Anniek + Olivier.

"Sorry." Hij lachte schijnheilig. "Ik heb geen zin om een zielig boontje zonder erwten te spelen. Overigens, je ogen. Ze.. ze.. glinsteren helemaal in het licht..." zei ik dat hardop?

Victoire lachte en keek hem glimlachend aan. "Vind je? Dat komt omdat het licht hier mooi is, niet omdat mijn ogen mooi zijn"

"Nou, Bannings ogen waren minder mooi hier." Het was hem altijd wel duidelijk geweest dat ze mooi was, maar nu hij hier zo was met haar merkte hij dat alleen maar beter...

Victoire gaf hem een zacht stootje. "Dat is logish" zei ze plagent en ze keek hem aan. "Maar jou ogen glinsteren hier net zo mooi"

"Dankje." Hij lachte. "Oohnee mijn haar is toch niet licht blauw hé?" Dat stond voor verlegen.

Victoire keek naar zijn haar en ging er met haar hand doorheen. "Volgens mij toch wel, sorry" zei ze glimlachend.

Hij schudde snel met zijn haar heen en weer. "Nu is het waarschijnlijk wel blond met krullen, maar beter dan blauw..." Hij grinnikte.

Victoire lachte. "Ik vind je haar blauw juist leuk, dat hoort bij je" zei ze.

"Als je dat graag wilt, probeer het maar weer terug te schudden..." Hij kwam iets dichterbij om zn haar iets rijkbaarder te maken.

xD

Victoire keek hem vol ongeloof aan. "Hoe moet ik dat nou weer voor elkaar krijgen.." maar toch woelde ze met haar handen door zijn haar.

Hij moest lachen. "Ik maakte maar een grapje. Wat heb je warmen handen overigens! Ik heb het steenkoud joh..."

Victoire lachte. "Je bent gewoon een koukleum" zei ze. "Als je heel klein was zou ik je wel vasthouden in mijn handen, maar helaas, je bent 2 keer zo groot dus dat gaat nooit passen"

"Je kan het proberen..." Hij trok een schijnheilig gezichtje en moest toen lachen. "I'm a litlle boy! *growing nose*"

Victoire lachte. "Je bent maar een rare" zei ze plagent.

"Weet ik. Dat maakt me leuk," hij lachte. "hoop ik."

Victoire lachte. "Dat maakt je zeker leuk" zei ze.

"Dankje." Hij glimlachte weer. "Jij bent leuk aan alles wat je doet."

"Dat meen je niet" zei Victoire en ze voelde dat ze een beetje rood werd.

"jawel, je vroeg niet om wat te zeggen; dus als ik loog zou ik niks hebben gezegd." hij zag zijn haar weer blauw worden maar probeerde het te verstoppen..

Victoire keek hem aan. "Dus je vind me leuk?" vroeg ze voorzichtig.

Off: Goede vraag :3

Hoe moest hij hier op antwoorden? "Zou raar zijn om nu zo te zeggen..." Duidelijk; zij niet op hem.

"Dus je vind me niet leuk?" vroeg Victoire en ze keek voor zich uit en probeerde de terleurstelling te verbergen.

Ooh god. "Ik wil het wel zeggen, als jij het ook zegt: op wie ben jij?" Hij grijnsde. "Tegelijk: 3..."

"Teddy doe niet zo flauw" zei victoire en ze gaf hem een duwtje. Dat ging ze dus echt niet doen, zo zei hij iemand anders..

"Haha ik maakte maar een grapje." Hij lachte weer. maar hoe ging hij dit oplossen? hij was op haar, hij was bang dat ze niet op hem is, en dus kunnen ze het elkaar niet zeggen. "Ik vertel het je, alleen omdat ik je al zo lang ken en om dat je echt een hele héle goede vriend bent. Maar, je moet eerlijk ook daarna je eigen antwoord geven."