen ze de stemmen van Galbatorix en Tyler en het zware ge-adem van Shruikan hoorde. Ze bleef tegen de koude muur aan staan en ademde rustig in en uit. Langzaam trok ze haar pijl en boog en legde er een pijl op waarna ze de boog aanspande.

Shruikan had kort omgekeken toen hij dacht dat hij iets hoorde maar richtte zich toen weer op Tyler en hielt hem goed in de gate. Galbatorix keek naar Tyler. 'Ellesmera?' vroeg hij verbaast. 'Dus dan had ze toch wat met die elfen aanval te maken. Hij vloekte zacht. Als dat meisje bij de elfen woonde had ze goede trainingen. In gevecht en magie.

try kon het niet laten galbatoberix uit te lachen, jammer he. zij word veel en veel sterken dan je gehoopt had, of niet, daagt try hem dan extra uit en hij keek rebels uit zijn ogen al voelde hij de voet van galbatoberix tegen zijn pijnlijke rug duwwen die nat werd van het bloed

Galbatorix keek naar Tyler. 'Ik weet dat je me niet alles verteld knul.' Hij keek naar Shruikan. 'Breng hem naar de kerkers en hou daar de wacht.' De draak gromde en pakte toen Tyler zijn kleren tussen zijn tanden waarna hij hem optilde, helemaal niet onvoorzichtig ofzo. Hij gromde nog even en liep toen richting de kerkers. Eenmaal daar smeet hij Tyler zonder pardon in een hoekje waarna een wachter hem vast ketende aan de muur.

Net op het moment dat Galbatorix naar achter ging en Shruikan Tyler pakte en wegliep loste Destiney haar pijl die Galbatorix op een haar na miste. Ze vloekte zacht en maakte dat ze weg kwam. Ze draaide zich meteen sloop zo onopmerkelijk weg. Ze wist nu in ieder geval waar Tyler zich bevond maar moest ook uitkijken voor Shruikan.

try vloekte en wilde net zijn kleren uit doen toen shurikan hem in de cel wierp en toen hij werd vastgemaakt en hij voekte luidruchtig

ellera stond ineens bij desteny,je moet voorzichtiger zijn, je wilt toch niet als die rebel eindigen zegt ze dan
///
ze beginnen bij het andere dragon rpg

'Het lukt me best.' Destiney keek wat geïrriteerd naar Ellera. 'Als die vervloekte draak niet overeind gekomen was was hij momenteel blind geweest.' mompelde ze. Ze dook een verlaten kamer in en ging daar zo zitten dat ze niet zichtbaar was. Rustig dacht ze na hoe ze het ging aanpakken. Ze moest Tyler hier weg krijgen. Desnoods alleen zodat hij het zwarte draakje kon trainen. Van haar wist Galbatorix dat ze een rijders was en dus zou hij haar nooit doden.

zorg jij tot je klaar staat ik zorg wel tot hij los komt, ga met hem terug naar de elven dat verdienen jullie bijde. zegt ze dan

try probeerde los te komen

'Nee Ellera. Hoe willen jullie ooit dat ik voor de elven en draken op kom als jullie me nooit een kans geven me te bewijzen?!' Haar stem klonk kwaad maar ze wist hem te beheersen zodat ze niet zou gaan schreeuwen van frustratie. 'Ik moet dit doen. Dankzij mij zijn we tot dit punt gekomen en ik maak het ook af ook!'

ellera wist wat ze bedoelde, en knikte, doe voorzichtig zegt ze dan en ze liep sierliek weg.

try probeerde als een bezetende de ketens los te krijgen door er zo kwaad schiks mogelijk aan te trekken maar als dat niet helpt probeert hij het anderster en hij gaat met een hand over zijn rug zodat zijn hand bloederig word maar ook glader en hij trekt er dan eaan en weet hem los te krijgen

Destiney keek de kat na en rende toen geluidloos richting de kerkers. Langzaam liep ze de trap af en keek behoedzaam rond of ze iemand zag. Maar ze zag niemand. Ze sloop verder tot ze het zware ademhalen van een draak hoorde: Shruikan. Ze vloekte zachtjes en bleef tegen een muur aan staan. Voorzichtig keek ze om de hoek en inderdaad daar lag de grote zwarte draak.

try had een hand los en maakte zijn andere hand ook nat met het bloed en trok daar ook even aan en kreeg even later zijn andere hand ook los en hij stond op en liep naar de tralies toe en hij zag sharikan en hij keek hem vernietigent aan, en hij pakte een steen en gooide die naar hem toe, en hij keek hem uitdagent aan. hij was niet van plan zich braaf te gedragen hi kon zijn zusje nu niks doen dus hij had nu allen vrij heid