Anniek + Olivier.

xD

Victiore glimlachte en luisterde naar de uitleg van de docent terwijl ze aantekeningen maakte. Een lange gekrulde pluk blond haar hing over haar schouder. Je moet niet vergeten dat ze een deels glamorgana was.

Off: Glamorgana? Leg uit? xD

On: Hij luisterde aandachtig naar de leraar, dit was een van zijn lievelingsvakken. Ze moesten al vrij snel beginnen met een praktijk opdracht; van voorwerp naar dier, van dier naar voorwerp. Hij pakte een beeldje uit het raamkozijn. Hij probeerde de spreuk een paar keer, er gebeurde niets.

De oma van Fleur(haar moeder) was een glamorgana:P ken je HP 4 niet ofzo??

Je moet trouwens reageren op HP verleden want Lily wil met Severus vechtenxD
----------------------------------------------------------

Victoire had een bloem uit een vaas gehaalt en legde die op tafel. Ze begon de spreuk herhaaldelijk uit te spreken. Ook bij haar gebeurde er nog niet veel. "Kom op" mompelde ze. "Kom op verander"

Off: Ooh zoo xD Ik dacht dat je een ras bedoelde ofzo xD ja die ken ik, maar het is alweer zolang gelden dat Ilse boeken heb gelezen.

On: Hij probeerde het nog een paar keer, en uiteindelijk lukte het. Het kleine handwerkje veranderde naar een konijn die hij volledig kon besturen. "Wauw." Dit was de rede, waarom hij van dit vak hield.

Victoire glimlachte en slaagde er vervolgens ook in om haar bloem in een schitterende vlinder te veranderen. "Wat een lief konijntje" zei ze vertedert.

"Prachtige vlinder..." Nnetzoals jij, maar dat zij hij er niet achteraan. "Ik denk dat we dan geslaagd zijn voor deze opdracht." Hij lachte om zijn stomme opmerking. "Wat hebben we hierna? Tussenuur toch?"

Victoire keek even op haar rooster en knikte. "Ja eerst tussenuur en daarna toverdranken" zei ze glimlachend en ze liet de vlinder op haar wijsvinger zitten en keek ernaar.

De bel luidde. "Kom." zei hij tegen victoire. "Laten we naar de kokkentoren gaan."

Victoire knikte en pakte haar tas in. "Oke doen we" zei ze en ze liep samen met hem het lokaal uit.

Hij liep samen met haar door de trappenzaal op weg naar de klokkentoren. "Ben je ooit naar de op berg zolder van de school geweest?"

"Nee? Is er hier een opbergzolder dan?" vroeg Victoire verbaast.

"Ja dat is er zeker! Waar denk je dat ze al ons huiswerk laten? Ze vinden het zonde om weg te gooien" -.-" Hij ging samen met Victoire door het schilderij van de vrouw met de 7 katten, wat een sluipweg was naar de bovenste verdieping van de klokkentoren. Eenmaal daar, wees hij zijn staf naar een (onderscheidende) plank en riep "Depulso!" De plank verdween, en door de kier kwam een trap naar beneden. Hij liep het trapetje op en liep zo door de planken heen, maar er gebeurde niets en hij voelde niets. "Je kan hier door het plafond lopen, je voelt niet" riep hij snel nog naar beneden.

Victoire glimlachte en klom achter hem aan en stapte de donkere zolder in. "Lumos" fluisterde ze en haar staf lichtte op en ze keek om zich heen.

"Licht is niet nodig. Het word al verlicht door het raam daar." Hij lachte. "Ik zit hier best vaak. De enige plek in de school die echt rustig is..."

"OwxD" zei Victoire en ze liet haar stok zakken en kwam helemaal de ruimte in en keek om zich heen. "Het ziet er knus uit" zei ze glimlachend. "Hoe heb je deze plek ontdekt?"

"Ja, Nouja..." Hij lachte. "Het lukte banning niet om met zijn voet op de bovenste tree te komen, dus hielp ik hem met een levitatie spreuk. Ik vroeg hoe je op die plek kon komen, en hij wilde geen antwoord geven. En toen zei ik dat ik hem ook niet zou helpen om weer beneden te komen als hij het niet zou zeggen. Hij moest wel [a] Intens gemeen van mij [a]"

Victoire lachte. "Je bent een pestkop" zei ze plagend. "Maar je hebt hier zeker een leuke plek" en ze ging zitten in kleermakerszit.

Hij lachte. "vind ik ook. Ik houd wel van knusse plekjes etc. Doet me denken aan thuis." hij keek naar alle opstellen en papiertjes die er lagen. "Afentoe lees ik de opstellen die hier liggen. Afentoe is het best leuk om te lezen, maar soms zijn ze zo dom xD"

Victoire glimlachte. "Het werk van mijn vader ligt hier misschien ook nog wel" zei ze en ze stond op en ging tussen de papieren zoeken.

"Ik vond hier laatst..." Hij slikte even. "een opstel van mijn moeder." Zn ouders waren overleden tijdens de strijd om zweinstein in '97.

Victoire keek haar aan en beet op haar lip. "Hoe was dat?" vroeg ze zacht.

"Emotievol." Hij gaf het toe. "Het was niet leuk om zoiets te lezen, maar toch fijn; het is als een soort bewijs. Een bewijs dat ze er echt waren..."

Victoire keek hem aan en knikte. Ze ging naast hem zitten. "Dat begrijp ik. Je kunt veel lezen uit een manier van schrijven van iemand."

Hij lachte. Snel switchen van onderwerp: "Heb je iets van je ouders gevonden?" Hij keek zoekend om zich heen. "Hoe heetten ze ook alweer?"

"Alsof je dat niet weet" zei Victoire plagent. Ze kende elkaar al hun hele leven namelijk. Haar ouders waren fleur en bill wemel.